Bruce Springsteen geeft momenteel een reeks soloconcerten op Broadway in New York zonder zijn vaste begeleidingsband The E Street Band. Een concertreeks die afgelopen week nog eens extra werd verlengd tot juni volgend jaar. Het geeft de andere leden van The E Street Band de ruimte om zich met andere projecten bezig te houden. Gitarist Steven van Zandt aka Little Steven benutte afgelopen jaar dat moment om zijn solocarrière na 18 jaar weer eens nieuw leven in te blazen.
Afgelopen voorjaar verscheen er na 18 jaar weer een nieuw soloalbum getiteld ‘Soulfire’. Dat album bestond gedeeltelijk uit nummers die hij schreef voor anderen, zoals Darlene Love, Gary US Bonds en Southside Johnny & The Asbury Jukes. Naar aanleiding daarvan volgde er een tournee met The Disciples of Soul (zijn begeleidingsband in de jaren ’80) en deed hij ook Carré in Amsterdam aan. Dat beviel schijnbaar zo goed dat hij besloot om afgelopen week nog eens drie clubshows te geven in Nederland. Daarvan was het concert vanavond in 013 in Tilburg de laatste in de reeks.
Eigen klassiekers en andermans werk
Een 14 man tellende band stond er bij Steven op het podium. Steven zelf gehuld in zijn bekende bandana en lange jas. Ze kwamen op terwijl ‘The Inner Light’ van The Beatles door de speakers galmde. De avond zou niet alleen in teken staan van zijn eigen werk, maar ook van andermans werk. Zo werd er begonnen met een cover van de onlangs overleden Tom Petty: ‘Even The Losers’. Net als in Carré stond ook dit concert weer grotendeels in het teken van het album ‘Soulfire’, maar songs van dat album werden afgewisseld met covers en ouder materiaal. Zo volgden na de titeltrack en ‘I’m Coming Back’ de Etta James cover ‘The Blues Is My Business’.
De eerste twee oudere songs van Steven zelf die voorbij kwamen waren ‘Until The Good Is Gone’ en ‘Angel Eyes’. In het eerstgenoemde nummer sprak Steven het publiek toe zoals James Brown deed in de film van The Blues Brothers . De geest van The Godfather of Soul zou later op de avond nog terug keren.
Anekdotes van Little Steven
Daarna volgde er weer een blokje met songs van ‘Soulfire’. Tussen de nummers door vertelde Steven anekdotes over de songs. Zoals over ‘Standing In The Line of Fire’ dat hij samen met Bruce in de jaren ’80 had geschreven door Gary US Bonds.
Halverwege het concert volgde er een blokje sobere nummers. Zoals de doo-wap song ‘The City Weeps Tonight’. Hierin maakten vooral de James Brown-cover ‘Down and Out In New York City’ (waarin de blazerssectie mocht soleren) en de ondergewaardeerde klassieker ‘Princess of Little Italy’ indruk. Vervolgens werd er teruggegrepen naar zijn flirt met reggae in de jaren ’80 met een medley van ‘Solidary’, ‘Leonard Peltier’ en ‘I Am A Patriot’.
Inkakmomentje
Het concert kakte tijdens dat sobere blok wat in, maar daar kwam verandering in met de Electric Flag-cover ‘Groovin’ Is Easy’, ‘Ride The Night Away’, en helemaal met zijn twee grootste solohits ‘Bitter Fruit’ en ‘Forever’. Een toegift werd geopend met ‘I Don’t Want To Go Home’. Een nummer dat hij schreef voor Southside Johnny. Afgelopen juni zong hij het in Carré nog samen met hem, maar nu bleef zo’n verrassing uit. Aan de andere kant ontbrak in Carré een toegift die vanavond aan het einde niet ontbrak: ‘Out Of The Darkness’.
De show verschilde weliswaar niet veel van het concert in Carré. Anders dan met The Boss, waarbij Bruce iedere avond een andere setlist speelt, houdt Little Steven zich redelijk vast aan een vaste setlist. Hij heeft ook niet zo’n krachtige stem als Bruce. Maar wat wel overeenkomt is het duidelijke speelplezier dat er vanaf spat, en de boodschap. Want meermaals benadrukte hij dat het in deze verwarrende tijden zo belangrijk is om in harmonie samen te zijn en te genieten van optredens als deze. Wie kan hem daarin nou ongelijk geven?
Foto’s: © Rob Verbrugge / Maxazine
