’13 Rivers’ is het eerste nieuwe materiaal van Richard Thompson sinds het album ‘Still’ uit 2015. De dertien nummers op het album zijn allemaal opgenomen in Los Angeles met een aantal vaste begeleidingsmuzikanten. Dit keer geen triple D, digitale opnametechnieken. Nee, Thompson heeft het album dat hij ook zelf produceerde in zijn geheel analoog opgenomen. Hetgeen goed te horen is in de compressie, maar die bij deze soort van op blues gebaseerde country/folk/rock verrassend authentiek werkt en goed overkomt.
Voor mensen die zich bij de naam Richard Thompson afvragen waar ze die ook weer van kennen; u hoeft zich niet meteen te schamen. Het is alweer een hele tijd geleden dat Thompson een van de oprichters was van de Britse folk-rock groep Fairport Convention. De man is bijzonder getalenteerd als gitarist en kan met trots de titel ‘oude rot’ in het vak dragen. Alleen als solo artiest heeft de man al 40 albums op zijn naam staan sinds 1970.
Het is daarom dan ook best verwonderlijk dat hij met ‘13 Rivers’ geen obligaat overbodig album heeft gemaakt dat meteen de uitverkoopbakken in kan. Integendeel; Het album verraste behoorlijk door de kwaliteit van het songschrijven en de kwaliteit van de productie. Die is met zorg gemaakt en klinkt als een spreekwoordelijke klok. Thompson is nog goed bij stem en weet met zijn stem ook nu nog steeds te raken. De nummers zijn niet vernieuwend of artistiek wereldschokkend, maar in deze door velen nog steeds gewaarde stijl, erg goed .
Hoogtepunten op het album zijn het openingsnummer ‘The Storm won’t come’, het intense ‘The dog in you’ en het tekstueel mooie ‘Trying’, waarin prachtige backingvocals en mooi gitaarspel het nummer omhoogstuwen. Ook ‘You can’t reach me’ en ‘Pride’ zijn juweeltjes geworden. Het album blijft over de hele breedte en lengte sterk en overtuigend. Het zal geen gaten schieten in de hitparade en weinig luisteraars onder veertig jaar trekken, hetgeen een verlies is voor de minder dan veertig jarigen. Heerlijke muziek voor ‘s avonds op de bank, maar ook lekker bij een net iets te lange autorit in de nachtelijke uren. (7/10) (Proper Records)