Rootsriders, een Nederlands/Caribische muziekgroep, toert momenteel door Nederland in het kader van hun 10 jarig bestaan. Op 11 mei precies hebben ze hun jubileum en dat gaan ze in de Melkweg vieren. Tevens komt dan hun hun single ‘High on life’ uit, die vrijdagavond in De Gigant in Apeldoorn ook op de set list stond. De Rootsriders is een band die met name bekend is om hun Bob Marley tribute show en daarmee staat de band op eenzame hoogte. Bob Marley werd slechts 36 jaar en laat ook een legacy na die uniek is en verder door geen enkele reggae artiest in Europa is geëvenaard.
Het voelde toch wat vreemd, om een dag na het overlijden van Prince naar een tribute band te gaan die de muziek van Bob Marley in ere houd. In de DJ-set voorafgaand aan het optreden kwam dan ook ‘Kiss’ van Prince voorbij. Vorig jaar toerde de band nog onder de vlag van Bob Marleys 35 years anniversary van ‘Uprising’. De setlist van dit momoent komt behoorlijk met de vorige toer overeen. Alleen ;e;en van de grootste hits van Bob Marley in Nederland, ‘Stir it up’, ontbrak op de set list.
De charismatische zanger Philip Junior Tecla wist de Prince gedachten direct te laten verdwijnen met zijn levendige performance en goede stem. De positieve stemming zat er van het eerste nummer ‘Positive vibration’ dan ook goed in. De zaal was goed gevuld en gaf een positieve vibe aan het geheel, door lekker mee te swingen op de lome en lekker dansbare muziek van de band. De als keeper verklede drummer Jesse Bonger speelde superstrak en het was met bassist Derrick EE dan ook een vette avond.
Na eerder Giovanca en Shirma Rouse als achtergrondzangeressen te hebben gehad heeft men nu weer vanuit de Antillen twee heerlijke stemmen gevonden. Tamara Nivillac en Raquel Brown maakten de sound compleet en deden oude tijden weer herleven. Het klonk als een klok en beiden kregen nog een optreden in de spotlights met ‘Johnny was’ door Tamara; Raquel koos voor het nummer ‘Turn your lights down low’.
Gedurende de set was het wel duidelijk dat de muziek van Bob veel om liefde gaat. De nodige liefdesgebaren met de handen werden dan ook veelvuldig gekopieerd deze avond. ‘One love’, ‘Is this love’ en ‘Could you be loved’ staken er qua meezing gehalte dan ook boven uit. Ook ‘Three little birds’ en met name ‘Buffalo solider’ werd nog lang (nadat de band al weer met de afsluiter wilde beginnen) à capella doorgezongen. De liefde stroomde door de zaal voor Marley en deze uitstekende band.
‘Could you be loved’ is traditioneel de afsluiting van de set en ook deze avond werd met dit lekkere swingende uptempo nummer de set passend afgesloten. Aan het eind van de avond was het verdriet aangaande het overlijden van Prince dan ook wel verdwenen, want met zulke goede tribute bands, maakt het niet uit of je het origineel hoort of ziet.
Deze Rootsriders-show stond dan wel bol van de liefde, een goed verstaander heeft ook de andere kant van Bob Marley gehoord, want met ‘I shot the sheriff’, ‘War’ ‘Crazy boldheads’, maar met name het verwerken van het verdriet in het nummer ‘Johnny was’ blijkt dat de muziek van Bob ook een boodschap heeft; Het aan de kaak stellen van misstanden en dat met liefde ombuigen naar ‘peace, love en unity!’.
Foto’s (c) René Obdeijn
