Maandagavond stond de Engelse indieband the xx in AFAS Live in Amsterdam. De band bracht vorige maand hun derde album uit, waardoor het tijd was voor een promotietournee, en Amsterdam hoorde daar natuurlijk bij. Het leuke voorprogramma Kelela stond even in het donker voordat het licht en geluid aangingen, een goed moment om de zenuwen op te bouwen, maar daar was tijdens haar performance weinig van te merken. Ze zette een solide set neer in een apart gewaad. Lekkere R&B sound, mooie dame, Kelela was een goede warming up voor the XX.
Op het lege podium, met slechts twee microfoons, een flinke drumkit en een mengtafel begon the xx aan de avond. Rondom de band stonden allemaal spiegelwanden, die als grote schijnwerpers over het publiek gleden. De opening van het concert was anders dan bij alle voorgaande concerten. Daar werd begonnen met het eerste nummer van hun nieuwe plaat, ‘Dangerous’. In Amsterdam werd begonnen met ‘Say Something Loving’, van het nieuwe album ‘I See You’.
Via ‘Crystalised’ en ‘Islands’ kwam the xx bij ‘Lips’, het bijna als een kerkelijke song aandoend nummer. Het gaf diepte, met Jamie Smith die met zijn vele klanken de basis vormde van dit nummer.
‘Replica’, een van de parels op het album ‘I see you’, bleef ook live prima overeind. De samenzang van Romy Madley Croft en Oliver Sim maakte dit nummer tot iets moois. ‘Performance’, heel klein en breekbaar gezongen door Romy Madley Croft, die zichzelf begeleidde op de gitaar. Omdat Corft helemaal alleen op dat grote podium stond, maakte dat het nummer nog intenser. Van Drake-cover ‘Too good’ maakte de band een hele eigen versie. Het was erg bijzonder dat ze een cover speelden, in plaats van hun eigen songs, maar het lukte the xx aardig. Een paar tempo’s lager, waardoor het nummer aan power won, speelden ze het in hun eigen The XX-sound. Een stevige bas en een heldere gitaar die zich ertussen bewogen maakten het nummer af.
‘Brave for you’, waarin ze aangaven het eigenlijk best lastig te vinden om op een podium te staan en hun ding te doen. Toch wist the xx de schroom van zich af te werpen en was er van die angst weinig meer te bekennen. Bij ‘A violent noise’ kwamen er verschillende lichteffecten onder de band vandaag en samen met de sterke zang was dit wederom een sterk nummer met entertainmentwaarde. En dat zonder dat de band erg beweeglijk was op het podium. Op een geheel rood podium werd ‘Brave for you’ met wat meer power ingezet. Daarmee weer the xx bij elk nummer te verrassen.
‘VCR’ had weer een hele andere vibe. Het nummer ging maar door en werd steeds voller qua muziek en eindigde uiteindelijk als een danstune. De spiegelwanden om de band werden tot nu bewaard. De show is visueel heel sterk en ondersteunt de muziek op een passende manier, veel variatie door de spiegels te laten draaien en er verschillende kleurtinten bij te gebruiken.
Toen Oliver Sim met een “Thank you” kwam, volgde meteen een enthousiaste reactie vanuit publiek. De eerste keer dat ze in Nederland optraden stonden ze in Paradiso voor nog geen 30 mensen. Nu staat the xx in een veel grotere zaal, die al binnen korte tijd uitverkocht was. De band laat echter zien en horen dat dat terecht was.
Bij ‘Fiction’ gaat het blauwe licht mee op de beat van Jamie en ‘Loud places’, een heerlijk dansnumner, volgde met Jamie in de hoofdrol, die er achter de knoppen een strakke mix van maakte. Het was het laatste officiële nummer van de setlist, hoewel de lichtshow verder ging en het publiek vermaakt werd tot Jamie Smith terug kwam en aan het intro van ‘On Hold’ begon. Met een mix uit zijn digitale instrumentarium liet hij AFAS Live in een disco veranderen.
De echte afsluiters kwamen van eerdere albums. Het instrumentale ‘Intro’ en het van ‘Coexist’ afkomstige ‘Angels’ waren het slotakkoord. De band stond vandaag in hun kracht op het podium, had er zin en leverde een puike complete show af, muzikaal op een hoog niveau maar ook visueel was het genieten.
foto’s (c) Hans Kreutzer