Hij zal altijd worden gezien als ‘zoon van’, dat is nu eenmaal een van de nadelen om het kind te zijn van een beroemdheid. Maar men mag niet vergeten dat Bernard Allison, ook al is hij in de voetstappen van zijn vader, de legendarische Luther Allison, gestapt, een bluesartiest van formaat is. Geboren in 1965 leerde hij zichzelf gitaar spelen. Hij werd lid van de band van Koko Taylor en leerde het vak verder van Johnny Winter en Stevie Ray Vaughan. Later werd hij de bandleider van zijn vaders band voordat hij solo ging. Zijn eerste album verscheen in 1990 en nu, 32 jaar later, kan Bernard terug kijken op een indrukwekkende staat van dienst.
Onlangs verscheen ‘Highs & Lows’, zijn twintigste album, als ik goed heb geteld. Op de plaat staan elf nummers, waarvan acht eigen composities. Een cover is van Jim Gaines, die ook het album heeft geproduceerd, en twee van vader Luther. Allison wordt begeleid door George Moye (bas), Dylan Salfer (ritmegitaar), Steve Potts (drums), Jose Ned James (sax) en Toby Lee Marshall (Hammond, piano). De Canadese bluesgitarist Colin James en blueslegende Bobby Rush doen elk op een nummer mee. Net als op zijn andere platen is ook hier weer te horen dat Bernard niet een bluesman pur sang is.
Toegegeven, zijn muziek is diep verankerd in de blues, maar hij voegt er elementen uit funk, soul, country en rock aan toe, zodat het een zeer gevarieerd aanbod wordt. Stevig rockend gaat Allison van start met ‘So Excited’ en met blues, funk en soul gaat het door naar het gevarieerde ‘Last Night’, waarmee het album wordt afgesloten. Nummers die wat mij betreft een bijzonder vermelding verdienen zijn het door Jim Gaines geschreven ‘Side Step’, ‘I Gave It All’ van vader Luther en het door Bobby Rush gezongen en van mondharmonica voorziene ‘Hustler’, wat door hem een typisch ‘Bobby Rush’-nummer wordt. Prima album. (8/10) (RUF Records)