Afgelopen Moederdag stond in de kleine zaal van het Metropool in Hengelo een optreden gepland van de Canadese zangeres Sass Jordan. Niet om nieuwe muziek te promoten want haar laatste album is toch alweer van ruim 10 jaar geleden. Het begint eerder bijna een jaarlijkse traditie te worden dat Sass Jordan een Europese tour doet en daarmee een paar kleine optredens doet in Nederland.
Al ruim voor aanvangstijd stroomde de kleine zaal van Metropool in Hengelo vol. De zaal was niet in zijn geheel uitverkocht en dat was maar goed ook. Naast dat het snikheet was stonden de mensen zelfs in de deuropening dicht op elkaar om maar een glimp van de band te pakken.
Het was eerst tijd voor het voorprogramma van ‘Chris Cadell and the Wreckage’ welke tevens de vaste begeleidingsband is van Sass Jordan zelf. Dit optreden stond als een huis met veel ruimte voor de gitaar en de basgitaar. Afsluitend met een fantastische cover van Dire Straits’ Fade to Black.
Na een kleine pauze, er hoefde geen podium verbouwd te worden, was het tijd voor de hoofdact van de avond. De gitarist had alleen even een ander kledingstuk aangedaan, terwijl de rest gewoon nog steeds dezelfde kleding droeg.
Maar de ogen waren uiteraard gericht naar de goedlachse Sass Jordan met een stem waar menig zangeres jaloers op zou zijn. Met opener ‘Gonna Love Me’ en ‘I’m the One’ stond het optreden als een huis. Een avond die niet meer stuk kon, zeker niet toen als derde nummer ‘Big Blue Plantation’ gespeeld werd. Een zogenaamd B-kantje van de hit ‘High Road Easy’, welke later die avond aan bod zou komen.
De avond verliep verder warm en heet, mede door de te kleine zaal, met als afsluiter van de avond de hits ‘Believer’ en ‘So Hard’. Sass Jordan verdiende meer in Hengelo dan de kleine zaal, maar net zoals met meer helden van vroeger is er een steeds kleiner wordend publiek.
Foto’s: Robert Westera Fotografie
