Onlangs zond Het Uur van de Wolf nog een documentaire uit over Ad Vandenberg, die wereldwijd beroemd werd met Vandenberg en later Whitesnake. En nu, na een lange pauze, weer terug is met een totaal nieuwe band: Vandenberg’s Moonkings. Al bijna vijf jaar lang speelt Vandenberg met drie voorheen onbekende muzikanten en heeft intussen alweer twee albums uitgebracht. En alles met zeer veel succes. Afgelopen vrijdag was in Metropool te merken waarom. Zanger Jan Hoving, basgitarist Sem Christoffel en drummer Mart Nijen Es hebben alle drie intussen hun plaats veroverd naast de, letterlijk en figuurlijk, grote gitarist Ad Vandenberg.
De meeste mensen komen vooral voor Vandenberg maar krijgen een geweldige band te zien en te horen. Zanger Jan Hoving heeft genoeg stage pressence om de aandacht van Vandenberg vast te houden, en zo delen ze meer het podium in plaats van een beroemde gitarist samen met een zanger die zelf niks toevoegt aan de show. Sem Christoffel en Mart Nijen Es zorgen voor veel energie en de drumsolo van Mart Nijen Es werd zeer terecht met veel enthousiasme ontvangen.
De band speelt niet veel live. Dit door het boerenbedrijf wat Jan Hoving naast de Moonkings heeft. Hierdoor lijkt de band meer een hobbyprojectje dan werk en dat was te merken op het podium. Alle vier hadden ze grote lol op het podium, wat oversloeg op het publiek. Af en toe werd er wat vanuit het publiek geroepen en Hoving kon het niet laten om te reageren, ook al kon hij geen woord verstaan van wat er gezegd werd. De grote zaal van Metropool was afgelopen vrijdag goed vol en het publiek werd getrakteerd op een geweldige show. Er werden niet alleen nummers gespeeld van de twee Moonkings-albums maar ook oude nummers van Ad Vandenberg zoals ‘Burning Heart’ (Vandenberg) en ‘Here I Go Again’ (Whitesnake). Vooral tijdens dit laatste nummer ging het publiek volledig uit z’n dak. Maar uiteraard werden er vooral eigen nummers gespeeld, die niet onderdoen aan de twee eerder genoemde wereldhits.
De band zou dan ook zo een grote wereldtournee kunnen doen met dit materiaal maar dat zit er voor hen, vanwege Jan Hoving, helaas niet in. Is dat jammer? Voor ons niet. Wij kunnen hierdoor regelmatig in eigen land genieten van een zeer grote gitarist die nog steeds beter lijkt te worden, samen met een geweldige band. De vraag blijft natuurlijk of Vandenberg zelf nog wel zin heeft in een grote wereldtoernee, of dat hij toch liever in wat kleinere zalen speelt in eigen land.
Foto’s (c) Filip Heidinga
