Het was de bedoeling dat Yorick van Norden zijn derde album zou opnemen in de legendarische Abbey Road Studios in Londen. Waarvoor hij het benodigde bedrag via een crowdfunding bij elkaar had opgehaald. Maar zoals bij alles gooide ook voor dit plan de coronapandemie roet in het eten. Daarnaast speelde er ook in zijn persoonlijke leven veel waardoor het voor hem een bewogen periode was. Dat alles heeft zijn weerslag op wat uiteindelijk zijn derde solo album is geworden: ‘Playing By Ear’. Een Engelse term die slaat op twee zaken. Enerzijds letterlijk: ‘muziek maken op gehoor, improviseren.’ Anderzijds figuurlijk: ‘meebuigen met het leven zoals het komt en je plannen aanpassen.’ Als het ware dezelfde strekking als John Lennon’s citaat “Life is what happens to you, while you’re busy making other plans.”
Volgens hem zelf is het album zijn meest autobiografische tot nu toe. Onder andere het overlijden van zijn moeder verwerkte hij een jaar na haar overlijden in het nummer ‘Part Of Me’ met een ontroerende kippenveltekst. Zijn moeder overleed aan de gevolgen van cystenieren, een erfelijke nieraandoening. Ook zijn zus en hijzelf bleken het gen te hebben. Zijn zus zat noodgedwongen een jaar lang thuis in afwachting van een niertransplantatie. Om haar een hart onder de riem te steken schreef ik het prachtige Beach Boys achtige ‘Maybe Tomorrow’.
Want de echo’s van oude helden als The Beatles en The Beach Boys zijn alsnog niet ver weg op het album. Al lijkt hij het hier dan op vorige albums meer te combineren met Britpop uit de jaren ’90, en het typische Excelsiorgeluid van bands als Daryll-Ann en Johan, zoals in ‘Love Gone Wrong’ en ‘The Ways of Love’.
Hoewel het album dus autobiografisch is worden er ook grotere maatschappelijkere thema’s behandeld. Zoals in de frisse single ‘Empty Words’ over de loze woorden van bepaalde huidige politici. Of ‘Nothing’s Ever Planned’ waarin hij zich hardop afvraagt aan hoe het verder moet in deze huidige tijd van klimaatsverandering.
Waar op zijn vorige twee solo albums meer werd geëxperimenteerd met meerdere stijlen is ‘Playing By Ear’ meer een eenheid in sound. Een frisse gitaarplaat in lijn van Johan en Daryll-Ann met liedjes die luisteren als een persoonlijk dagboek. (8/10)(Excelsior)