Sef wilde gewoon eens tien liedjes voor zichzelf maken. Die vormen samen zijn derde album ‘Excuzes Moi’. Toch moest hij van zichzelf een politiek getinte track maken. Dat is ‘Liefde’ geworden, een nummer over asielzoekers. De Amsterdammer had er een dubbel gevoel bij: “Als rapper voel je je bijna verplicht om iets over de maatschappij te zeggen. Maar niemand vraagt Nick en Simon of Kensington ooit over politieke kwesties.”
Sef (echte naam: Yousef Gnaoui) wordt in 1984 in Amsterdam geboren en richt als tiener de hiphop groep Flinke Namen op. Vanaf 2008 is hij veelvuldig in de hitlijsten te vinden met onder meer The Partysquad, The Opposites en Gers Pardoel. In 2011 debuteert hij solo met het album ‘De Leven’. Vier jaar later volgt ‘In Kleur’ en nu is er ‘Excuzes Moi’ met gastbijdragen van onder meer Bokoesam, Faberyayo en Aafke Romeijn.
‘Excuzes Moi’ is een plaat die Sef vooral voor zichzelf maakte, vertelt hij. “Gewoon liedjes waar ik zelf graag naar luister. Het werkt toch niet als je rekening gaat houden met je publiek, daar prikken mensen doorheen. Zelf zie ik ook graag artiesten die genieten van wat ze zelf doen.”
Vluchtelingen
Sef zingt onder meer over zijn vaderschap sinds oktober en in Liefde gaat het over gebrek aan liefde met betrekking tot vluchtelingen. “Ik wilde proberen om eens een uitgesproken politieke track te maken”, zegt hij erover. “Maar niet ten koste van alles, het moet wel gewoon aangenaam zijn om naar te luisteren. Ik heb wel vaker over bepaalde kwesties gezongen, maar meestal werd het niet opgepikt. Ik doe het altijd subtiel. Nu dacht ik: we leven in een tijd waarin iedereen zijn mening keihard van de daken schreeuwt. Ik kan het bijna niet goed praten dat ik geen gebruik maak van het platform dat ik heb. Mensen luisteren naar me.”
Nick en Simon
Het voelde bijna als een verantwoordelijkheid voor Sef, zegt hij. “Eigenlijk slaat dat nergens op, het komt alleen maar omdat mensen me als rapper zien. Aan Jamai, Nick en Simon of Kensington wordt nooit gevraagd waarom ze het niet over politiek hebben in hun muziek. Het is trouwens een misvatting dat hiphop altijd maatschappijkritisch is, het gaat ook vaak over spullen en geld. Maar het wordt zeker ook gebruikt om een stem te geven aan niet gehoorde mensen.”