Het Grote Songfestivalfeest is een feest voor letterlijk en figuurlijk iedereen. Er is voor elk wel wat wils: of men nu van rock, pop of van ballads houdt. In 2019 stond er een succesvolle editie op de bühne van Ziggo Dome, die uitgezonden werd tijdens de feestdagen. De editie van 2021 kon niet doorgaan vanwege de corona-pandemie. Gelukkig kon de editie van 2022 wel doorgaan zonder beperkingen en deze zal ook weer op tv uitgezonden worden.
Op het affiche stonden heel veel bekende namen zoals: Måns Zelmerlöw, Loreen, Duncan Laurence, Kalush Orchestra, Johnny Logan, Alexander Rybak en meer. Ook Sam Ryder stond op het affiche, die echter een paar dagen voor het feest begon helaas nog af moest zeggen. De presentatoren waren dit jaar wederom Edsilia Rombley en Cornald Maas. Opvallend genoeg was er dit jaar geen greenroom aanwezig, maar dit werd helemaal niet gemist.
The Roop opende de avond met hun bekende hit ‘Discoteque’, waarmee het publiek meteen werd ingepakt. Dit nummer werd zo uitgevoerd alsof ze de hoofdact waren van de avond. Edsilia kwam aan het eind van het nummer vragen ‘’Zijn jullie klaar voor een discoteque’’ en beantwoordde het applaus met ‘’Let’s Dance!’’. Hierna volgde snel Stefania met haar inzending ‘Last Dance’. De act was vol vreugde, dans en vuurwerk. Kleine kanttekening van dit optreden is dat het geluid niet optimaal was, waardoor sommige stukjes ontbraken van het nummer. Alexander Rybak kwam speciaal overgevlogen vanuit Los Angeles om hier aanwezig te zijn. Hij bracht ‘Fairytale’ ten gehore, met zijn welbekende viool. Hiermee trekt hij voornamelijk de aandacht van alle vrouwen in de zaal.
Cornald Maas sprak over Songfestival-pareltjes die niet gewonnen hebben maar die een hit zijn geworden wereldwijd; een voorbeeld daarvan is Rosa Linn met ‘Snap’. Helaas kon zij er niet bij zijn vanwege een wereldwijde promotietournee. Er was wel een andere act, niemand minder dan Michael Schulte. Hij bracht zijn fantastische nummer ‘You Let Me Walk Alone’ op een sensuele wijze naar het publiek. Hiermee werd de zaal stil en kwamen de telefoonlampjes tevoorschijn. Ditzelfde gebeurde ook bij een prachtige akoestische versie van het nummer ‘Tout L’univers’ van Gjon’s Tears. Cornald Maas en Edsilia Rombley kondigden Johnny Logan, oftewel mr. Eurovision, aan. ‘What’s Another Year’ en ‘ Hold Me Now’ zijn ware publiekstrekkers, zowel de jonge als de oudere generatie kennen dit nummer van buiten. De nostalgie ging even verder met Helena Paparizou met haar welbekende ‘My Number One’. Op het einde bracht ze nog een a capella toegift waarbij ze vroeg of iedereen mee wilde zingen, dit deed het publiek met liefde.
O’gene liet hun harmonieuze ‘Lights And Shadows’ horen en dit deden ze uitmuntend. Het publiek dacht dat er een volgende act aan zat te komen, maar de zusjes zongen nog een cover als bonus, ‘Waterloo’ van Abba; hét Eurovisie Songfestivalnummer. Het publiek zong dit nummer luidkeels mee. Hierna volgde Subwoolfer met een speciale uitvoering van hun nummer ‘Give That Wolf A Banana’, de act was een feest op zichzelf. Hiermee haalden ze alles uit de kast, van vuurwerk tot een special guest. Niemand minder dan Alexander Rybak kwam terug op het podium die met volle overtuiging zijn viool bespeelde.
Keiino bracht een goede spirit in de Ziggo Dome, met hun bekende nummer ‘Spirit In The Sky’ uit 2019. Hun zangeres Alexandra was echter wat verkouden, wat de performance zelf geen goed deed. Lordi gaf het meest stevige optreden van de avond, waarmee ze de Ziggo Dome letterlijk in vuur en vlam zette. Hun nummer ‘Hard Rock hallelujah’ won destijds al de harten van het publiek, en ook nu bleek het genre rock nog steeds geliefd onder de Eurovisie fans. Edsilia vroeg het publiek om wat rust ‘’Zouden jullie allemaal even stil willen zijn’’, toen de Oekraïense vlag op de schermen verscheen. Hierna was het tijd voor de artiesten uit Oekraïne. Jamala bracht emotie in de zaal met ‘1944’, het nummer is tot op de dag van vandaag accuraat. Go_A bracht een hele rave in de zaal met ‘Shum’. Kalush Orchestra bracht een beetje rap in de zaal met ‘Stefania’. Dit is allemaal gezongen in hun eigen taal, iets wat de laatste tijd meer gebeurt binnen het songfestival. Zo zong ook onze eigen S10 in haar moerstaal ‘De Diepte’, haar inzending van afgelopen editie.
De laatste Nederlandse winnaar van het Songfestival, Duncan Laurence, gaf zichzelf met volle overgave in zijn nummer ‘Arcade’. Zijn hit was voor het Nederlandse publiek natuurlijk een van de hoogtepunten van de avond. Het publiek kon je nog horen boven het zaalgeluid. Laurence gaf op dezelfde gevoelige wijze het optreden als toen hij in 2019 het festival won. Måns gaf een spectaculair optreden weg met ‘Heroes’, nadat Edsilia hier voorafgaandeaangaf dat wij allemaal ‘Heroes’ waren. De Zweedse Loreen was daarna de afsluitende act van de avond; ze bracht euforie door de zaal met haar krachtige ‘Euphoria’. Een waardige afsluiter van de avond.
De avond was een mooi overzicht van artiesten van deze tijd, maar ook van vroeger. Men had alles uit de kast getrokken voor een sensationele avond: een mooie line up, een fenomenale lichtshow en een groot podium. Het overtrof de vorige editie met gemak. De uitzending van Het Grote Songfestivalfeest is meestal rondom de feestdagen.
Foto’s (c) Stephanie Portegies
