Joe Bonamassa – Live at Radio City Music Hall

Op drieëntwintig en vierentwintig januari 2015 speelde Joe Bonamassa tweemaal in een uitverkochte Radio City Music Hall in New York. Joe Bonamassa vond het een eer om zijn anderhalf jaar durende wereld tour af te sluiten in deze legendarische concertzaal. De meeste allergrootste artiesten stonden al op het podium van de Radio City Music Hall. Nu staat Bonamassa’s naam ook op dat vermaarde lijstje. De twee concerten in de Big Apple waren de afsluiter van zijn semi akoestische en elektrische tour. De twee concerten werden opgenomen en verschijnen in een paar formaten, namelijk DVD/CD, Blue Ray/CD en is ook verkrijgbaar op twee vinylplaten.

De fans van Joe blijven nooit lang op hun honger zitten, want buiten zijn overvolle concert agenda vindt deze artiest nog voldoende tijd om regelmatig live of nieuw materiaal uit te brengen. Zo verscheen dit jaar al het dubbele live album ‘Muddy Wolf At Red Rocks’ en ook met Rock Candy Funk Party, waar hij deel van uitmaakt verscheen een paar maanden terug het album ‘Groove Is King’. Op het nieuwe live album staan met ‘One Less Cross To Bear’ en ‘Still Water’ twee nieuwe nummers en tevens vinden we negen unreleased songs terug op deze ‘Live At Radio City Music Hall‘. Op de cd staan dertien en op de dvd achttien songs. De volgorde is op beide mediums niet dezelfde, en de dvd is daarbij vollediger. De kwaliteit van het geluid op de cd is uitstekend. De Beeldkwaliteit op de DVD trouwens ook. Het concert werd opgenomen met verschillende camera’s en is een lust voor het oog. Op de DVD staat er als bonus nog vijfenveertig minuten ‘Behind The Scenes’, waarin we wat achter de schermen kunnen kijken en ook kunnen zien naar het moment dat vader en moeder Bonamassa hun zoon een geschenk geven. Iets waarnaar Joe echt verlangde, namelijk een foto en de trompet van zijn overgrootvader. Volgens de familie is deze trompet de start geweest van de muziek in de familie Bonamassa. Ten slotte krijgen wij er ook nog boekje bij met veertig bladzijden exclusieve foto’s.

Zoals altijd in deze tour start Joe, samen met zijn band The Huckleberries, het concert akoestisch. De band is bijna hetzelfde viertal als op de DVD ‘Acoustic Evening At The Vienna Opera House’. Namelijk Gerry O’Connor op fidler, banjo en mandoline, Lenny Castro op percussie, Mats Wester op mandola en de nyckelharp, alleen de vierde man is nieuw. Reece Wynans, die iedereen nog wel kent van bij Double Trouble, de begeleidingsband van Stevie Ray Vaughan vervangt Derek Sherinian op de keyboards.

De DVD start de machtige opener ‘Dust Bowl’. Meteen is de toon gezet voor een bijna twee uur durend concert van zeer hoog niveau. Percussionist Lenny Castro is net als zijn frontman weer groots en heeft duidelijk plezier in hetgeen wat hij doet. Het is trouwens een thuiswedstrijd voor Lenny want hij woont in New York. Diezelfde Castro geeft de intro voor ‘Trouble Town’ en Gerry O’Connor is subtiel maar toch knap aanwezig op de banjo. ‘Still Water’ is één van de twee nieuwe nummers en wordt op gang getrokken door de nyckelharp van Mats Wester. Hij zorgt samen met Gerry op de mandoline voor mooie eerder ongewone klanken op dit rustige nummer. De titelsong van Joe’s laatste studio album ‘Different Shades Of Blue’ is een echte parel. Misschien zelfs één van de beste songs die hij ooit schreef. De stem van Joe heeft nooit zo mooi geklonken als op deze DVD. Akoestisch is dit nummer heel sereen en toch straalt het zoveel kracht en emotie uit. Na een uitgebreide voorstelling van de band begint Joe met de bottleneck rond de ringvinger aan linkerhand aan ‘Black Lung Heartache’. De camera zoomt mooi in en laat zo het enorm sterke vinger werk van de gitarist duidelijk in beeld komen. In ‘Happier Times’, de laatste song van de akoestische set zijn Gerry op de Fidler en vooral Reece Wynans op de toetsen heel nadrukkelijk aanwezig.

Mats Wester begint solo op zijn nickelharp aan het imposante ‘Never Give All Your Heart’, het eerste nummer van de elektrische set. Wanneer Mats het podium verlaat neemt Joe, zonder twijfel één van de beste gitaristen van deze generatie, in zijn typische stijl enorm sterk over. De elektrische band bestaat uit zijn normale bandleden Tal Bergman op de drums en Carmine Rojas op de basgitaar. Verder is ook nog Lenny Castro op percussie van de partij samen met de drie blazers, Lee Thornburg op trompet, Nick Lane op trombone en Paulie Cerra op saxofoon. Elektrisch klinkt volgens mij Joe nog steeds het beste en dat laat hij hier duidelijk horen. In het swingende ‘Hidden Charms’ mogen we nogmaals genieten van het enorm sterke vingerwerk van Joe op zijn Gibson. Op Reese Wynans lijkt geen sleet te komen, integendeel hij lijkt nog steeds beter te worden en dat komt het gehele concert ten goede. De ritme sectie van Joe bewieroken hoeven we al lang niet meer te doen. Tal Bergman is één van de beste drummers en Carmine Rojas plukt zoals altijd heerlijk en klasrijk aan zijn dikke snaren.

Veel percussie en blaaswerk krijgen we in ‘Living On The Moon’. Joe blijft op deze CD/DVD tegen zijn gewoonte in, wel lang met dezelfde Gibson spelen. Voor ‘I Can’t Be Satisfied’ schuift de Amerikaan nog eens de bottleneck rond zijn ringvinger. Eerst komt Reese in de schijnwerpers, wanneer hij op grootse wijze gebruikt maakt van zijn drie klavieren, maar finaal trekt de frontman, die zijn bottleneck verwijderd heeft, de registers helemaal open en dat is wat wat het publiek wil en waarvoor het gekomen is. Dezelfde twee laatst genoemde muzikanten nemen ook de hoofdbrok voor hun rekening in de slowblues ‘Double Trouble’. Joe krijgt een staande ovatie van het dankbare publiek na zijn fenomenale solo. Voor het tweede nieuwe nummer van het concert ‘One Less Cross To Bear’ neemt de gitarist dan toch een andere Gibson uit zijn indrukwekkende gitaar verzameling. Het hoogtepunt in dit nummer komt er wanneer Tal op drums en Lenny op Percussie aan een samenspel beginnen waar je duimen en vingers van aflikt. De klasse druipt zo van beide jongens af. Heerlijk moment.

Uit het laatste studioalbum ‘Different Shades Of Blue’ komt het volgende zeer energieke nummer ‘Love Ain’t A Love Song’. Dit is één van de weinige nummers waarvoor Joe een Fender Stratocaster gebruikt. Reese met zijn onmisbare hoed op het hoofd, toont weer zijn klasse en Joe maakt het knappe voorbereidende werk van Reece meesterlijk af. Daarna vind Joe het tijd om zijn band uitgebreid voor te stellen. Dat de ster zijn ouders diep in het hart draagt mag blijken aan het moment dat hij zijn moeder op het podium roept omdat vierentwintig januari haar verjaardag is. Na een zoen en een bos bloemen kan de show verder de finale tegemoet. Welk nummer is daar beter geschikt voor dan het meeslepende en sterke ‘I Gave Up Everything For You, ‘Cept The Blues’. Mijn tenen krullen van genot bij het zien op welke gemakkelijke manier de gitaar virtuoos al die mooie klanken uit zijn zes snarig instrument tovert. De band is een gerodeerde machine van top muzikanten die al anderhalf jaar met elkaar op pad zijn en die nog steeds even enthousiast zijn als bij hun eerste concert. Aan alles komt een einde, en dat is met deze erg mooie DVD niet anders. De afsluiter is het rustige ‘So, What Would I Do’. De twee virtuozen Reece Wynans en vooral Joe Bonamassa schitteren voor de laatste maal tijdens dit concert. Deze CD/DVD is een aanrader voor elke muziekliefhebber. (9,5/10)  (Provogue Mascot)

Tracklisting CD: 41 minuten 18 seconden

1. I Can’t Be Satisfied
2. One Less Cross To Bear
3. Living On The Moon
4. I Gave Up Everything For You, ‘Cept The Blues
5. Dust Bowl
6. Trouble Town
7. Still Water
8. Different Shades Of Blue
9. Happier Times
10. Never Give All Your Heart
11. Hidden Charms
12. Love Ain’t A Love Song
13. So, What Would I Do

Tracklisting DVD: 115 minuten.

1. Bite The Big Apple (titles)
2. Dust Bowl
3. Trouble Town
4. Still Water
5. Different Shades Of Blue
6. The Huckleberries – Introducing the acoustic band
7. Black Lung Heartache
8. Happier Times
9. Never Give All Your Heart
10. Hidden Charms
11. Living On The Moon
12. I Can’t Be Satisfied
13. Double Trouble
14. One Less Cross To Bear
15. Love Ain’t A Love Song
16. Introducing the Electric Band
17. “Happy Birthday Mom!”
18. I Gave Up Everything For You, ‘Cept The Blues
19. So, What Would I Do?