Afgelopen maandagavond was het dan zover. In de Tilburgse 013 stond de Amerikaanse rockband The Pretty Reckless. Al enige tijd was de show stijf uitverkocht en dat bleek dan ook aan de zeer lange rij voor de zaal. Zelfs toen de deuren open gingen om zeven uur was het aansluiten ter hoogte van de ingang van de parkeergarage.
Tegen de tijd dat de hoofdact het podium betrad stond de zaal werkelijk waar bom en bomvol. Iets later dan de geplande negen uur doofden de lichten en werd een kort introotje ingestart. Met name de mensen op de vloeren schreeuwden de longen uit hun lijf. Geopend werd met de titeltrack van het nieuwe album ‘Death By Rock And Roll’. Nu is dat album mooi opgedeeld in een stevige kant en een rustige kant. Deze show kwam vooral de hardere kant van de band aan bod.
Er moet helaas ook gezegd dat er deze avond ook wel het een en ander aan te merken was op de show. Zo was het geluid voor de mensen die niet tussen het geschreeuw wilde staan achterin vrijwel het gehele concert belabberd. De bas stond veel te hoog en werd amper tot totaal niet naar beneden gedraaid gedurende het concert. Ook de zang van Taylor Momsen stond te zacht en was vaak niet goed te verstaan. Vooraan echter was het geluid juist wel erg goed. De perfecte mix in een hele zaal blijft lastig, maar bij deze show was het achter écht beneden peil, iets wat in 013 zelden voorkomt.
Daarnaast is het volgende punt iets wat misschien nog wel kwalijker is en dat is dat deze show nog geen anderhalf uur heeft geduurd, inclusief toegift en overbodig lange drumsolo. Dan heb je zo’n goed album uitgebracht en ben je bezig met een tour dat album te promoten. Met zo’n korte set kan je makkelijk een paar nummers meer van die nieuwe plaat spelen, of pak wat deep cuts van eerder werk.
Gelukkig was er natuurlijk ook voldoende te genieten. Zeker aan de zaal voelde je dat dit concert er een was waar het gros enorm naar uitkeek. Het is immers ook een tijd geleden dat de band met een clubshow in ons land te zien was. Momsen was geweldig bij stem en liet geen hoekje van het podium onbenut. Ook maakte ze veelvuldig gebruik van de verhogingen waar ze sierlijk op stond te dansen met laarzen die langer waren dan haar jurkje. Ook gitarist Ben Phillips liet zich van zijn beste kant zien. Wat kan deze man lekker soleren zeg. Het valt op de albums wat minder op, maar live gaat hij heerlijk los.
Al met al toch zeker voor die diehard fans vooraan een onvergetelijke avond, eindelijk zagen ze hun idolen (weer). Er zijn morgen aardig wat keelpastilles nodig voor de mensen die maar bleven gillen van enthousiasme. Achterin zijn de mensen toch met iets gemengdere gevoelens huiswaarts gegaan. De grootste tip aan de band: maak de show wat langer want nog geen anderhalf uur is écht te kort.