Inmiddels heeft Sheila E. de pensioengerechtigde leeftijd al bereikt, maar aan pensioen denkt deze ras-performer duidelijk nog niet. Nog steeds tourt ze structureel over de wereld. Als headliner op de grote festivals, maar ook als percussioniste van de groten der aarde. Nu tourt ze met haar band door Europa, en maandagavond deed Sheila E. de Tilburgse 013 aan.
Support act Jared Grant had de eer om het publiek op te warmen voor de Grand Dame van de internationale percussiewereld. Een taak die serieus genomen werd en al snel had Jared Grant met zijn band het publiek voor zich gewonnen. Deze uit Nederland komende formatie rond de zanger Jared Grant was de groovy sfeermaker was een hele goeie keuze en wat ons betreft ‘One to watch’. Op een sterke basis van drums en bass zat Jared Grant met zijn stem bereik tussen het bereik van Jamiroquai en Stevie Wonder en is hij een duidelijke frontman, aanwezig en energiek.
Sheila E. leerde op 5-jarige leeftijd conga’s spelen en was al een veelgevraagd percussioniste (onder andere George Duke, Herbie Hancock, Patti Labelle en Marvin Gaye) toen ze in 1983 ging samenwerken met Prince. Van de laatste kennen de meeste mensen haar, in 1984 kwam ze met ‘A glamorous life’ in de schijnwerpers te staan. Na gezondheidsproblemen begin jaren negentig, werd Sheila E. vanaf eind jaren negentig weer actief met vooral latin jazz en bracht ze weer albums uit. Daarnaast werkte ze samen met Ringo Starr, Lionel Richie en opnieuw meerdere keren met Prince.
In de eerste twee nummers ‘Holly Rock’ en ‘The Belle of St. Mark’ ging direct het gas er op. Het was een gelikte show die werd neergezet, en nee, dat was niet erg. Het klopte allemaal en Sheila E gaf het publiek meteen waar men voor kwam: een dijk van een show. Al snel werden de nummers uit haar beginperiode, waar je duidelijk de hand van Prince in hoorde, verruild voor werk uit haar latere periode. Heel eerlijk gezegd neigt die veel sterker naar soul met invloeden van James Brown. Hierbij kwam Sheila E. echter veel meer tot haar recht. Via ‘A love bizarre’, “I’ll take you there” en ‘If I ever lose this heaven’ bracht Sheila E. met het traditionele ‘When the saints go marching in’ een oude aan haar uit New Orleans afkomstige moeder. En ook hier zong de zaal uit volle borst mee.
Het bruiste en swingde op het podium, alwaar een vijfkoppige band een dijk van een ondersteuning neerzette. Speciale aandacht was er voor de drummer die net aan zijn tweede show met Sheila E. bezig was. En dat zonder dat hij de kans had gehad om samen te repeteren. Hoogtepunt van de avond was voor wel het moment dat Sheila E. haar gitaar nam en via de zijkant het publiek in liep om daar ‘You are my baby’ te spelen. Maar ook met een flesje water liet Sheila E. zien dat ze muzikaal van heel veel markten thuis is.
‘What the world needs now is love’, origineel van Jackie DeShannon, was voor Sheila E. het moment om even bij de wereld van vandaag stil te staan… ‘America the beautiful’, ‘Baby I’m a Star’ en het alom bekende ‘The Glamorous life’ waren de hekkensluiters voor wat absoluut een heel goed concert was.
Foto’s (c) Bart Teunis
