Bijna 35 jaar geleden opgericht, staat de legendarische Britse Matt Bianco nog steeds op het podium. Niet meer in de originele bezetting, maar de charismatische frontman Mark Reilly staat nog steeds in het midden van zijn band. Na een twee seizoenen durende samenwerking met New Cool Collective staat de band deze week voor vier concerten in Nederland. Vrijdagavond deed Matt Bianco Den Bosch aan voor een concert in De Orangerie.
Wie Matt Bianco eerder zag met New Cool Collective merkte direct op dat er zonder de geweldige jazzband nog meer swing in Matt Bianco zat. Vanaf het begin van het concert, waar de band direct drie nummers van het nieuwe album ‘Gravity’ bracht (‘Invisible’, ‘Joyride’ en ‘Gravity’), bleek Matt Bianco niet aan enthousiasme te hebben ingeboet. Met voor op het podium naast Mark Reilly de oogverblindende en charmante Clarissa Land (Chrystal Fighters, John Legend, Laura Mvula), die bij vlagen bij de oude fans de oorspronkelijke Basia Trzetrzelewska zelfs deed vergeten.
Grote herkenning bij het publiek was er al direct door de stijl, die door de jaren heen erg herkenbaar is gebleven. De nummers van ‘Gravity’ zouden zo van een van de oudere albums van de band kunnen zijn gekomen. Toch golfde er een zucht van herkenning door de voormalige kerk toen ‘Whose Side Are You On’ na een kwartier van het podium kwam. De trompetsolo van Martin Shaw (Sting, Jamiroquai, Natalie Cole) maakte van het nummer een ware publiekslieveling, die nog lang door had mogen gaan.
Ook andere grote hits als de slow-jazz ‘More Than I Can Bear’, ‘Half a Minute’ (waarin het heldere stemgeluid van Clarissa Land, maar ook het toetsenspel van Rob Barron (Bryan Adams, Vanessa Mae, Jay-Z, Kanye West) goed tot hun recht kwamen) en ‘Don’t Blame It on That Girl’ (waarbij de blazerssectie, bestaande uit eerder genoemde Martin Shaw en saxofonist Dave O’Higgins (Jamie Cullum, Mezzoforte) werden door de gehele zaal meegezongen, terwijl de nieuwe nummers die er tussendoor werden gebracht instemmend werden opgenomen. Nummers als ‘Paradise’, ‘Heart in chains’ en ‘Solace’ van het nieuwe album hebben dan zeker niet die hitstatus die de oude 80’s -hits hebben; Potentie hebben de nummers zeer zeker.
Het laatste deel van het concert was wederom een goede afwisseling tussen nieuwe nummers en oude hits. ‘Before it’s too late’ en ‘Summer in the city’ lieten onverminderd horen dat de oude bekende Latin-swing nog altijd aanwezig is bij Reilly en zijn band. Het mysterieuze geluid dat de band draagt blijft ook op ‘Gravity’ aanwezig, en het zal dan ook geen kunst zijn voor de band om ook uit deze nummers enkele ware publieksfavorieten te toveren.
Terwijl ook drummer Sebastiaan de Krom en contrabassist Geoff Gascoyne (beiden uit de band van Jamie Cullum) op vakkundige wijze hun stempel op het concert konden drukken, eindigde het optreden met een van de grootste hits van de band, ‘Yeah Yeah’, dat “yeah yeah” weer door de zaal van voor tot achter meegezongen.
Voor een moment vertrok de band offstage, maar natuurlijk liet Matt Bianco Den Bosch niet achter zonder weer het podium te betreden met een toegift. Met het voor de echte fans vaste ochtendritueel ‘Get Out of Your Lazy Bed’ stuurde de band het Bossche publiek de koude januarinacht in. Met een perfecte mix, waarin Matt Bianco vrijwel zijn gehele nieuwe album ‘Gravity’ ten gehore bracht, afgewisseld met de grote oude hits, liet de Britse band overduidelijk horen weer helemaal terug te zijn aan het front. Jaren ’80-muziek is van alle tijden, en zo ook is Matt Bianco. Matt Bianco is en blijft stiekeme wereldtop!
Foto’s (c) Rob Verbrugge
