Strakke zaal? Check! Sfeer? Check! Uitgelaten publiek? Check! Chaos? Check! Parliament? Check! Funkadelic? Check! Dik feest? Check! George Clinton in da house? Check! Dr. Funkenstein in da house!
Het is het einde van de tientallen Jaren lange carrière van de Godfather of P-Funk. George Clinton stopt er mee, gaat met welverdiend pensioen (Het mag ook wel als 76-jarige met een carrière van maar liefst 63 jaar). Maar voor het zover is, is de energieke zanger nog eenmaal op tournee, met 3 concerten in Nederland. In de recentelijk heropende Musis in Arnhem stond de legende woensdagavond voor een goed gevulde zaal. Het werd een feest.
Met Miss Velvet and the Blue Wolf in het voorprogramma opende de avond al direct vol energie. De Amerikaanse indie rock/funk band met de opvallende en energieke frontvrouw Miss Velvet tourt al enige tijd samen met George Clinton & Parliament-Funkadelic en heeft overduidelijk de taak het publiek op te zwepen voor het concert van Clinton. Dat lukte ze meer dan goed, en het zal dan ook niet lang duren voor de band als headliner de wereld over zal gaan touren.
Clinton zelf stapte iets later dan gepland, fashionably late, het podium op, nadat vlak ervoor al zijn complete band de Musis betrad. En met compleet bedoelen we compleet, want een twintigtal muzikanten, zangers en rappers is bij Clinton niet echt een uitzondering. De Funkateer had voor deze laatste wereldtournee niet alleen leden uit Parliament en Funkadelic meegenomen. Nee, opa Clinton had voor zijn laatste tour een belofte ingewilligd aan zijn halve familie, en wat kleinkinderen mee op tournee genomen. Kleinzonen mochten met opa mee op het podium, hoewel het er in den beginne nog op leek alsof Clinton gewoon een paar plaatselijke hangjongeren van straat had geplukt, compleet met jas nog aan en rugzak op de rug. De tijd zou leren dat het een verborgen talent van de rest van de familie Clinton was.
Clinton zelf liet de halve avond stiekem over aan zijn meegereisde muzikanten en nam regelmatig rust. Een stoel op het podium was vaak een momentje om bij te komen, om even later weer vol er tegenaan te gaan. En niet alleen de grootmeester zelf, ook zijn voltallige band verdween met regelmaat van het toneel, voor een drankje, een plaspauze of een omkleed-momentje. De show liep er echter geen seconde vertraging door op, aangezien Clinton zijn kleinzonen en kleindochters voluit de kans gaf zich vocaal te bewijzen aan het Arnhemse.
Het zal voor de mensen die Clinton reeds eerder zagen geen verrassing zijn geweest dat de artiest een show neerzette die je vrijwel een festival kon noemen. Onvermoeibaar bleef het feest doorgaan in de zaal, en van ophouden wilden Clinton en de zijnen niets weten. Het urenlange feestelijk geweld duurde dan ook tot in de vroege uurtjes, waarbij het publiek muzikaal van links naar rechts geschud werd. Natuurlijk Clintons P-Funk, maar met grote regelmaat een soulvol nummer of een stevige rock werd van het podium de zaal in geslingerd. En ondanks de chaos, klonk het allemaal op z’n Clintoniaans.
Nee, George Clinton houdt ons niet voor de gek. Zijn afscheidstournee kan geen afscheid zijn. De tomeloze energie die de man in zijn lijf heeft, zal geen rust kunnen vinden zonder podium. De breed-lachse rasartiest heeft ons allemaal goed beet en van een afscheid kan geen sprake zijn. Daar leek het in ieder geval niet op!
Foto’s (c) Bart Teunis
