Zomaar een vrijdagavond in juni in Hengelo. Langzaamaan stroomde de grote zaal van het Metropool vol met veertigers. Op het programma stond een van de grootste Nederlandse rockbands van de jaren ’80. Eind jaren ’80 waren The Fatal Flowers overal, totdat het in 1990 ineens stopte. Dat ze na 29 jaar een reünietour doen had eigenlijk niemand meer verwacht.
En wat moet je dan schrijven over een band waar heel Nederland het dan over heeft. De ene na de andere recensie is veelbelovend en spreekt over een van de beste reünies van de laatste jaren. Over het wonder, de legendarische band die na 29 jaar gewoon de draad weer oppakt alsof ze niet weg zijn geweest.
En daar is geen woord van gelogen, op het podium stond vrijdagavond 21 juni een band die zo op elkaar was ingespeeld dat het leek alsof ze de afgelopen jaren gewoon nog ieder jaar op het podium stonden.
Robin Berlijn perste de ene na de ander gitaarsolo uit zijn gitaar waarbij Richard Janssen met zijn stem en slaggitaar de basis voor de nummers uitzette. Samen met Geert de Groot op bas en Henk Jonkers op drum trapte de band af met ‘How Many years’, en vanaf dat moment was het alleen nog maar genieten. Matthijs van Duijvenbode verving deze avond J.B. Meyers op de toetsen en kreeg halverwege de set even de kans om te laten horen dat er geen betere invaller gekozen kon worden. De pianist die tot april dit jaar samenspeelde met Douwe Bob maakte de band af.
Verrassingen waren er niet in de set die de band deze avond speelde, de nummers werden in dezelfde volgorde gespeeld als bij de vorige optredens. Voor de aanwezigen maakte het niet uit, eindelijk zagen ze na 29 jaar hun favoriete bandje weer optreden. Een stukje jeugdbeleving kwam bij de meeste bezoekers naar voren en er werd luidkeels en stilletjes meegezongen met de hits van vroeger. 19 nummers later en bijna 2 uur verder kwam de avond tot een eind met het toepasselijk gekozen ‘Dear Friends’. Het einde van een tijdperk, voor de tweede keer, maar tot een tweede reünie zal het nooit komen, toch?
Foto’s (c) Robert Westera