‘Vibe for Philo’ kortweg ‘The Vibe’ is de jaarlijkse herdenking van Phil Lynott, die in 1986 overleed. Deze herdenking begon heel klein, maar groeide uit tot een mekka voor fans van Phil Lynott en “zijn” rockband Thin Lizzy. Ieder jaar komen fans van over de hele wereld naar Dublin. In 2000 bezocht de Weertenaar Peter Vleeshouwers deze herdenking voor het eerst. Sindsdien vroeg deze muziekliefhebber zich af waarom dit in Nederland niet mogelijk was. In 2011 ontmoette hij Roger Rutten, die zijn eigen music agency runt. Roger wilde Parris, de Nederlandse Thin Lizzy tribute band in Weert laten optreden. Toen dacht Peter, als dit in mijn stad gaat gebeuren, dan wil ik erbij betrokken zijn. Zo is het plan ontstaan om een ‘Dutch Vibe’ op te zetten. 7 januari 2012 vond de eerste editie plaats in Muziekcentrum De Bosuil, toen nog onder de naam ‘Remember Phil’.
Om ook Gary Moore (die in 2011 overleed) te eren, werd een jaar later de naam veranderd in ‘Remember Phil and Gary’. De belangstelling voor deze herdenking was erg groot. Daarom zijn er sinds 2014 twee shows, in twee verschillende steden. Ieder jaar treden er de beste tribute bands uit Nederland en daarbuiten op om een ode te brengen aan deze veel te vroeg overleden muzikale grootheden. De tiende editie zou in 2021 geweest zijn, maar dat kon door Covid niet door gaan. En ook de editie van 2022 werd helaas uitgesteld. Peter wilde voor de bezoekers, muzikanten en voor de vrijwilligers van ‘RP&G’ een digitaal fotoboek maken. Tijdens deze negen edities zijn er talloze foto’s gemaakt door professionele fotografen. Zij hebben hun foto’s belangeloos aangeleverd. Vervolgens is Peter aan de slag gegaan om er een digitaal naslagwerk van te maken. Door de (tussentijdse) positieve reacties heeft Peter besloten om er een fysiek boek van te gaan maken.
Black Rose
Voor me ligt het boek op A4-formaat, de stevige cover is mooi in zijn eenvoud. De ‘Black Rose’ wordt door de fans natuurlijk meteen herkend. Dit boek heeft een oplage van 100 stuks, deze zijn allemaal met de hand genummerd. Het boek begint bij de introductie, deze is zo opgemaakt dat je eerst uitgebreid gaat kijken, en daarna pas lezen. Deze pagina’s hebben de sfeer van een scrapbook/plakboek. Hier is duidelijk veel zorg aan besteed, dat belooft veel goeds!
Alle edities van de concertenreeks komen aan bod. Natuurlijk zie je als eerste de foto’s van het allereerste concert. In één oogopslag zie je line-up van de bands, de poster, en albumcovers van Thin Lizzy. Dit heeft Peter zo gedaan dat je niet zo maar even bladert, hij weet je echt te boeien. Op de pagina’s hierna vertelt Peter (in het Engels) in korte tekstblokken iets over de bands. Deze blokken zijn steeds anders van kleur, wat een leuke uitstraling geeft. Een enkel vlak is vrij donker waardoor de tekst soms iets moeilijker te lezen is. Omdat het maar weinig tekst is, is dit niet storend.
Philomena Lynott
Een aantal foto’s zijn vrijstaand gemaakt, daarnaast zijn er een paar verschillende kaders gebruikt. De balans hiertussen is perfect: de uitstraling is ongedwongen en informeel. Toch is het geheel overzichtelijk gebleven. Het boek heeft zelfs een leeslint, zodat je geen boekenlegger nodig hebt. Ik kan me goed voorstellen dat je het boek liever niet weg legt. Het is een feest van herkenning voor wie er bij is geweest. Maar ook degene die regelmatig blues en/of rock concerten (in het zuiden) bezoekt ziet bekende gezichten. Want veel van de (regionale) muzikanten spelen/speelden in diverse bands. Tijdens het concert van 2013 zie je een piep jonge Guy Smeets, hij was toen gastmuzikant bij de Ierse band Bad Reputation. Ieder pagina is een collage op zichzelf: je ziet foto’s van krantenartikelen, merchandise artikelen, consumptiemuntjes en dergelijke. Alle pagina’s zijn verschillend, maar ze vormen wel degelijk een eenheid. In 2014 was Philomena Lynott voor het eerst special guest. Ze was trots dat haar zoon met deze fantastische shows werd geëerd. Sindsdien was ze er iedere keer bij, dat is terug te zien in het fotoboek. Al bladerend en lezend komen de herinneringen opnieuw tot leven.
Patricia Moore
De handgeschreven brieven geven net dat beetje extra’s. Bijvoorbeeld de bedankbrief van Brush Shiels, de bassist van Skid Row, die in 2016 optrad. En niet te vergeten een mooie, lange brief van Patricia Moore. Met op de achtergrond de envelop, Peter heeft duidelijk nagedacht over de vormgeving. Al zijn er qua opmaak wel een paar kleine minpuntjes. Op een enkele bladzijde is een deel van een tekst, poster of foto niet helemaal zichtbaar. Het midden valt weg in de rug van het boek. Bovendien kijken sommige personen “van de pagina af”. Die foto’s had Peter kunnen spiegelen, verschuiven of op de naastgelegen pagina kunnen plaatsen. Dan was het gezicht van deze muzikanten naar het midden van het boek gericht geweest. Dat had er professioneler uitgezien.
Ode aan Philomena
In juni 2019 overleed Philomena, daarom werd er in 2020 een ode gebracht aan haar. Dit was één van de weinige ingetogen momenten, maar wel één van de mooiste herinneringen.
Wie had tijdens deze editie van 2020 kunnen bedenken dat de coronacrisis zo hard toe zou slaan, en vooral zo lang zou duren… Dit mooie naslagwerk is een aaneensluiting van mooie herinneringen. Het is een prachtig voorbeeld van hoe een fanboek er uit hoort te zien. Het boek is al bijna uitverkocht, maar verdient zeker een herdruk. (8/10) (Eigen Beheer).