Wekelijks komen er bij Maxazine vele tientallen albums binnen. Het is echter onmogelijk ze allemaal te behandelen, vandaar dat we een aantal albums uit de lijst hebben genomen en hieronder kort bespreken.
Anderson/Stolt – ‘Invention of knowledge’.
Jon Anderson en Roine Stolt zijn twee reuzen in de prog wereld. Jon kennen we als zanger van Yes. Multi-instrumentalist Roine is de gitarist van The Flower Kings. Beide mannen zijn decennia lang actief in de prog muziek. Hoogste tijd om samen een album uit te brengen. Dit doen ze in samenwerking met gastmuzikanten zoals: toetsenist Tom Brislin (Yes, Meatlof), bassist Michael Stolt (The Flower Kings) e.a. De backing vocalisten zijn niet de minste, bijvoorbeeld: Daniel Gildenlöw (Pain of Salvation), Nad Sylvan en Maria Rerych. Je moet ‘Invention of knowledge’. een aantal keer luisteren om het laagje over laagje er uit te kunnen filteren. In eerste instantie vallen deze laagjes amper op omdat ze geïntegreerd zijn in het geheel. Anderson/Stolt klinkt iets te voorzichtig. Ze hebben op veilig gespeeld. Daardoor zijn ze te weinig verrassend. Yes plus The Flower Kings. Dan mag je een subliem album verwachten. Is dit debuut subliem? Nee. Is het goed? Jazeker! Want er is wel degelijk zorg besteed aan de opbouw van de nummers. Hopelijk volgen er meer Anderson/Stolt albums. (8/10) (InsideOut) (Door: Esther Kessel – Tamerus, RockMuZine.nl)
Good Old War – Broken Into Better Shape
Mat Walklate & Paolo Fuschi – Kicking Up The Dust
De een, Matt Walklate, komt uit Ierland, de ander, Paolo Fuschi, uit Sicilië. Beiden wonen nu in Manchester en toen zij in 2014 voor het eerst samen speelden bleek hun gezamenlijke liefde voor oude blues en alles wat er nog omheen hangt. Als duo hebben zij onlangs “Kicking Up The Dust” uitgebracht, een cd met negen covers en een eigen compositie. Qua stijl bevinden de beide heren zich in de blues van eind veertiger, begin vijftiger jaren. De covers zijn eerder op de plaat gezet door Willie Dixon, Lightnin’ Hopkins en Little Milton om er maar een paar te noemen. Het eigen nummer “Don’t You Know Me?” past er uitstekend tussen. Naast deze oude blues treffen we ook een paar nummers aan, die wat meer naar de ska neigen, waarvan het ruim zeven minuten durende “Oh Babe (Sick And Tired)/ Man In The Street” mij op het puntje van mijn stoel bracht. Een leuke cd, die zeker de liefhebbers van de oude elektrische blues zal bevallen. (7,5/10) (Eigen productie) (Door: Eric Campfens, BluesZine.nl)