Georganiseerd op een van de zonnigste bevrijdingsdagen van de laatste jaren: Bevrijdingsfestival 2018. In Roermond trokken vele duizenden festivalgangers naar een van de inmiddels vele Bevrijdingsfestivals die ons land tegenwoordig telt. Meer dan 50.000 bezoekers waren zaterdag getuige van onder anderen Alain Clark, DeWolff, Jack Parrow en My Baby.
My Baby
De eer was dit jaar aan My Baby om Ambassadeur van de Vrijheid te zijn. Ze werden zaterdag door de Koninklijke Luchtmacht door heel Nederland gevlogen om zo dit keer vier concerten te geven op diverse Bevrijdingsfestivals. Limburg was één van. Hun meest recente album ‘Prehistoric Rhythm’ werd met veel lof ontvangen en bracht hun veel moois met uitverkochte clubtours in binnen- en buitenland tot gevolg.
My Baby is er de band niet naar om stil te staan bij bereikte successen, laat staan op haar lauweren te gaan rusten. Zangeres/gitariste Cato van Dijck nam meer dan op de vorige albums het voortouw. Niet zozeer met liedjes of geijkte songstructuren, maar veel meer met zanggeluiden in de breedste zin van het woord. Dat begon meteen al in ‘Electrified’, de ruim zes minuten durende opener van ‘Prehistoric Rhythm’. Stuwende, pulserende, oosters getinte muziek, met meerdere keren over elkaar opgenomen zang van Cato, die daarmee terecht alle ruimte kreeg die ze maar wil hebben. Leek de gitaar een beetje op een sitar, klonken daar ergens Bollywood-achtige violen? Jawel, ook in Limburg verloochende de band haar invloeden niet.
DeWolff
DeWolff was de headliner van Bevrijdingsfestival Limburg 2018. Een dag eerder presenteerden ze hun nieuwste plaat ‘Thrust’ in Paradiso te Amsterdam waarna hun tour startte. Wie dus de nieuwe gitaarsound van Pablo wilt horen, de heerlijke drum rolls van Luka of de overheerlijke Hammond sound van Robin kon lekker laat in de avond terecht in Roermond. Vorige maand liet de band al een klein voorproefje horen met ‘Deceit & Woo’, de eerste single van het album, dat volledig analoog is opgenomen in hun eigen gemaakte nieuwe studio. Dat het energiek werd stond vooraf al vast! Een uur lang (of eigenlijk een beetje meer), was DeWolff terug in het zuiden en sloot Bevrijdingspop Roermond af zoals het hoorde: Vol overgave!
Foto’s (c) Patrick Strouken