Na vijf singles en een EP komt The Academic nu met hun eerste langspeler, ‘Tales From the Back Seat’. Het Ierse viertal brengt hierop twaalf liedjes die zich het best laten omschrijven als indie rock. Een genre waarin een groot aantal bands van de Britse eilanden in opereert. Of The Academic net zo groot wordt als hun voorgangers, moet de toekomst uitwijzen.
Tussen 2015 en 2017 bracht de band meerdere singles uit. De meeste van deze nummers staan ook op ‘Tales from the Back Seat’. Qua muzikale vorm verschillende albumtracks niet van de nummers die al op (digitale) single staan. De refreinen zijn iets harder dan de coupletten en bovendien makkelijk mee te zingen. En wanneer de tekst niet duidelijk is, zing je het koortje mee.
De muziek klinkt opgewekt, maar onderhuids zit er gevoel van niet precies weten of je op de goede weg bent in de liedjes. Dit komt vooral naar voren in de tekst. Het openingsnummer ‘Permanent Vacation’ is daar een goed voorbeeld van. Ondanks de vrolijk ogende titel vraagt de zanger zich van alles af. Ook geeft de band aan dat de meeste nummers in hun late tienerjaren geschreven zijn.
De productie van de plaat is modern. En klinkt zoals precies zoals je verwacht. Strak, met weinig opsmuk. Af en toe krijgen de drums een elektronisch gevoel, maar daar blijft het ook bij. Hierin zit ook het grote minpunt van de muziek. Het klinkt te “middle of the road”. De band past qua geluid goed in een rij van gitaarbands met als belangrijkste inspiratie de jaren 80 en 90 van de vorige eeuw. Dat laatste is goed te horen op het nummer ‘Why Can’t We Be Friends’. De gitaarmelodie in het intro en de refreinen heeft het iets weg van The Smiths.
Met ‘Tales From the Back Seat’ levert The Academic een leuke plaat af. Maar als de band zich in het geheugen wil nestelen, zal de band toch origineler uit de hoek moeten komen dan met dit standaard geluid. (6,0/10) (Downtown/Inerscope Records)