Dit jaar werd voor de derde keer het Fields Of Joy Festival georganiseerd in het recreatiegebied Het Hulsbeek in Oldenzaal. Het Hulsbeek ligt beschut in het bos en het festival vond plaats op meerdere velden langs het water. Het idee van het festival is simpel: plezier voor iedereen, ongeacht je leeftijd. Voor het grootste gedeelte van de dag werkte het weer ook nog eens erg goed mee: volop zon en rond de 28 graden. En dit jaar had de organisatie de indeling van het terrein wat aangepast.
Hierdoor kwam het terrein beter tot zijn recht en kon je aan het strand met je voeten in het water van verschillende muziekstijlen genieten. Dit was voor vele ouders, die hun jonge kinderen mee namen naar het festival, een mooie oplossing. Zo konden de kinderen in het water spelen en de ouders van een optreden genieten zonder hun kinderen uit het oog te verliezen. Ook was er dit jaar naast een kinderhoek een draaimolen en een reuzenrad op het terrein geplaatst. In het midden van het terrein, bij de ingang, waren de meeste eettentjes neergezet en ook daar werd muziek gedraaid. Daarnaast waren er verschillende podia geplaatst. De ligging van de podia was erg goed en je hoorde niks van andere optredens, bij welk podium je ook stond.
Goudmijn podium
Het goudmijn podium lag achter op het terrein en zag er dit jaar uit als een piramide. Het publiek moest blijkbaar een beetje op gang komen want vele mensen hebben het spetterende optreden van The Grand East gemist, die als eerste het hoofdpodium op mochten. Maar de band trok zich gelukkig
weinig aan van het kleine aantal mensen op het veld en gaf vol gas een schitterend optreden van drie kwartier. Miss Montreal kreeg opeens wel het veld vol en een heerlijk feestje, in de volle zon, barstte dan ook snel los. Veel mensen waren speciaal voor haar eerder naar het festival gekomen en Sanne Hans wist het publiek dan ook snel mee te krijgen.
Rond half zes was het de beurt aan de Belgische singer-songwriter Milow om het podium te beklimmen. Hij en zijn band waren al vroeg op het terrein aanwezig en bleven na hun optreden ook nog lang backstage rondhangen. Het publiek was voor hun optreden goed opgewarmd, zowel door het weer als door het vorige optreden, en genoten van Milow en zijn band. Tegen het einde van het optreden nodigt Milow het publiek uit om met z’n allen het water in te gaan. Helaas voor het publiek ging Milow alleen backstage het water in.
Aan het begin van het optreden van Blaudzun was het weer echter veranderd en begon het te regenen. De echte stortbuien zouden pas later komen maar de eerste bui van de dag viel tijdens het optreden van Blaudzun. Maar dit was geen enkel probleem voor hem: “kom mensen laten we met z’n allen de regen wegklappen.” De vele mensen die ondanks het weer op het veld waren blijven staan voor dit optreden klapten allemaal vrolijk met hem mee. En niet veel later trok de regenbui weg en begon de zon weer te schijnen. Vele mensen vroegen zich af of Blaudzun weer het podium op kon komen om de regen weg te klappen.
Niet lang na het optreden van Blaudzun begon de eerste echte bui van de avond. Maar even voor het optreden van De Staat trok ook deze regenbui weer over en kwam iedereen weer onder de bomen vandaan. En de mannen van De Staat lieten er geen gras over groeien en gaven meteen vol gas. Iedereen heeft intussen zijn rol in de band gevonden en het optreden is één groot spektakel van begin tot einde. En dit kon natuurlijk ook gezegd worden over de afsluiter van de dag: Chef’s Special. Alleen hadden die het nadeel wel gedeeltelijk in de regen te moeten spelen waardoor vele mensen eerder naar huis gingen.
Paradijs podium
Recht tegenover het hoofdpodium stond een klein podium, genaamd: Paradijs podium. Hier waren verschillende muziekstijlen te horen terwijl het hoofdpodium werd omgebouwd. Zo begon de dag met Donnerwetter. Gevolgd door Bertolf, waar de organisatie erg blij mee was aangezien ze hem ook
voor de eerste twee edities wouden hebben maar wat toen niet door kon gaan. Maar dit jaar was de band er gelukkig wel. Bertolf wist meteen een leuke sfeer neer te zetten en het publiek zat lekker in het gras onder de bomen te genieten van zijn optreden. Tijdens het optreden van The Cool Quest ging het er uiteraard wat anders aan toe. De hip-hop groep uit Zwolle kreeg het kleine veldje snel vol en zorgde voor drie kwartier spektakel. The Road Home, uit Enschede, had minder geluk. Tijdens hun optreden kwam de regen met bakken uit de hemel en stond het publiek redelijk ver van de band onder de bomen te schuilen. Maar, zo grapte de band, dat was ook hun eis geweest: “We willen best komen spelen maar dan moet het wel regenen.” En dat deed het dus. Ondanks alles knalde de band van het podium en deden ze alles om het publiek mee te krijgen.
Hittegolf podium
Het hittegolf podium lag aan de andere kant van het terrein. Het podium was een beetje bedoeld als tweede hoofdpodium maar de afstand tussen dit podium en het eerste hoofdpodium was een beetje te groot. Daarbij waren er veel optredens tegelijkertijd zodat je een keuze moest maken naar welk
podium je ging. De Nederlandse formatie Boh Foi Toch mocht het spits afbijten en net zoals bij het andere podium was het veld nog erg rustig. Tijdens het optreden van The Gibson Brothers begon het veld zich pas een beetje te vullen.
Hoe vol het veld kon staan liet Ali B even later zien. Het vooral jonge publiek ging volledig uit hun dak en Ali B maakte er, zoals hij zelf zei, een interactieve show van. En om dat meteen te bewijzen vroeg hij het publiek meteen wat ze wilden horen. Hij koos een jongen uit en die mocht samen met Ali B het eerste nummer zingen. De toon voor de rest van het optreden was dan ook meteen gezet. Verder stonden Nielson en Enorm hier even later ook op het podium. ’s Avonds stond nog de jaren negentig boyband uit Londen op het podium: East 17. De band stond allang niet meer in de originele formatie op het podium maar dat kon het publiek niks schelen. Hierna stond een andere hit-formatie uit de jaren negentig op het programma: 2 Brothers On The 4th Floor. Beide acts konden rekenen op veel publiek ondanks het optreden van De Staat op het andere podium.
Foto’s (c) Filip Heidinga / Maxazine