Een show van Slagerij van Kampen in TivoliVredenburg, wie wil daar nu niet bij zijn. Wie op tijd aanwezig was in TivoliVredenburg kreeg de mogelijkheid om een workshop van Slagerij van Kampen mee te maken. Ethousiast gegeven door Johan Boere, om zo klaar gestoomd te worden voor de show. Het viel de aanwezigen niet mee om het ritme vast te houden en Johan grapte dan ook: “Aan het einde gaat het tempo omhoog, dat is jullie niet vreemd”. Als een poppenspeler had hij het publiek in handen en klonken de klappen, en het gelach, door de foyer. En toen de dijen rood geslagen waren, was iedereen wel klaar voor het echte werk in de Grote Zaal.
Het podium was gevuld met vele soorten slagwerk en een kleine verhoging voor wat koperen blaasinstrumenten. We zijn immers aanwezig bij de theatertour ‘LIP / STICK’, lippen en stokken. Blazers en percussionisten, wat een geweldige combinatie, de blazers brachten meer dynamiek op het toneel. Met veel energie startte het kwintet met ‘A Handful of Smoke’ en ‘Hard Bizkids’, welke gevuld waren met veel verschillende elementen. Zo was er een heus stokkengevecht tussen Robin van Vliet en Johan, besloot Olaf Fase in ene om van drumset te wisselen met Clara de Mik en stond Boudine van Slobbe ook geen enkel moment stil. Leuk detail was dat de dames de gehele show op blote voeten deden.
“We gaan verder met een stukje geschreven en uitgevoerd door Robin van Vliet en Olaf Fase uitgevoerd op, uuuum ja wat, dat is iedere keer weer anders. Ik heb eigenlijk het idee dat het altijd ligt aan wat er op het aanrecht te vinden is. Maar dat zien we zo”, vertelde Johan. Deze keer waren het onder andere potten, pannen, pollepels en naast de jerrycan ook een kokosnoot. Zo lieten de heren zien dat alles gebruikt kan worden om muziek te maken, als je maar een beetje fantasie hebt.
Bij het vierde nummer kwamen de drie blazers ter versterking, de rode trombone van de Italiaanse Alex Loiacono is prachtig, net als zijn spel. De sax van de Duitse Jon Sensmeier en trompet van Willem Pluk maakten ‘The Lump Sum’ erg sexy. In dit nummer stond de marimba centraal, een enorm groot houten instrument, dat verwant is aan de xylofoon. Het prachtige slagwerk werd bespeeld door Boudine en Clara, ieder aan een kant en wederom met leuke choreografie.
Twijfelend vertelde Johan over de volgende trommels en zo komen we erachter dat de Sabar uit Noord-Senegal komen en de kortere uit Zuid-Senegal. Over het andere instrument zei hij: “Dit is een hybride-achtig ding, een bongo kitje noemen ze dat. Je kunt er met je handen op spelen, je kunt er met stokken op spelen en je kunt hem zelfs opblazen. Met dynamiet, maar het is beter met dit slangetje. Het nummer dat we gaan spelen heet ‘Traveling Drums’.” Tijdens het spelen blies hij lucht de trommel in, hierdoor kwam de druk op het vel strakker te staan, waardoor de toon hoger werd. Een mooie introductie van authentieke instrumenten. Bij dit spel met z’n tweeën viel het op hoe goed er contact gehouden wordt. Het nummer kan nog zo ingestudeerd zijn, maar een enkele blik vertelt een drummer genoeg informatie wanneer er extra energie moet zijn, prachtig om dit in het samenspel terug te zien.
Door de komst van de blazers zijn de arrangementen omgegooid en omgedoopt. ‘Watusi Warrior Drums’ is nu omgetoverd naar ‘Tootsie On a Roll’. “Het nummer is geïnspireerd door de traditionele manier van spelen door de Burundi drummers uit Afrika”, vertelde Johan. “En het grote verschil is dat zij een grote drum, zoals wij in het rek hebben hangen, los balancerend op het hoofd bespelen en dan nog met gemak allerlei rondjes over het podium rennen. Dat wilden wij ook graag en de rest kan u zelf invullen. Maar het is wel de muziek waar de oprichters van Slagerij van Kampen zo geïnspireerd door zijn geraakt en ook al die jaren door geïnspireerd zijn gebleven. In heel veel nummers zit er wel iets van die traditie verborgen. Nou is er een stichting in Nederland, ‘Rythem For Revival’, die zich inzet voor kansarme kinderen in Burundi. Dat geld wordt gebruikt om de kinderen op te leiden tot Burundi drummer of trommelbouwer, wat een grote eer is in Burundi. Daarnaast krijgen ze ook nog informatie over gezonde voeding, AIDS en hygiëne.” Een schone kans voor Johan om het publiek om een donatie te vragen. En dat kreeg wel rondspringende percussionisten te zien, maar helaas niet met een drum op het hoofd. Dat was vermoedelijk ook niet goed afgelopen. Wel weer met heel veel energie, plezier op het podium en tijd voor grapjes door op elkaars instrumenten te spelen.
De komst van de blazers geeft ook mogelijkheid tot muziek waar jazz veel meer centraal staat. Slagerij van Kampen bracht een medley van ‘All Blues’ – Miles Davids, ‘Ugly Man’ – Rickie Lee Jones en ‘Trouble Man’ – Marvin Gaye, nu te horen als ‘All Blue Ugly Trouble Man’. De heren zouden er trots op geweest zijn. Waar de middag mee gestart was eindigde ook zo; Allemaal staan we en klappen we mee terwijl er een Berbers feestje werd gebouwd. Het mag dan wel een theatertour zijn, blijven zitten blijkt onmogelijk te zijn. Slagerij van Kampen heeft een goeie zet gedaan door na ‘Lip Service’ verder te gaan met blazers. ‘LIP / STICK’ pakt zeer goed uit en het is dan ook te hopen dat ze op deze tour verder gaan. Al blijven ze als percussionisten pur sang ook geniaal.
Foto’s (c) Armelle van Helden
