Hij zag zichzelf een lange tijd als een provinciaal die geen Engels sprak maar toevallig wel een steengoed album maakte in de jaren tachtig. Tegenwoordig is Alexander Robotnick in vrijwel alles het tegenovergestelde van wat je kan voorstellen van iemand die is opgetrokken in de provincie. De Italiaan wordt door velen gezien als de pionier die een mix van jazz en Italiaanse new wave succesvol wist te integreren in de electro en synthpop. Speelde in de meest gerenommeerde clubs waaronder Berghain en Paradiso, en maakte als multi-instrumentalist vele muzikale uitstapjes naar wereldmuziek (met liefde voor India), ambient en filmmuziek. Sinds 2003 heeft hij zich voorgoed gestort op een DJ-leven in de wereld van electro en de daarbij horende live-sets.
Op goede vrijdag stond deze Florentijnse cult-legende enigszins verrassend dan toch maar effe in De Nieuwe Nor in Heerlen. Het was de eerste live show van deze grootmeester in Limburg die in het kader van Nieuwe Nor Nacht werd georganiseerd. Samen met DJ Legowelt en de oprichter van het label EPM Oliver Way een gelegenheid om hun honderdste album release te vieren met wat eens kon uitdraaien op een gedenkwaardige nacht.
Bij het oversteken van de wijzers van avond naar nacht, mocht DJ en producer RXmode fungeren als bodyopwarmer met een mix van dark electro. Lekker buurtje-leen spelen met EBM-muziek maar dan gelaagder en complexer. De set voelde lekker leip aan en hier en daar zelf pakkend. Duidelijk die avond was dat RXmode een artiest is waar in de toekomst rekening mee moet worden gehouden. Voor hem was goede vrijdag inderdaad een goede. Hij gaf die avond een mooi visitekaartje af voor het komende festivalseizoen.
Dan vervolgens nestor Alexander Robotnick zelf aan het werk. Bij deze man geen schijfjes en draaicirkels van vinyl, maar eerder ouderwetse toetsen en knoppen. Het is niet voor niets dat hij pas in 2003 het aandurfde een laptop te gebruiken voor zijn producties en livesets. Deze voorwaartse technische stap heeft niet weten te voorkomen dat het analoge bloed door zijn lichaam blijft stromen. Die avond geen Analog Sessions met vriend Ludus Pinsky waar menig bezoeker wellicht op gehoopt had, maar wel een mooie uitgebalanceerde mix uit zijn oeuvre van de afgelopen veertig jaar. Waaronder het in 1983 uitgebrachte nummer ‘Problemes D’amour’ welke in die tijd in de Verenigde Staten de absolute cult status bereikte. Het uit 2009 stammende ‘Can I Have An Ashtray’ en ‘I love My House’. De set was representatief maar bovenal een met een knipoog. Nooit zwaarmoedig maar eerder lichtvoetig en dansbaar. Met ‘Also Sprach Zarathustra’ werd het finale deel van de set ingeluid en mochten de aanwezigen voor de laatste keer zijn grootste hit nog eens door hun hoofden laten sluimeren met een tranceversie van ‘Problemes D’amour’.
Voor wie na Alexander Robotnicks set niet genoeg kon krijgen en openstond voor een andere electrokunstenaar binnen het EPM-label met internationale faam was er gelukkig ook nog Legowelt. Dit optreden was een echte showcase in stijlen als deep, space, electro en Chicago-house. Deze Hagenees behoort al vanaf de jaren negentig tot de beste clubartiesten van Nederland. Vrijdagavond bewees maar eens te meer dat je met virtuositeit, aanpassing en adaptatie van muzikale stijlen het heel lang kan meedraaien in deze industrie.
De Nieuwe Nor heeft in het verleden meerdere malen bewezen artiesten en bands te kunnen strikken die hip, tijdloos of juist cult zijn. De club in Heerlen is de enige in zijn soort in Limburg die aantrekkelijk probeert te zijn voor liefhebbers voor zogenaamde niche-genres. Gedurfd maar ook prikkelend voor die muziekliefhebber die wel een ander geluid wil horen en kan waarderen. Het overgrote deel van de Heerlense inwoners is hier duidelijk nog niet klaar voor want de zaal was helaas verre van uitverkocht. Tot een gedenkwaardige nacht is het dus niet gekomen, maar diegenen die wel aanwezig waren hebben een grootmeester en zijn gevolg aan het werk kunnen zien. Uniek en eenmalig in zijn soort en in hun eigen stad. Alexander Robotnick en de artiesten van het EPM-label hebben ons weer even laten voelen dat je als provinciaal trots mag zijn old-school te zijn.
Foto’s (c) Perry Hermans