Erwin Nyhoff. Voor velen bekend als finalist van The Voice Of Holland, maar begin jaren ’90 stond hij met zijn band The Prodigal Sons al op grote festivals waaronder Pinkpop. Dit najaar staat Nyhoff op de planken met de reprise van Dire Straits’ ‘Brothers in Arms‘, waar hij samen met gitarist Marcel de Groot en een vierkoppige band het hele album van Dire Straits live speelt.
Wij spraken Erwin over de Dire Straits, zijn verleden, zijn hometown Dalfsen en zijn toekomst.
Erwin was een jaar of 13 toen het album ‘Brothers in Arms‘ uitkwam, een album wat hij leende van de bibliotheek om op een cassette bandje te zetten. Het album was niet meteen favoriet, aan een aantal nummers op het album moest de jonge Erwin duidelijk wennen. “Grappig hoe een nummer niet meteen pakt, maar uiteindelijk een favoriet wordt.” Op schoolde deelde Erwin de muziek met zijn vrienden en op die manier leerde Erwin ook snel de andere albums van Dire Straits kennen maar ook andere artiesten, zoals Bruce Springsteen, werden gedraaid. Hier is ook zijn liefde voor de akoestische gitaar ontstaan. Als voorbeeld noemt
Erwin dat hij in zijn jeugd erg fan was van de akoestische intro’s, “Minutenlang een intro op de gitaar en dan komt die band erbij… dan denk je toch: jammer.”
“Queen is een rare band”
– Erwin Nyhoff
“Ik luister tegenwoordig anders naar een nummer, vroeger was het gewoon ‘Dit vind ik niet mooi en dit wel’. Maar nu luister ik als muzikant verder.” Neem bijvoorbeeld Queen, dat is gewoon een rare band. Ik vind het geweldige muziek maar ik draai het nooit. En waarom? Ik snap er niks van. Neem ‘The Show Must go On’, dat heb ik ooit moeten spelen en dan zoek je dat uit en dan kom je er achter wat een fantastische melodie daarin zit. Maar ik draai het thuis nooit.”
Tribute Bands
De laatste jaren zijn er een aantal tribute bands opgestaan die de muziek van Dire Straits spelen en daarmee een bepaald succes hebben. “Ik heb daar toch moeite mee, zo’n tribute band probeert toch een beetje mee te liften op het succes van iemand anders. Maar aan de andere kant zijn dat ook gewoon muzikanten die in een zwart gat vallen en net als ik brood op de plank moeten krijgen. En daarnaast brengen ze net als wij een ode aan de muziek van Dire Straits. In het geval van John Illsley is dat dan weer anders. Hij zat er vanaf het begin bij en hij mixt tijdens zijn concerten ook zijn eigen nummers in de setlijst.”
John Illsley
Om in de sfeer van de Dire Straits te komen heeft Erwin de oud-bassist John Illsley ontmoet. In diens eigen pub, East End Arms, had Erwin een bijzondere ontmoeting met deze man. “Die man heeft zoveel betekend, en dan zit je gewoon ineens tegenover hem een kopje koffie te drinken in zijn gigantische landhuis. Later kwam ik er achter dat hij de buurman is van Mark Knopfler. Als ik dat geweten had.”
Eigen keus
Niet alle nummers (naast het album ‘Brothers in Arms’) zijn door Erwin zelf uitgekozen. Naast Marcel de Groot en hij is er ook een regisseur die nummers aanreikt om te spelen. “Voor het eerst in mijn carrière bepaal ik niet zelf de nummers.” Erwin vertelde over ‘Twisting By The Pool’, Marcel wilde dit nummer liever niet spelen en ook voor Erwin was dat nu niet meteen een favoriet. “Het nummer past totaal niet in het repertoire van Dire Straits, het is een heel catchy jaren ’50-nummer, erg goed pakkend en grappig liedje. Maar je denkt bij Dire Straits toch meer aan ‘Telegraph Road’ en ‘Tunnel of Love’, die zware stukken. En niet aan zo’n onderbroekenlolnummer.”
Maar de regisseur vond het wel leuk om een geintje te maken met dit nummer. En soort theaterstukje, waarbij de band het nummer inzet en dat Erwin de band tot de orde roept. Maar nummers als ‘Lady Writer’ en ‘Where Do You Think You’re Going’ heb ik wel zelf gekozen. Uiteindelijk moet je wel nummers schrappen, want inmiddels duurt de show bijna 2,5 uur. De spanningsboog van het publiek is ook een keer op. Ik ben altijd bang dat we te lang spelen.”
Toekomst
Na de ‘Brothers in Arms’-tour van september en oktober, staan er voor Erwin een aantal nieuwe uitdagingen klaar. Hij valt 4 keer in voor Bert Heerink voor het Pink Floyd Project, waardoor hij weer even speelt samen met zijn oude maat Henk Bennen waarmee hij samen in The Prodigal Sons zat.
Daarnaast staat hij vanaf januari met het Bruce Springsteen project ‘Born In The USA’ op de planken. Een vervolg van Legendary Albums. “Ik dacht dat ik alles van Springsteen wel kende, maar zelfs ik heb nog wat nieuwe nummers geleerd.” Ook staat Erwin maandelijks in zijn geboorteplaats Dalfsen in cafe Nikki’s met zijn ‘hometown sessies’. “De bedoeling is om daar iedere maand wat anders te doen, iedere maand een ander thema. Mijn favoriete moment van optreden is zondagmiddag, op een rare manier vindt ik dat een mooi moment. Dan kan ik na die tijd ook zelf nog even een drankje doen.”
Foto’s (c) Robert Westera / Maxazine