Tom Grennan startte de dag met een fris geluid. Het waren goed in het gehoor liggende klanken die de zanger bracht op de derde dag van Eurosonic. Tijdens ‘Lucky ones’ werd het intiemer, het tempo wat naar beneden, de soms enigszins schorre toffe stem van Grennan was wat nadrukkelijker aanwezig. Dit gaat het wel worden, want in de korte tijd die ze gegeven was, hadden ze een stevige indruk achter gelaten.
Mogli had veel nummers geschreven tijdens een trip die ze maakte in de auto van Alaska naar Mexico. ‘Wanderer’ ging over hoe het is tijdens zo’n tocht. Een travelsong en ze nam ons mee op haar aangename trip. Met haar heldere, hoge stem met toch voldoende warmte om niet kil te klinken was ook dit een zeer toffe muzikale verrassing. Van die pareltjes waar je op Eurosonic tegen aan hoopt te lopen. Ze stond ook nog met band elders in het programma, maar dit optreden leek echter veel beter omdat nu haar stem echt de dragende factor was.
Rosemarie and Garlic had net een outside session achter de rug voor de Franse televisie, wat al weer aangaf dat ze in het buitenland populairder zijn dan hier in hun thuisland. De prachtige heldere vocalen van zangeres Anna van Den Hoogen werden door de dromerige doch zelden saaie muziek versierd tot een prachtige feesttaart. Ze speelden onder andere ‘All come to you’ en het eerste nummer dat ze ooit schreven, ‘The Kingfisher’. Heerlijke muziek om bij weg te dromen in een prachtige kleurrijke en zinnenprikkelende droom.
THECOLORGREY bracht lekkere funky muziek. ‘Blue sky’ was daarentegen wat jazzyer. zo ging alles op een lekkere toffe beat voort, het was lastig om weg te komen. Je werd telkens weer gepakt door the grove.
In een winkel speelde CT Heida tussen de kledingrekken. Zo kom je tijdens Eurosonic overal in de stad de muziek tegen. Op elke hoek van de straat, elke kroeg en winkel, allemaal in het teken van muziek.
De uit Servië afkomstige Ana Curcin deed ons weer het schip in gaan. Afdalend in de romp van het schip de klanken tegemoet van ‘Alone’. Haar warme stem gaf de nodige straling om je aan te warmen. Ze speelde knap, de kracht van haar stem net een knapperend haardvuurtje dat soms even oplaait dan weer wat uitdooft. ‘Take my hand’ was heel nieuw en geschreven voor een video game over the end of the world.
D/troit was vanochtend nog in Denenmarken, door ziekte van de eigenlijk geprogrammeerde band hierheen gesneld. Met the soultrain waarschijnlijk! De vibe zat er meteen in. Soul van de bovenste plank gespeeld door deze 8-mans formatie die daardoor maar net op het kleine podium kon staan, laat staan springen. ‘Do that thing’ werd groots en meeslepend gespeeld.
In de open air sonic tent stond zo te horen Transylvania [damn fun] te spelen, helaas was er weinig van te zien door de dikke rook en het stroboscoop licht. Heel irritant was dat, je hoort ze wel maar ziet ze niet. De balkansound nodigde wel uit tot dansen. Al ging het dak er niet af, het was wel gezellig.
Altersonic speelde zich af in 3 kroegen op de markt. Je begon in de ene en liep via allerlei gangetjes en trappen door naar de andere en kwam onderweg verschillende bandjes tegen. Charades was recht toe recht aan knallen op het podium.
Blues kwam van de tweemansformatie Feather and the white. Ze hadden het zo naar hun zin dat ze gratis cd’s uitdeelden.
De mannen van de Belgische band Portland hadden oorlogsstrepen op hun gezicht aangebracht en lieten zich niet na drie nummers wegsturen omdat hun tijd erop zat. Het was een beetje raar om te zien, daardoor had de band na hen, Aicha Cherif, minder tijd om op te bouwen voor hun set. Deze uit Limburg afkomstige band speelde er lekker op los ondanks het eerdere ongemak.
My Baby verzorgde in de airsonic het afscheidsfeest van de vrijdag. Zoals altijd weet het trio live te overtuigen op het podium. Het ene na het andere funky nummer knalde uit de boxen. Het was dan ook afgeladen vol in de tent voor de Martinitoren. Een prima afsluiter om daarna glibberig, het was glad geworden door de afkoeling buiten de tent, huiswaarts te gaan.
Het was wederom een dag vol aangename verrassingen in het hoge Noorden.
Foto (c) Hans Kreutzer
