Het tweede stuk over Jett Rebel op Maxazine in een week tijd, en dat terwijl er helemaal geen muziekrecensies geschreven moeten worden als het aan Jelte ligt. In zijn nieuwe solotour, afgelopen vrijdag in première gegaan in Carré, legt hij uit dat hij het nut er niet van inziet, omdat kunstrecensies altijd over smaak gaan. “Ik weet niet of er recensenten in de zaal zitten vanavond, want ik heb nog zo gezegd bij de deur: houd ze tegen. Maar als ze er zijn, wil ik ze wel een beetje tegemoet komen. Ik heb hier een kant en klare recensie geschreven. Die ga ik even voordragen, pak pen en papier erbij.” Daarna volgt er een grappig stuk vol algemeenheden, die inderdaad vaak over Jett geschreven worden. Dit wordt een taak ze hier niét te herhalen en in plaats van een recensie een verslag te schrijven van deze avond in de Brabanthallen.
De concert-locatie bevindt zich op een immer gezellig industrieterrein waar het (natuurlijk) even zoeken is naar de ingang van HAL8, de ‘eigen’ grote zaal van Theater aan de Parade, zoals het op de website staat. Daar leren we ook dat de ruimte wordt ‘geventileerd met 100% buitenlucht’. Leuke formulering voor de tocht in de hal en waar je mensen ook over hoort klagen. De pluchen theaterstoelen maken echter een hoop goed voor het comfort van de, over het algemeen wat oudere, bezoekers. En laat het maar aan Jelte over om hier binnen no-time een afwisselend feestelijke en intieme sfeer te creëren.
Met een kop dampende thee op de vleugel maakt hij het zichzelf gemakkelijk. Hij legt de lat hoog en stelt zich heel kwetsbaar op door nummers op vleugel en gitaar af te wisselen met stand-up comedy én persoonlijkere verhalen. Met hulp van eerder opgenomen jolige jingles, tunes en liedjes grapt hij veel over zichzelf, en niet alleen over luchtige dingen. De afgelopen tijd praat hij steeds vaker publiekelijk over mentale problemen (luister vooral naar het interview bij ‘Nooit Meer Slapen’ door Lotje IJzermans) en laat dus steeds meer ‘Jelte’ zien, naast het ongrijpbare beeld van podiumster ‘Jett Rebel’. Zo wordt er een applausband, die hij tijdens corona zou hebben opgenomen om zichzelf eraan te herinneren hoe het was om op het podium te staan, ingestart. Dan klinken er ineens allerlei negatieve gedachten die Jelte heeft. Hij vult die live verder aan, maar onderbreekt ze ook weer even plotseling om vervolgens op vrolijke toon over iets anders te beginnen. Niet op alle grappen kwam evenveel respons, maar hij heeft nog vijftien avonden om in zijn rol als comedian te groeien.
In welke hoedanigheid hij ook op het podium staat, zijn muzikaliteit laat hem nooit in de steek (of in de woorden van zijn zelfgeschreven recensie: “Jett Rebel is de meest unieke en by far beste muzikant die dit land ooit heeft voortgebracht. Hij staat aan de absolute wereldtop”). Met een loopstation speelt hij laag voor laag de nummers ‘Good Boy’ en ‘Waiting for the Weekend’ in en krijgt het publiek aan het dansen. In de laatste drie nummers aan de vleugel stort hij zijn hart uit en zingt, uiteindelijk samen met het publiek, een prachtige cover van het nummer ‘Lay Down (Candles in the Rain)’.
Het was dus weer een mooie en kleurrijke avond, zoals we van Jelte gewend zijn. En is dit dus toch ook weer een recensie, alsjeblieft!
Foto’s (c) Marjolein Tap
