Zaterdagavond zakte Danny Vera weer af naar Limburg voor een concert in de Limburgzaal in Parkstad Limburg Theaters in Heerlen. De dag ervoor stond hij nog voor een optreden in 013 in Tilburg, dus het was iets verder weg van huis voor de Zeeuw. Voor vele toeschouwers was het veel te lang geleden dat ze een concert hadden bijgewoond. Je hoorde dan ook overal hoe graag dat mensen weer een uitje konden doen en konden genieten van muziek met partner of vrienden.
Door alle onzekerheden van Corona van de afgelopen tijd, hebben bijna alle artiesten niet kunnen spelen met hun bands en ook met Danny was dat het geval. Nu de besmettingen weer oplopen in Nederland proberen we hoopvol te blijven. Met zijn pakkende americana ging Danny Vera voor een show zoals het vroeger ging. Het deed soms denken aan de country en rock ‘n roll van vroeger. Heerlijk trouwens om dit weer van hem te horen; van iemand uit ons eigen Nederland, aangezien velen zouden denken dat dit een Amerikaanse americana zanger uit Texas zou zijn qua stem.
Danny, die eigenlijk bekend werd door voetbaltalkshow Voetbal International, viel meteen op door zijn songs maar ook door zijn donkere stem en overkomen. Zijn uiterlijk speelt dan ook een enorme rol in zijn succes. De Limburgzaal in Parkstad Limburg Theaters in Heerlen was volledig uitverkocht met 1100 personen. Waarmee men zich aan het 75 % van de coronanorm hield.
Danny kwam op het podium met een strakke outfit, in een mooi strak Italiaans pak met een wit hemd en hoogglans schoen zonder sokken, strak als altijd. Hij maakte de intro op het podium met ‘Hold On To Let Go’ en ‘The Weight’. De toon was gezet voor het publiek. Deze keer was het anders dan anders, dan wat we van Danny Vera gewend zijn. Dit keer ging hij terug naar de de oldie’s van vroeger; denk daarbij aan Roy Orbison, Elvis Presley en Johnny Cash. Terug naar zijn roots, daar waar zijn idolen helden waren .En dit alles met een Americana saus overgoten ,
Het publiek is de Zeeuw altijd trouw gebleven, vanuit de kroeg tot aan de festivals en theaters zijn fans volgen de rockabilly overal. Danny Vera kwam dit maal met een orkest bestaande uit veertien muzikanten: vier strijkers, drie blazers, piano, drummer, gitarist en een koortje. Zo werd het Amerikaanse Nashville gevoel overgebracht naar zijn toeschouwers had de Middelburger bedacht.
Zijn mix van rock-’n-roll, country, western swing en rhythm-and-blues van eerdere albums brachten de de rockabilly-swing ook bij ‘Another Goodbye’ Deze song schreef hij voor zijn vader, die vijf jaar geleden overleed. Verder op kwam ‘Spark on fire’ een verhaal hoe Danny zijn vrouw had leren kennen, in een kroeg, later naar huis gebracht, zoenend afscheid genomen en weer terug naar de kroeg, om met veel te veel whisky verder te hebben gedronken tot het licht werd. Daarna werd Danny zelfs aangehouden door de politie, die hem een boete gaf, en de zanger na een grote mond naar het politie hotel begeleidde. Danny is een goede verteller. Zo vertelde hij dat hij hard heeft moeten knokken om daar te komen waar dat hij wilde komen. Vele mensen gevraagd voor te mogen optreden, steeds afgewezen, maar toch star door gegaan, omdat hij passie had. De snik van Roy Orbison was niet ver weg. Vera stond daar met een geweldige sympathieke uitstraling op het het podium.
Hij gaf zijn gitaar de juiste toon, liet strijkje en blazers meevloeien, zo bewees hij ook bij ‘Snow in April’, halverwege het concert, waarna hij met zijn band een tandje bijschakelde. Ook het rock-’n-roll nummer ‘Honey South’ voerde de band perfect uit. Heerlijk om die oude nummers te horen. ‘The Devil’s Son’ gaat over een man die Danny kwam interviewen. Na anderhalf uur interview wist hij niks meer te vragen, waarop Danny vroeg: “Hoe gaat het dan met jou?” Zijn antwoord was schokkend: “Ik ben jaren lang overspannen geweest en heb mensen in de slaap overvallen en een pistool tegen hun hoofd gezet.” Het was aanleiding om deze song te schrijven.
Corona kwam ook ter sprake. De mensheid is mislukt volgens Danny, hij vertelde dat hij vegetariër is, dat hij het moeilijk vind dat McNuggets van kippen afkomen, want dat vindt hij zielig. Hij was gekomen om de liefde te brengen naar Heerlen; er is veel te weinig naastenliefde in Nederland. Het prachtige ‘Roller Coaster’, waarmee hij de harten van heel Nederland veroverde, kwam ver aan het einde van de show. Danny Vera had zijn publiek helemaal op zijn hand en serveerde zijn toetje aan zijn fans. Zo iets schrijf je eens in je leven. Het was wel zo dat hij ‘Rollercoaster’ niet eens echt nodig had om volle zalen te overtuigen.
Na een wervelende show gaf Danny met zijn band het publiek de laatste toegift, het Jackie Wilsons soulnummer ‘Your Love Keeps Lifting Me Higher’ en iedereen ging uit zijn dak. De avond kon niet meer kapot, iedereen was vol lof over de show en vele toeschouwers hadden weer een geweldige avond gehad.
Foto’s (c) Patrick Strouken
