‘The Please Don’t Cancel This Tour, Tour’ is de naam van Jett Rebels nieuwste theatertour. Oorspronkelijk zou deze tour in maart 2020 van start zijn gegaan, maar inmiddels zijn we ruim anderhalf jaar verder. Stilgestaan heeft de tijd niet, want in augustus 2021 verscheen het album ‘Pre-Apocalypse Party Playlist’.
Ook via de radio valt er te smullen van hoogwaardige songs als ‘Love Right Now’ en ‘Behave’. Dat Jett Rebel een muzikale alleskunner is wist het publiek in Helmond inmiddels wel. Wat zij nog niet wisten, is wat zij konden verwachten deze avond.
Deze donderdagavond 14 oktober vond namelijk de try-out plaats van de theatertour die 15 oktober in première gaat in het Amsterdamse Carré. Met zestien tussenstops is de tour nog te bewonderen tot en met de afsluiter op 19 november in de Haagse Koninklijke Schouwburg.
‘Please don’t cancel this tour’ klonk er terwijl Jett Rebel nog op het podium moest verschijnen. De stem werd steeds meer computerachtig en eindigde in een soort crash. Daarna verscheen een vrolijke Jelte op het podium die het publiek alleen al aan het lachen krijgt door een manier van lopen. Stel je zat zonder enige voorkennis in de zaal, had je ook kunnen denken dat je bij een comedyshow zat. “Maar Jelte, jouw shows zijn sowieso al lachwekkend”, grapte Jelte zijn vrienden na, toen hij het publiek uitlegde dat hij meer humor in zijn shows wil. Zo makkelijk als hij het publiek aan het lachen kreeg, kreeg hij ze stil. Achter de piano gekropen begon hij aan ‘Cold Cold Heart’, opgevolgd door het explosieve ‘Emma’. Hoewel de volgecomponeerde albumversie een punchy rocksound bevat, was de liveversie van ‘Emma’ achter piano minstens net zo krachtig.
Met veel souplesse improviseerde Jelte er met verschillende toonhoogtes op los. Tijdens ‘Kiss That girl Again’ zong Jett zelfs zulke hoge noten dat het bijna komisch was. Razend knap hoe alles toch op toon bleef.
Plots kreeg de show weer een humoristische wending. Aan de hand van een meeloopband bracht hij het publiek een feestversie van ‘Amy’ ten gehore. Hierbij werd de eenvoud van de werkwijze van sommige feestartiesten aan het licht gebracht op een vermakelijke manier. Wel fijn dat Jett Rebel snel weer achter de gitaar te vinden was. ‘Love Right Now’ was zonder complete band knallend en overtuigend genoeg. ‘Know I Know’ afkomstig van het album ‘Truck’ kende nog nooit zoveel gevoel. Het kalme gitaarspel met zorgvuldig gekozen sound vulde de Cacaofabriek. Opeens viel ook pas op hoe fijn het geluid eigenlijk was afgesteld.
Vaak zijn bij livemuziek oordoppen nodig ter bescherming van je gehoor, maar zelfs op de eerste rij was dat totaal niet nodig. Ook niet bij het ruigere gitaargeweld tijdens ‘Lucky Boy’. Duidelijk was dat Jett met gitaarspel alleen al een avondvullend programma had kunnen verzorgen -net als achter de piano trouwens-, maar na zo’n lange tijd van gebrek aan livemuziek is het fijn dat Jett álles kan.
Het bleek dat hij alles wat hij kan ook nog tegelijk kan, althans bijna tegelijk. Als eerste pakte hij de basgitaar om een aantal lijnen mee in te spelen op een looper. Die lijnen herhalen zich dan en kunnen op Jetts commando aan en uit worden gezet. Later volgde de gitaarlijnen en de zang en drum om het nummer ‘Tracks of Your Tears’ compleet te maken. Bij Good Boy was de volgorde van instrumenten zowat omgedraaid. De avond kende al muziek in allerlei smaken variërend van rock tot singer-songwrite en pop tot soul, maar nu werd funk flink aangepakt. Het is dat het publiek op stoelen zat, anders had het zo een discofeestje kunnen worden.
Jett benadrukte naderhand dat hij alles dus in zijn eentje speelde, maar dat de hele crew mede mogelijk maakt dat de show zo kan draaien. In een vooraf opgenomen liedje bedankt Jett de crew op een creatieve manier. Net als in het begin van de show, kroop Jett weer achter de piano. ‘Gwen’ kwam uit in 2014 en was daarmee het oudste nummer van de avond. Deze ballade vol betoverend pianospel vloeide over in ‘Bleed Me An Ocean’. Normaal gesproken een langzaam opbouwend nummer met veel gitaarspektakel, nu met grootse zangtechnieken en minimale begeleiding op piano. Enkele losse noten waren genoeg om het nummer te dragen. Het zorgde juist voor een enorme dynamiek en veel spanning. Hoeveel optredens er inmiddels ook al opzitten voor deze artiest, het was duidelijk dat er voor Jett geen standaard routinewerk bij komt kijken. Hij ging helemaal op in de nummers en het performen ervan. Hij leek niet alleen zijn handen en stem te gebruiken, maar elke cel in zijn lichaam. Na ‘Just in Case You’re Ever Down Again’ werd de avond afgesloten met ‘Lay Down’, een cover van Melanie Safka.
Van wat voor muziekstijl je ook houdt, van wat voor instrument je ook houdt, bij deze show van Jett Rebel zit je goed. In de honderd minuten speeltijd kwamen er allerlei smaken voorbij, gepresenteerd in diverse stijlen. Als muziekliefhebber kan je van de muziekliefhebber op het podium dan ook verwachten dat hij alles geeft. Dat de naam van de tour is omgedoopt tot ‘The Please Don’t Cancel This Tour, Tour’ is dan ook niet zonder reden; iedereen heeft livemuziek enorm gemist. Na het bijwonen van deze show voelt het dan ook alsof je al een heel stuk hebt kunnen inhalen. Bedankt Jett!