De schrik zal voor het optreden van donderdag 4 november er wel ingezeten hebben bij Jett Rebel. In tijden van rap oplopende coronabesmettingen bezig zijn met een solo theater tour genaamd ‘The please don’t cancel this tour’ hangt het Zwaard van Damocles paradoxaal boven het hoofd. De voorstelling van donderdagavond in het Parkstad Limburg Theater stond al eerder gepland op 27 maart 2020 maar moest noodgedwongen tot nader orde worden uitgesteld.
Voor een goed gevulde Rabozaal nam Jett Rebel zich voor het publiek te vermaken met een mix van cabaret en muziek. De zanger en artiest die we toch vooral kennen als energieke multi-instrumentalist van enthousiaste en onvergetelijke live-optredens begon ietwat onwennig aan zijn show. Alsof twee honden die elkaar voor het eerst ontmoeten en besnuffelen, zo voelde ook in het begin de interactie tussen artiest en publiek aan. Jett Rebel startte achter een pianovleugel op akoestische wijze de nummers ‘Emma’, ‘Behave’ en ‘Ppparty’ van zijn laatste album ‘Pre-Apocalypse Party’. Abrupt daaropvolgend een lang cabaretesk openingswoord met humor maar ook serieuze ontboezemingen in zijn leven.
Het merendeel van aanwezigen konden de goed uitgevoerde pianosessie nog geen plaats geven aangezien deze eerder genoemde nummers van alle smuk waren ontdaan. Voor niet die-hard fans dus niet meteen herkenbaar. Tel daarbij op het beeld wat het grote publiek voorafgaand aan de voorstelling had van de zanger. Een beeld die het meest overeenkomt met die van een positiviteitsgoeroe. Voor hen die dit beeld van Jett Rebel hadden was het blijkbaar nog even wennen.
Gedurende de voorstelling vertelde Jett Rebel meermalen over hoe ingrijpend het voor hem voelde niet meer te mogen spelen op diverse podia. Hij was openhartig over zijn depressieve buien en gaf eerlijk te kennen moeilijk met kritiek uit de media te kunnen omgaan. Hoe moeilijk en hoe zwaar de thema’s ook werden aangesneden, ze werden afgewisseld of voorafgegaan met humor en een gezonde portie relativiteit.
Op vakkundige wijze (of is het zijn aangeboren persoonlijkheid?) wist hij de sfeer er goed in te houden bij het aanwezige publiek. De ene keer serieus, maar niet zwaarmoedig. Plots afgewisseld met een gitaarsessie. Melige humor maar geen dijenkletsers. Nu uitgesponnen drum en gitaarpartijen achter zijn drumstel. Feestje? Geen lichtshow met vuurwerk maar confetti knaller of bellen blazen.
Tussendoor bracht hij nog diverse hits ten gehore waaronder ‘Amy’ en ‘Love Right Now’ om vervolgens af te sluiten met zijn grootste hit ‘Louise’. Al met al passeerden zo’n vijftien nummers de revue in een bijna twee uur onderhoudende theatervoorstelling…of cabaret…of show. Het aanwezige publiek kon het in ieder geval waarderen en trakteerde Jett Rebel na afloop met een staande ovatie. De zanger beantwoordde de traktatie met een toegift en zong gevoelig en op innemende wijze ‘Just In Case You’re Ever Down Again’.
Zoals eerder beschreven kennen we Jett Rebel voornamelijk van de uitstekende live-optredens met zijn band op diverse pop- en rock festivals uit het verleden. In Nederland is er nauwelijks een artiest die gelet op live-performances met hem kan wedijveren. Maar dat maakt hem nog geen cabaretier of theater artiest. Het siert Jett Rebel dat hij de uitdaging van een theatertour is aangegaan en vooral niet thuis is blijven hangen in slachtofferschap. Daarvoor is hij te veel een podiumbeest. De vraag is of het theater een plek is welke bij hem past. Als cabaretier brengt hij de grappen te oppervlakkig en de voorstelling mist een duidelijke rode draad of opbouw. Er worden blijkbaar te veel elementen in een voorstelling gestopt, maar daar kan wellicht nog aan geschaafd worden. In combinatie met veel lang uitgesponnen nummers kan het optreden in Heerlen worden aangemerkt als een grote jamsessie voor een tevreden publiek.
Foto’s (c) Perry Hermans
