In September 2020 kwam het concept album ‘Mesdames’ van de Franse artiest Grand Corps Malade uit. Inmiddels is het album in Frankrijk al twee keer platina. Dat betekent dat er al meer dan 200.000 exemplaren van verkocht zijn. En ook in België wist het album al de gouden status te behalen. Het was zelfs in de laatste maanden van het jaar het best verkopende album. Grand Corps Malade is in eigen land, alsmede in Italië, Duitsland, Spanje en Franstalig Canada inmiddels een superster. Eén waar niemand meer omheen kan. Bij de echte muziekliefhebbers viel het album ‘Mesdames’ ook op en de muziek van Grand Corps Malade vond ook zijn weg naar de lijst met beste releases van afgelopen jaar op Maxazine.
Naast zijn succes als muzikant is Grand Corps Malade enorm succesvol als scenarist voor films. Voor zijn scenario van ‘Patients’ werd hij zelfs genomineerd voor een César. Tijd dus om ons land middels een eerste en daarmee exclusief en uniek interview kennis te laten maken met Fabien Marsaud, ofwel Grand Corps Malade. We spraken hem via Skype, natuurlijk, net na de jaarwisseling.
De muziekstijl van Grand Corps Malade is uniek te noemen. Hij combineert popmuziek met wat wij “spoken word” zouden noemen. In Frankrijk heeft men het dan over “slam”, een tak van sport die daar enorm populair is geworden.
Slam
Het genre slam is geen genre op zichzelf, het is een manier om elkaar te ontmoeten. “Slam is geboren in Chicago aan het einde van de jaren 80. Marc Smith, een dichter had daar een jazzclub, de ‘Get me High Lounge’ en hij wilde de poëzie spectaculairder maken, meer toegankelijk. Hij is begonnen met slam poetry-avonden. Daarna is de slam overgeslagen naar New York en uiteindelijk ook naar Europa, waar het vooral bij ons in Frankrijk populair werd aan het einde van de jaren 90”, verduidelijkt Marsaud.
Slam avonden vinden meestal plaats in café’s of kleine theaters. “Het leuke van slam is juist dat iedereen mee kan doen. Het heeft het principe van de open mic. Doel is om mensen die van schrijven houden een podium te bieden om deze teksten oraal voor te dragen. Dat kan van alles zijn: er zijn mensen die brengen poëzie, er zijn mensen die brengen proza, anderen zingen, rappen of fluisteren zelfs in de microfoon. Alles is mogelijk.”
Aandacht
Fabien Marsaud gaat verder. “Vooral in Parijs kwamen er steeds meer bars waar je mee kon doen aan slam competities en daar ben ik aan het begin van de jaren 00 aan mee gaan doen, ik kom uit die underground wereld, daar ben ik begonnen.” Er kwam steeds meer aandacht in de media voor deze dichters van de nacht. “Er kwamen steeds meer grote competities waarvan ik er veel wist te winnen”, geeft hij aan, “in 2006 maakte ik mijn eerste album en vanaf dat moment kwam de slam helemaal onder een vergrootglas te liggen.”
Grand Corps Malade wijkt af
Toch is zijn muziek afwijkend, want echte slam gaat puur over de kracht van de tekst en de performance die erbij hoort en er is nooit muziek bij. “Wat je ziet is dat de media het enorm simplificeren en mij afficheren als een slam artiest. Als je het in de basis bekijkt kan een slam-album niet bestaan, want alles wat slam tot slam maakt, ontbreekt. Ten eerste is het niet live, ten tweede is er muziek bij en ten derde is het geen competitie”, lacht Grand Corps Malade, “Ik probeer nu nog steeds aan de media uit te leggen: ‘Ja ik ben een slammer, ik kom uit de slam scene, maar vanaf het moment dat ik mijn eerste album heb gemaakt was het geen slam meer. Het werd een muzikaal project van een slammer. Op mijn cd’s zijn het toch echt meer chansons dan dat het slam is.”
Zelfs op scholen wordt slam nu gebruikt als middel om kinderen geïnteresseerd te krijgen in poëzie en literatuur. Kinderen zijn meer literatuur gaan waarderen zoals Baudelaire, maar ze zijn ook steeds meer zelf gaan schrijven. “Door de slam is in Frankrijk de poëzie wel weer sexy geworden.”
Luistertips van Grand Corps Malade
Als ik Grand Corps Malade vraag of er andere artiesten zijn die uit de slam-scene zijn gekomen die de moeite waard zijn om te beluisteren, beginnen zijn ogen te glinsteren en vertelt hij enthousiast. “Zeker ! Het is nog niet zo dat er verder heel grote commerciële successen worden geboekt, want het blijft als genre toch een beetje bizar. Het past niet in de meeste radio formats, maar er zijn zeker goede en interessante slam artiesten. Luister bijvoorbeeld maar eens naar de van oorsprong Senegalese Souleymane Diamanka uit Bordeaux, die is heel erg goed. Hij heeft helaas nog niet het succes gekregen dat hij verdient,en verder kan ik je Luciole heel erg aanbevelen, die is twee keer Frans kampioen slam is geweest en heeft inmiddels een aantal fantastische albums heeft uitgebracht. Ook in Canada in Quebec is de slam een fenomeen geworden.”
Groot succes
Het album ‘Mesdames’ is zijn grootste succes tot nu toe. ” ‘Mesdames’ is een conceptalbum dat ik heb opgenomen om de vrouw te eren”, geeft Grand Corps Malade aan, “Ik wilde niet alleen maar over hen spreken, maar ik wilde ze ook horen, ik wilde samen met ze zingen en daarom zijn, op het intro van het album na, alle stukken duetten geworden.” Alle nummers zijn specifiek geschreven voor de betreffende zangeressen die meedoen op het album. “Ik heb mogen samenwerken met fantastische zangeressen zoals Louane, Laura Smet (De dochter van Johnny Hallyday, red.), Veronique Sanson, Suzen, Camille Lellouche en anderen. Ik ben enorm trots op het album en ben blij dat ook het publiek het weet te waarderen.”
Grand Corps Malade en het Corona vaccin
Even voor het interview met Grand Corps Malade, staat hij in Frankrijk plotseling in de spotlights met een initiatief waarin de Fransen worden opgeroepen zichzelf toch vooral te laten vaccineren tegen het Covid 19-virus. Grand Corps Malade blijkt een actieve pro-vaxxer. Hij haalt diep adem voordat hij van wal steekt. Het is duidelijk dat het onderwerp hem na aan het hart ligt.
“Dat komt omdat over heel Europa gezien in Frankrijk de grootste groep mensen zich vragen stellen bij het vaccin”, vangt Fabien aan, “Ik geloof dat er op dit moment zelfs 60 procent van de Fransen zijn die zeggen dat ze geen vertrouwen hebben in het vaccin. Ik kan de bezorgdheid van de mensen wel begrijpen, vooral omdat het vaccin er zo snel gekomen is, maar ikzelf heb wel degelijk vertrouwen in de WHO en de verschillende andere medische instellingen die deze vaccins hebben goedgekeurd.”
Vaccinatie
“We staan op een punt waar op dit moment vaccinatie werkelijk de enige manier is voor de wereld om uit deze situatie te komen”, geeft Fabien aan, “Het initiatief zelf is niet van mij maar van Stanislav Nordey, de directeur van het theater in Strasbourg, die op een gegeven moment de telefoon heeft gepakt en mensen is gaan bellen.
Ik steun het initiatief van ganser harte, want vaccineren is de enige mogelijkheid om uit deze problemen te komen. Totdat genoeg mensen gevaccineerd zijn kunnen de theaters, de concertzalen, de bioscopen allemaal niet open. Dit vaccin hebben we nodig, anders blijft deze situatie nog het hele jaar zo. Om echt duurzaam uit de problemen te komen ben ik er echt van overtuigd dat vaccineren onze enige kans is. Daarom proberen we samen met tweehonderd artiesten te laten zien dat mensen niet bang hoeven te zijn voor het vaccin, het is onze enige kans op een normaal leven.”
Concerten
Corona blijft het discours bepalen, ook bij Grand Corps Malade dus. Covid heeft de programma’s van velen beïnvloed, ook die van Fabien. “Zeker, maar ik ben een bevoorrecht mens. De lockdown in Frankrijk is gekomen op het moment dat ik net klaar was met mijn vorige tournee.”, verzucht Marsaud, “Ik heb slechts 5 kleinere concerten hoeven te annuleren en de rest van de tournee met 140 concerten zijn allemaal goed gegaan, dus ik heb enorm veel geluk gehad. Veel van mijn vrienden in het artiestenvak hebben dat geluk niet gehad. Mijn album is in september 2020 uitgekomen en verkoopt enorm goed, ik heb al mijn promotie, ook op tv en voor de radio kunnen doen.”
“Voor mij begint de frustratie nu pas”, vervolgt hij. “Ik zou vanaf nu in januari weer op tournee gaan, met een kleine pauze in maart en mei. Het ziet er helaas niet naar uit dat die door kan gaan. Alle datums zijn al naar de toekomst verschoven, waardoor ik nu tot in 2022 op tournee zal gaan. Vanaf november zijn dan weer de grote zalen aan de beurt, zoals le Zenith in Parijs. Dan kom ik ook naar België. In januari sta ik dan in Brussel voor de eerste keer in de Vorst Nationaal. Ik hoop toch zeker dat we dan deze hel achter ons hebben gelaten.”
Financiële steun
In Nederland komt de financiële steun voor de culturele sector maar moeilijk op gang. In Frankrijk gaat het iets beter, lijkt. “Ja, de regering Castex heeft voor een jaar financiële ondersteuning geregeld voor de concertzalen en theaters. Maar ook voor de technici die daar werken. Maar wat gaat er na dat eerste jaar gebeuren als het probleem nog niet opgelost is? Het is een feit dat de hulp van de regering niet genoeg zal zijn om iedereen te redden.”
Tock is het dat de Franse regering heel hard heeft gesteld dat de culturele sector uiteindelijk ‘niet essentieel’ is. “Dat geeft duidelijk aan dat daar niet de prioriteit ligt, dat heeft mij enorm geraakt. Juist de cultuur, het samenkomen van mensen in theaters, concertzalen, lezingen enzovoorts is essentieel voor onze samenleving. Daar mag niet te licht over gedacht worden. Daarom heb ik er een nummer over gemaakt ‘Pas Essentiel’ dat gelukkig enorm goed is opgepakt door het publiek. Ik hoop dat ik er een bijdrage aan kan leveren dat de politiek ook het belang van cultuur gaat zien.”
Mesdames 2
Al met al kijkt iedereen graag naar de toekomst, voorbij de corona. Artiesten werken aan een nieuw album, Grand Corps Malade nog niet echt. “Nee ik heb nog geen nieuwe projecten gepland. ‘Mesdames’ is nog maar net uit. Ik kan je wel vertellen dat we met het concept van ‘Mesdames’ nog verder gaan. Het concept van de duo’s met zangeressen bevalt heel goed. Ik zal zeker een nieuwe versie van ‘Mesdames’ gaan uitbrengen, met nieuwe duetten. Waarschijnlijk ergens deze zomer.” Dus toch een nieuw album…
“Daarnaast werk ik aan nog een paar filmprojecten. Voor de rest heb ik vooral enorm veel zin om mijn tournee af te maken”, besluit Fabien. “Ik mis het podium enorm. Als ik ooit moest kiezen tussen het schrijven van filmscenario’s of het maken van muziek zou ik altijd voor de muziek kiezen. Ik ben en blijf een muzikant.”