‘The Boulevard of Broken Dreams’ is het vijfde album van de Rotterdamse zangeres Kim Hoorweg sinds haar warm onthaalde debuut uit 2007. Op deze nieuwe cd, die ze samen maakte met het Britse Robin Nolan Trio, bewijst Hoorweg opnieuw haar vocale capaciteiten en veelzijdigheid.
Al tijdens de eerste 2 nummers, Duke Ellingtons ‘Mood Indigo’ en de titeltrack, fladdert en schittert de zangeres als Tinkelbel met haar betoverende elfenstof. Ze laat je zweven met haar loepzuivere stem, vrolijkheid en warmte. Bijzonder is het gemak waarmee Hoorweg schakelt tussen meerdere talen en stijlen. Ze laveert van een teder ‘Si Tu Vois Ma Mère’ naar een bluesy ‘Quiet Whiskey’ om vervolgens te swingen in het frivole zigeuner anthem ‘Les Yeux Noirs’ en Louis Armstrongs ‘When You’re Smiling’. Kers op de taart is een hemelse uitvoering van de standard Granada.
Zigeunerzwier
De Britse gitarist Robin Nolan is een van de meest gewaardeerde opvolgers van de legendarische Django Reinhardt. Hij weet op feilloze wijze de zigeunerzwier en Amerikaanse swingjazz van de beroemde gipsy-jazzgitarist te vangen met zijn virtuositeit en vloeiende ritmiek. Nolan werd ontdekt door Benjamin Herman die op zijn beurt 4 nummers verreikt met zijn vertrouwde melodieuze en verzorgde solo’s.
Woody Allen
Voor het repertoire op ‘The Boulevard of Broken Dreams’ liet Hoorweg zich inspireren door Woody Allen, de favoriete filmregisseur van de zangeres. Net als in de setting van de film ‘Midnight in Paris’ waan je je als luisteraar van deze plaat al snel in een vooroorlogs Parijs met rokerige nachtclubs en stijlvolle feesten. Producer Paul Pouwer hield het opnameproces simpel en zette Hoorweg met het Nolan trio in dezelfde ruimte met alleen een paar microfoons. In 2 dagen stond alles erop en was de productie klaar. Deze primitieve aanpak draagt in belangrijke mate bij tot de bijzonder nostalgische sfeer.
Inlevingsvermogen
Kim Hoorweg en het Robin Nolan Trio zijn prima aan elkaar gewaagd op dit uiterst plezierige album. Er is een natuurlijke dynamiek voelbaar die sprankelt van alle kanten. Niet alleen brengt het gezelschap met veel inlevingsvermogen een geslaagde ode aan Woody Allen en Django Reinhardt. Nog meer is het een eerbetoon aan de romantiek en charme van het vroegere Parijse nachtleven. In het licht van de recente trieste gebeurtenissen in de Franse hoofdstad is ‘The Boulevard of Broken Dreams’ een hartverwarmende omhelzing vol liefde, sentiment en respect. (8/10) (Suburban Records)