Afgelopen juni gaf Wilco twee concerten in Paradiso in Amsterdam waar de reacties en recensies allemaal uitermate enthousiast over waren. Een toegift daarop volgde deze avond in de Grote Zaal van TivoliVredenburg in Utrecht. Aan de vooravond van de release van het nieuwe album ‘Ode To Joy’ dat op 4 oktober zal verschijnen. Grappig detail is dat frontman Jeff Tweedy er een jaar geleden in dezelfde zaal solo optrad.
Als supportact trad voor Wilco het uit Chicago afkomstige duo OHMME op. Het begon wat dromerig, maar het werd naar mate hun set vorderde steeds rauwer. Met onder andere een rauwe cover van ‘Girl Loves Me’ van David Bowie.
Wilco heeft een aardige catalogus opgebouwd in bijna 25 jaar tijd waaruit ze voor deze tournee überhaupt al ruim konden putten. Maar met een nieuw album op komst kon het niet anders dat daarvan redelijk wat voorbij zou komen. Al aan het begin van de avond was dat het geval met de nieuwe nummers ‘Bright Leaves’ en ‘Before Us’. Het moest even op gang komen. Jeff Tweedy was aan het begin van de avond ook niet de meest spraakzame persoon, maar dat zou later veranderen. Het ijs brak bij het Beatlesque ‘Hummingbird’, en toen Tweedy gevat reageerde op een aandachtstrekker uit het publiek die het nodig vond om hard te roepen het nieuwe album niet te zullen kopen.
Op een gegeven moment had zowel band als publiek de smaak te pakken. Drummer Glen Kotche ging los in het iets wat vervreemde ‘Via Chicago’, maar dat bleek de volgende ijsbreker te zijn. Terwijl gitarist Nels Cline soleerde in de enthousiast ontvangen publieksfavoriet ‘Impossible Germany’. In ‘California Stars’ (een tekst van Woody Guthrie die de band samen met Billy Bragg met andere teksten van hem bewerkte voor een heel album in 1998) soleerde toetsenist Pat Sansone op banjo. Intussen was Jeff Tweedy ook aardig los gekomen, getuige zijn conversaties met de zaal. Zo vertelde hij dat de Nederlandse beatgroep Q65 één van zijn favoriete bands was. Al wist hij blijkbaar niet dat de Haagse band al sinds 1971 niet meer actief is. Het is toch bijzonder dat een Amerikaanse singer-songwriter bij Nederland eens een connectie met een andere band legt dan Shocking Blue of Golden Earring.
Wilco is een veelzijdige band zonder gekke fratsen, en live een geoliede machine die de songs perfect uitvoert. De muziek voert de boventoon en maakt verdere bij-effecten overbodig. Zo ook deze avond in Utrecht. Waar ze waarschijnlijk niet voor het laatst geweest zullen zijn.
Foto’s (c) Armelle van Helden
