Op zaterdag 19 december speelde Normaal zijn allerlaatste concert in een met 33.000 høkers uitverkochte Gelredome in Arnhem. Wat Vitesse nooit lukt, doet Normaal wel: Met een streektaal gebonden programma waarin De Kast (25 jarig jubileum) en Rowen Heze (30 jarig jubileum) alvast sfeer maken.
Normaal uit de Achterhoek. De voorvechters en oervaders van de dialectpop cq boerenrock kwamen voor de laatste keer na 40 jaar het podium op voor hun ‘Ajuu, de mazzel!’ afscheidsconcert. Alle verenigde høkende anhangers gingen los toen Bennie Jolink een spetterende entree in de lucht op zijn crossmotor maakte. Toen hij op het podium stond en de band inzette ging er meer bier door de lucht dan Andre Hazes in zijn hele leven heeft gedronken.
Høken, brekken en angoan: daar ging het zaterdagavond over. De boeren hadden lol en gingen uit hun dak. De setlist zal gedeeltelijk afgehangen hebben van de lucht die Bennie Jolink in zijn longen had. Zijn astma is toch de reden van het afscheid. Bij de eerste set die een uurtje duurde, draaide de band lekker warm.
Ondertussen maakte Bennie Jolink alvast een statement. 3FM had Normaal benaderd om voor Serious Request te mogen collecteren tijdens het afscheidsconcert. Jolink had over de DJ’s echter geen goed woord over: “Een stelletje publiciteitsgeile aanstellers met een megasalaris”, en “Je weet van tevoren dat er weer tonnen en tonnen aan de strijkstok blijven hangen”, om te eindigen met “Als iemand geld wil geven, doe het dan aan het KWF Kankerfonds voor onderzoek naar kanker”.
Na de pauze werd er een akoestische set op een klein podium midden in de zaal gespeeld, waarna Bennie op een kansel naar het hoofdpodium zweefde om daar met 3 jachthoorngroepen het jagerslied te zingen. Hierna kwam de band echt op stoom. Normaal speelde een mix van hun hele oeuvre, dat bestaat uit tientallen albums en net zoveel hits. Kiezen is dan niet makkelijk, en het valt op dat hoe ouder de liedjes zijn en hoe meer ze rocken, des te groter het enthousiasme van de anhangers was. Leuk was dat het publiek dat tijdens de ouwe klassiekers met ontbloot bovenlichaam uit hun dak gingen nog niet geboren waren toen deze liedjes uitkwamen. De anhangers van het eerste uur zagen het met plezier aan. Dit deden zij zo’n 35 jaar geleden namelijk ook.
‘Hendrik Havenkamp’ sloot de reguliere set af en de toegift startte met het Achterhoekse volkslied ‘Vrouw Havenkamp’. Daarna volgden nog ‘Drieteri-je blues’ en ‘Høken’, alvorens de laatste toegiften bestonden uit ‘Deurdonderen’ en ‘Oerend hard’, waar het allemaal mee begon.
De formatie Normaal eindigde met een schitterend eerbetoon aan Jan Manschot, met het door hem geschreven ‘Ballade van de muzikant’, en hierna deed Normaal het licht uit. Veertig jaar muziekgeschiedenis is geschreven. Het belang van Normaal buiten de Randstad is altijd onderschat in het Westen, waaronder hun invloed op bands die in het dialect zingen. Hoogte- en dieptepunten, of zoals de band het zelf zei: “Het was altijd rozengeur en maneschijn”, dat heeft de band gevormd. Ondanks een traan overheerst de lach. Ajuu, de mazzel!
