De aan de Herman Brood Academy afgestudeerde Emil Landman heeft inmiddels een aardig repertoire op zijn CV staan. Begin 2014 debuteerde Landman met ‘A Bargain Between Beggars’, om enkele maanden later zijn eerste volwaardige album ‘Colours and Their Things’ af te leveren via V2 Records Benelux. In 2016 werd dat album opgevolgd door ‘An Unexpected View’ en nu, begin 2018, komt de in Utrecht woonachtige Landman met het eerste deel van een mooi, maar merkwaardig project: ‘Vinter & Sommer’; Twee EP’s, opgenomen in – de naam zegt het feitelijk al – de winter en de zomer.
Voor de opnames van de twee EP’s reisde Landman twee keer af naar een afgelegen eiland in Noorwegen, Reinøya. Eén keer in de winter en één keer in de zomer. “Ik ging erheen met een open blik, kijken wat er gebeurde en daarop gingen we schrijven”, zegt Emil, “De eerste keer in de winter kwamen we aan en dat was spannend, deur van het huisje open en we dachten: Dit wordt het de komende week.” Een week sloten Landman en producer Martijn Groeneveld zichzelf vrijwel af van de buitenwereld. Ze verbleven samen in een huis op een heuvel, uitkijkend op de zee. De twee namen op met wat ze tegenkwamen in het huisje, het weinige wat ze mee hadden genomen, en met wat ze verder maar konden improviseren. “Ideale omstandigheden hadden we kunnen nemen in de studio in Utrecht, maar de bijgeluiden namen we voor lief, die moesten we zelfs omarmen. Hoe klinkt dit huisje, wat doet de omgeving met het proces.”
Emil Landman’s onstuimige nieuwsgierigheid drukt altijd een unieke stempel op zijn albums. De liedjesschrijver vindt steeds opnieuw frisse invalshoeken om zijn verwondering tot uiting te brengen. Voordat hij zijn vorige plaat ‘An Unexpected View’ opnam, reisde Landman bijvoorbeeld negen weken lang per trein rond de wereld. “Ik reis vaker, dat vind ik fijn om dingen te creëren. Ik wilde nu een keer naar dezelfde plek en dan twee keer iets opnemen”, geeft hij aan. Hij kwam uiteindelijk uit in het noorden van Noorwegen, boven de Poolcirkel. “Vanuit de fascinatie dat het in het ene jaargetijde vrijwel altijd donker is en de andere keer vrijwel altijd licht, ging ik twee keer naar hetzelfde huisje. Het was een keer op tournee in Stockholm, dat het om twee uur ‘s nachts donker begon te worden, ik de kroeg in ging en dan twee biertjes later weer naar buiten liep terwijl het weer licht was. Daar kwam ik al een beetje op het idee voor deze twee EP’s. De 2 EP’s zijn dan ook aan elkaar gelinkt.” In de winter hielden ze dan ook een tijdsschema aan: “Opstaan, eten, werken, je kent het wel. In de zomer gingen we gewoon door, om 11 uur ‘s avonds pas eten, en dan doorgaan, omdat je nog energie hebt en het toch nog licht is.”
Het afgezonderde had nadelen en voordelen. Samen met vaste producer en vriend Martijn Groeneveld stapte hij het avontuur in. “Ik had drie gitaren mee: Een op m’n rug en 1 in m’n tas en Martijn had een andere gitaar op zijn rug. In onze koffers zat verder precies twee keer 23 kilo aan apparatuur en kabels.” De twee namen bizar weinig kleding mee. “Zo hadden we meer plek voor kabels en instrumenten. Als je de keuze moet maken tussen een extra broek of een extra gitaareffect, dan is de keuze bij mij iedere dag hetzelfde”, bekent Landman. “Het is altijd een hartstikke leuk feest om met effecten te spelen, dus dan wil ik er altijd zo veel mogelijk mee. We konden daar niet zomaar even langs een muziekwinkel om een extra kabel te halen, dus was de keuze erg gemakkelijk.
Beide EP’s nam Emil Landman op met zijn vaste producer. “Op zich zou ik het avontuur ook met een andere producer hebben kunnen ondernemen, maar Martijn vertrouw ik zo enorm door de jaren heen. Martijn heeft het geloof in mij en ik heb het vertrouwen in Martijn dat ik zowel mooie als lelijke dingen kan maken. Martijn echter kan het beste uit me halen en zal altijd eerlijk tegen me zijn. Als je elkaar vertrouwt en de samenwerking goed is, ontstaat er chemie en dat geeft rust”, erkent de singer-songwriter, “Ik hou van avonturen, maar met Martijn was de basis al zo goed, dat we makkelijk een laag dieper konden gaan.” Het vertrouwen was ook wel nodig, want het opnemen in the middle of nowhere is een ander maakproces dan in de studio. “Je moet openstaan voor wat daar gebeurt. Wat je dus niet meeneemt, moesten we daar vinden. Ik liep een tijdje door het huisje met een houten lepel, om de perfecte sound op te zoeken. Ik vond zo uiteindelijk een van de matrassen in het huisje, en de zijkant van precies dat matras was juist het perfecte geluid van de kickdrum dat we zochten. En een plastic bakje met wat rijst erin was een perfecte snaredrum. De meerwaarde van de dingen in het huisje was geweldig!”, lacht Landman. Zo vonden de twee een perfecte crash in de oven: “Door het rooster iets verder uit te trekken gaf die een lange crash en dieper erin gaf die een korte crash. Na een week zag ik overal muziek in en je kon goed zien hoe we overal op zoek waren geweest naar nog meer klanken”, bekent de zanger. Bij ‘Falling’ hoor je in het eerste couplet je een soort van bel. “Dat was een glazen schaal die precies het geluid maakte dat erin paste. Zo moesten we precies op zoek gaan naar het juiste geluid. We hebben enkele drumtakes op de grond gezeten met allerlei potten en pannen, om er dan achter te komen dat niets klinkt zoals je wil hebben. Maar de volgende dag leverde dat weer iets moois en onverwachts op.”
De liedjes kregen hierdoor vanzelf een ongrijpbaar, buitenaards karakter: het ‘zoeken’ naar geluiden bracht wederom een extra dimensie in Landman’s avontuurlijke manier van werken. “Wat we vooraf niet wisten was wat we zouden aantreffen. Een luidruchtige generator achter het huisje bijvoorbeeld, die een brom zou geven op de EP.” Het gaf een effect mee aan het project dat Emil op andere wijze niet makkelijk zou kunnen hebben verkregen, zo natuurlijk. “Op de zomer-EP staan daardoor ook flink wat vogelgeluiden, die horen erbij, dit is zoals het is.” Het hele project is daarom vrij uniek te noemen. In één week opnemen, puur met de inspiratie van wat je hebt, ziet en meemaakt. Amper tot geen voorbereiding, alleen je producer. En dat op een unieke locatie, die gedurende het jaar verandert van het aantal uren licht dat je hebt. “Het maakt het zo erg bijzonder, als je aan het opnemen bent, met een klokje om het Noorderlicht te zien. Stoppen met werken, drie kwartier kijken en daarna weer verder. Geweldig!” Uiteindelijk zijn de twee zelfs in een sneeuwstorm terecht gekomen. “We waren buiten aan het lopen en opeens waren we elkaar bijna kwijt. We konden een meter ver kijken en verder zag je elkaar niet meer; Dat probeerde ik te vangen in de muziek. Ikzelf kan in ieder geval horen dat ik daar ben op dat moment en ben blij dat dat mooi gelukt is zo.”
De eerste EP, ‘Vinter’, verschijnt 23 februari bij V2 Records en wordt op 17 maart officieel gepresenteerd in de Vondelkerk in Amsterdam.