De legendarische Janse Bagge Bend bestaat 40 jaar, en dat is lang genoeg voor een jubileumtour. Wat? Niet eén maar zelfs twee jubileumtournees. De band gaat het clubcircuit in maar speelt de komende tijd ook in de theaters. Dat de band nog niks aan populariteit heeft ingeboet, na 4 generaties fans, blijkt uit het feit dat het theaterconcert in het Parkstad Limburg Theater inmiddels stijf is uitverkocht. Aan het einde van het seizoen is er dan ook nog een extra concert bijgekomen op 3 oktober. Een tour door Nederlands Limburg en een concert in België.
Wat is het geheim van de aanhoudende populariteit van dit Limburgse fenomeen? De band haalde met hun hit ‘Sollicitere’ de achtste positie in de Nederlandse hitparade, dwong daarmee een optreden op Pinkpop af en de rest is, zoals is gebleken, historie. Tijd dus voor Maxazine om eens op bezoek te gaan bij Henk Steijvers, zanger, gitarist en voorman van de Janse Bagge Bend, maar niet alleen van de Janse Bagge Bend.
Steijvers heeft in Limburg bij alle generaties een welhaast mythische faam opgebouwd, omdat hij ook een van de mannen was die met het project ‘Carboon’ een stem gaf aan de duizenden koempels, mijnwerkers, na het sluiten van de mijnen. Maxazine werd op het smalste stukje Nederland geheel volgens de regels van de Limburgse gastvrijheid, hartelijk ontvangen door Henk en zijn meer dan charmante echtgenote. Tijd voor een gesprek.
Carboon
Henk, die inmiddels ook al de zeventig is gepasseerd, is al vanaf zijn vijftiende jaar bezig met muziek. Hij heeft er weliswaar nooit zijn beroep van gemaakt, maar zijn muzikale carrière mag toch als uiterst succesvol worden bestempeld. In de jaren zeventig maakte Henk furore met het ‘ Carboon ‘ project waarmee hij als zanger/gitarist twee, in Limburg, wereldberoemde albums uitbracht over het mijnwerkersleven. De albums ‘Witse nog koempel’ en ‘D’r letste koempel’ maakten van Henk al een regionale beroemdheid, nog voordat er sprake was van de Janse Bagge Bend. Vol trots haalt Henk graag herinneringen op aan deze mooie tijden. Aan de legendarische muzikanten Ben Erkens, de te vroeg overleden Jean Innemee, Conny Peters (beiden van the Walkers) en tekstschrijver Jan Hendriks, inmiddels ook overleden, waarmee Henk gezamenlijk Carboon was.
Henk kijkt met gepaste trots terug op de concertreeks Carboon XL in de schouwburgen. Opnieuw samengebracht door ‘Hollenjer’ Joep Pelt, die volgens Henk “Nog niet eens geboren was toen de laatste ‘Koel’ dicht ging”, speelde Carboon nog een keer hun grootste successen in de theaters . “We dachten dat we misschien nog een of twee keer voor een halfvolle zaal zouden kunnen spelen, maar het werden er 12 of 13 en allemaal uitverkocht!”
Toen de theatertour voorbij was ging het inmiddels fysiek zo slecht met tekstdichter Jan Hendriks, dat nieuwe optredens met Carboon er niet meer inzaten. Zonder Jan, ‘het cement van Carboon’ volgens Henk, zal het nooit meer hetzelfde zijn. Op kerstavond 2018 overleed Jan aan de gevolgen van zijn ziekte. Even valt de tot dan toe enthousiast vertellende Henk stil. Hij schuift even op zijn stoel. “Kijk”, wijst hij vol trots naar de wand. “Daar hangt het gouden album dat we voor ‘Witse nog Koempel’ kregen.”
Janse Bagge Bend
Als we dan over de Janse Bagge Bend beginnen te praten komt Steijvers met een veelheid aan anekdotes en verhalen waar je een volledig boek mee zou kunnen vullen. Eind jaren zeventig maakte de ‘zaate hermenie’ Aspro Broesj, genoemd naar een zakje hoofdpijnpoeder, het dorp Susteren en omgeving onveilig. Als dan naast de blazers en de dikke trom er zich electrische gitaren bijvoegen wordt de Janse Bagge Bend geboren. De band is vernoemd naar een elektrotechnisch installatiebedrijf uit Geleen. Waarom? Daarom!
Al gauw verspreidde de roem zich in de regio. Henk vertelt een anekdote dat ze voor het eerst in België over de grens gingen spelen bij carnavalsvereniging ‘De Sjloapzekskes’ in Maasmechelen. Tijdens de terugreis naar Nederland was het zo gezellig in de auto dat ze verkeerd reden. Even verderop werden ze aangehouden door een patrouille Vlaamse Rijkswachten. Enigszins nerveus werden de heren toen toch, want niemand had een paspoort of ook maar een rijbewijs bij zich (toen was er nog een echte grens mtussen Nederland en België) en ook was er nog geen Bob-campagne. Enfin, puntje kwam bij paaltje en de Rijkswachten accepteerden de affice van hun optreden als identificatiebewijs en als echte beroemdheden werden ze vervolgens op weg geholpen naar de Nederlandse grens.
Zo was en is het nog steeds vooral heel gezellig bij de Janse Bagge Bend. Hun top 10 hit ‘Sollicitere’ werd ook bij toeval geboren. De cover van ‘Gimme your loving’ van de Spencer Davis Group werd door toeval opgepakt door deejays Hubert van Hoof en Frits Spits en de rest is een voldongen feit. Toch is het niet zo heel vreemd dat het nummer zo’n grote hit werd, die ook nu nog overal wordt meegezongen. Het nummer beschrijft, vanuit het perspectief van een werkloze jongere zijn strijd om mee te doen in de maatschappij. Dat was toendertijd niet evident voor de jongeren.
“De perspectieven veur de toekomst die zijn nul komma nul”
Janse Bagge Bend – Sollicitere
Nederland zat in een recessie. Onder leiding van het toenmalige kabinet Lubbers I was de inflatie torenhoog en de werkloosheid schoot als een raket de hoogte in. Was de werkloosheid in 1979 nog 5,1% in 1983, toen ‘Sollicitere’ een hit was steeg die naar 17,0% of in absolute getallen van beneden de 200.000 in maart 1980 naar 801.000 in 1983. De Janse Bagge Bend sloeg met het nummer de spijker loepzuiver op zijn kop en werd daarmee de stem van een hele generatie die voor zichzelf geen enkele toekomst zag. Dat het nummer in Limburgs dialect gezongen werd, was totaal geen issue.
Ondanks het grote succes, dat nooit meer geëvenaard werd, bleven de mannen van de Janse Bagge Bend vooral voor hun plezier muziek maken. Janse Bagge Bend is nooit een professionele band geweest en heeft nooit getracht het grote succes te behouden. Iedereen had zijn eigen baan en Janse Bagge Bend is een leuke hobby gebleven; voor erbij.
De verhalen die Henk achteloos uit zijn geheugen oprakelt over naakte danseressen onder een douche op een middelbare school, tot Melitta koffiepoeder op een spiegel dat voor cocaïne door moest gaan tot het verhaal van de twee Barneveldse kippen die als lid werden ingeschreven bij de plaatselijke jongerensociëteit, compleet met lidmaatschapskaart en alles, tot de bijna ruzie die Henk kreeg met Willy Deville, backstage bij Pinkpop Classics 2007, omdat Henk Willy ‘verkeerd’ aan zou hebben gekeken.
Jubileumjaar
De geschiedenis van de Janse Bagge Bend leest als een avontuurlijk jongensboek en het boek is nog steeds niet gesloten. Het komende jaar gaat de Janse Bagge Bend op een clubtour, waarbij de band alle regionale poppodia van Limburg plat gaat spelen. De Nieuwe Nor in Heerlen, Grenswerk in Venlo en de Bosuil in Weert staan op het programma voor de 40 jarige jubileumtour. Daarnaast natuurlijk de nodige feesttenten en carnavalsfeesten. Toch moet het niet te gek worden. Ook hier zegt de nestor van de dialectpop dat Janse Bagge nooit meer dan 25 keer per jaar zal optreden want “Het moet wel leuk blijven”
Naast het : Betere gooi en smijtwerk”, zoals hij het zelf zegt, gaat de Janse Bagge Bend ook de theaters in. In Heerlen (2x) ,Sittard en Kinrooi (B) zal de Janse Bagge Bend zich van een andere kant laten zien. Henk ziet ernaar uit om nummers als ‘Aw ambachte’, maar ook ‘Awt en Versjleete’ dat over euthanasie gaat, voor het theaterpubliek te brengen. Een zwaar, beladen en serieus onderwerp. “Misschien dat je dat pas kan schrijven als je zelf geen 25 meer bent.” Heel 2020 is Janse Bagge dus weer te zien op de podia in Belgisch en Nederlands Limburg. Janse Bagge? Daar zijn we nog lang niet van af.
Foto’s (c) Patrick Strouken
