Afgelopen vrijdagavond stond de nu al legendarische uit Brussel afkomstige postpunkband Whispering Sons op de bühne in een uitverkochte Nieuwe Nor in Heerlen. Een boeking en nog net een plaatsje tussen alle al ver uitverkochte concerten, want de band is op het moment druk met een Europese tour ter presentatie van hun in 2018 uitgekomen eerste album ‘Image’, waarvan in korte tijd zes concerten in Nederland en België uitverkocht waren.
Voor de derde keer dit jaar bezocht Maxazine de band: Begin dit jaar, op 14 januari, in de toen nog onvoorziene uitverkochte kleinere officezaal van de Maastrichtse Muziekgieterij en deze afgelopen week zelfs twee keer in éénzelfde week: Vorige week zaterdag stonden ze namelijk nog op het Little Waves festival in C-mine te Genk en afgelopen vrijdagavond dus in de Heerlense poptempel Nieuwe Nor. Een concert dat wederom uitverkocht was.
België blíjft ons verbazen
We blijven het zeggen: België blíjft ons verbazen! En wat is er mooier om de nieuwe oogst van België, die zelfs misschien al in hun land door het publiek al een tijdje gewaardeerd worden door hun muzikale kwaliteiten, door middel van zalen als Nieuwe Nor Heerlen en Muziekgieterij Maastricht, die net over de grens van België liggen, ook voor te stellen aan het grotere publiek in Nederland? Wij zijn er in ieder geval blij mee en hebben hiermee al vele Belgische bands mogen ontdekken en in ons hart gesloten!
Grote rockfestivals
Whispering Sons kunnen we inmiddels al niet meer tot de kleinere bands rekenen. Zij zorgden voordat zij in Nederland bekendheid verwierven reeds voor uitverkochte zalen in ons buurland. België ligt inmiddels aan de voeten van de band: Wekenlang stond hun single ‘Alone’ op één bij ‘De Afrekening’ van Studio Brussel.
Met uitverkochte zalen in België en Nederland, een plaats in de lineup van grote festivals als Dour, Best Kept Secret en Rock Werchter dit jaar, gooit deze band inmiddels hoge ogen, wat alleen nog maar meer zal worden nadat het festivalpubliek ze na deze zomerfestivals ook in hun hart hebben gesloten!
Wij konden in ieder geval nog genieten van Whispering Sons in een kleinere setting afgelopen vrijdagavond en afgelopen weekend nog op een kleiner festival.
Go March als supportact
Wederom uitverkocht dus! Het kan niet op voor de band! Een tot aan de nok toe gevulde zaal in de Nieuwe Nor van mensen die enthousiast waren afgekomen op deze band. Als supportact stond de eveneens uit België, namelijk de uit Antwerpen, afkomstige Go March paraat. Een voorprogramma aangestuurd door psychedelische synthrock volgde: vol met futuristische, uptempo melodieën. Beetje Kraftwerk, een tintje rock en een tintje ambient zorgde voor een verrassend intro van deze avond.
Een intens concert
We wisten inmiddels wat we konden verwachten: Een intens concert met een donker randje vol emoties, die de 25-jarige zangeres Fenne Kuppens uit het Belgische Heusden-Zolder vol overgave uitstortte over het publiek, vergezeld van hevig geëmotioneerde gezichts- en lichaamsuitdrukkingen, waarin je als publiek meteen werd meegetrokken om haar emoties te delen. Hierbij de hevige basdreunen van Tuur Vandeborne, die je door de nummers leidden en de snerpende à la Siouxie And The Banshees annex Sisters Of Merci-gitaar van Kobe Lijnen, dit alles begeleid door de staande percussie van Sander Pelsmaekers en toetsenist Sander Hermans, die het uiterste uit je ziel halen om al je frustraties eruit te dansen, te zingen en te persen onder het motto: ‘Make You Scream!’ dat Kuppens er vol overgave uitgooit in het nummer ‘ Waste’ alvorens ze haar haren in de podiumrook gooit en hevig dansend het podium tot zich neemt. Nummers met hevige climaxen die je tot het uiterste meetrokken.
New Wave party
Nieuwe Nor had hier nog een New Wave-party achteraan geplakt om het geheel in de sfeer van de muziek van Whispering Sons af te sluiten. Een geslaagde avond waarbij de nodige plaatjes uit de jaren tachtig werden aangevraagd, zodat het even leek of de wavetijd van die jaren was teruggekeerd. De nodige dansmoves, die er bij het gros nog goed inzaten, werden weer even uit de kast gehaald. Een goede afsluiter voordat iedereen, toch iets vroeger als in hun jongere jaren, langzaam huiswaarts ging.
Foto’s (c) Anita Martin
