Zanger, multi-muzikant, producer, schrijver, componist en dirigent Mike Batt is vooral bekend als schrijver van ‘Bright Eyes’, de titelsong van de film ‘Watership Down’ en zijn hit ‘Lady of the Dawn’ uit 1979. Onder muzikanten wordt Batt internationaal vooral geroemd om zijn creativiteit en veelzijdigheid. Deze maand verschijnt ‘The Penultimate Collection’, een dubbel verzamelalbum waarmee Batt terugblikt op zijn lange loopbaan. Aanleiding voor een gesprek met de 71-jarige Engelsman.
Vertrouwen
Zoals bijna overal en altijd vandaag de dag begint ook het gesprek Mike over de coronacrisis. “Ik zit al weken thuis en schrijf. Eigenlijk zoals voorheen. Natuurlijk mis ik de sociale contacten, de muzikanten in de studio, maar deze periode is voor mij eigenlijk ook zeer leerzaam en het geeft mij vertrouwen.” Een verrassende reactie. Hoe zit dat?
Welcome to Wormtown
Aan het begin van de Engelse lockdownmaatregelen startte Mike vanuit huis een wekelijkse live ‘Challenge Batt Lockdown show’ waarin hij zijn kijkers en luisteraars tijdens een live stream vroeg woorden te zenden die hij vervolgens verwerkte in een nieuw nummer ‘Welcome to Wormtown’ en een alleraardigste videoanimatie, te zien op YouTube. “Mijn dochter Hayley Jane, bassiste en kunstenares die normaal gesproken in Los Angeles woont, verblijft door de coronacrisis al weken bij mij thuis hier in Engeland. Zij maakte de video. Ik schreef het lied. En voor de muziek kreeg ik spontaan online stukken aangeleverd van onder meer Chris Spedding (Britse muzikant, red.). Het project geeft mij vertrouwen dat ook in coronatijd nog veel mogelijk is. Ik leer daarnaast nu ook veel over techniek en meer zaken die ik voorheen in de studio uitbesteedde. Bijvoorbeeld aan mijn zoon Luke (producer en zanger van de Britse band Superheart. red) die nu in ‘lockdown’ in zijn huis in Oxford verblijft. Ik kan hem nu niet vragen om hulp”, aldus een hoorbaar trotse vader Mike.
The Penultimate Collection
Een mooi bruggetje naar de aanleiding van ons gesprek, de dubbel-CD ‘The Penultimate Collection, een album met 33 Mike Batt-klassiekers uit de afgelopen vijf decennia aangevuld met twee nieuwe opnames. “Ik kijk altijd vooruit”, geeft Mike aan, “Eigenlijk is er geen reden om terug te kijken en een verzamel-CD uit te brengen. Maar omdat ik zelden een verzamel-CD uitbracht en mijn hits van land tot land verschillen, vond ik het een goed idee om het nu wel te doen.”
Op de dubbelaar voegde Batt ook twee nieuwe opnames toe waaronder een zeer recente eigen uitvoering van de door Mike Batt in 2005 voor Katie Melua geschreven wereldhit ‘Nine million bicycles’. “Thuis opgenomen samen met violist Jonathan Hill, met wie ik veel en prettig samenwerk.”
1979
Met ‘The Penultimate Collection’ blikt Mike Batt terug op een indrukwekkende carrière met dito oeuvre. Een carrière die een wending kreeg in 1979. In dat jaar veroverde hij met ‘Lady of The Dawn’ de Europese hitlijsten en schreef hij ‘Bright Eyes’, de soundtrack van de film ‘Watership Down’ gezongen door Art Garfunkel. Het nummer stond wekenlang op nummer één in de Engelse hitlijsten en was de beste verkochte single van 1979. “Voor mij was het succes van ‘Bright Eyes’ een keerpunt. Vooral in Engeland. ‘Lady of The Dawn’ was namelijk alleen een hit op het Europese vasteland en in Engeland werd ik tot die tijd vooral gezien een van de ‘Wombles’, een als poppen verklede band uit de gelijknamige kinderserie. Door ‘Bright Eyes’ werd ik eindelijk ook gezien als een serieuze muzikant.”
Hunting of The Snark
Na ‘Bright Eyes’ onderbrak Batt zijn muzikale loopbaan en zeilde hij met zijn gezin ruim twee jaar over de wereld(zeeën). Een reis die begon in Engeland en eindigde in Australië. Terug in Europa schreef hij de musical ‘Hunting of The Snark’. Het concept album met onder meer Roger Daltrey, Art Garfunkel en George Harrison en Cliff Richard werd in de Nederlandse Wisseloord Studio opgenomen. “Het project ‘Hunting of the Snark’ als album en musical is voor mij persoonlijk het hoogtepunt in mijn loopbaan. Het gaat over het aangaan van avontuur, moed en het ondergaan en delen van levenservaringen. Voor de opnames van het album verbleef ik zeven maanden in Nederland.”
Elton John
Terug naar het hier en nu. Luistert de altijd drukke en immer energieke Batt zelf nog naar muziek en waarnaar? “Hier ga ik een fout antwoord op geven haha. Ik luister nauwelijks naar andere artiesten. Ben ook geen Elton John die naar alles luistert. Soms vraag ik mij echt af waar hij de tijd vandaan haalt. Ik heb het te druk met schrijven.” Het benoemen van Elton John is saillant, gezien Batt in 1971 met zijn orkest een album opnam ter ere van de muziek van de muzikant.
Album vol
We eindigen ons gesprek met de blik naar voren.“Ik zou hier vanuit huis nog wel een album vol kunnen schrijven, René. Maar zoals je hebt begrepen, zit mijn leven zo in elkaar dat ik niet weet wat er gaat gebeuren.” Hij heeft de laatste zin nog niet uitgesproken of de deurbel gaat in Huize Batt. Het moest zo zijn.