De Melkweg is een poptempel die geen enkele muziekstroming uit de weg gaat. Om het publiek kennis te laten maken met alle facetten van dit poppodium zijn ze ruim tien jaar geleden begonnen met een mini-festival. Zaterdagavond was de twaalfde editie van ‘Helemaal Melkweg’ en mocht het publiek voor slechts 10 euro alle zalen bezoeken en de diversiteit aan muziek aanschouwen.
Sarah-Jane
Ze was de verrassing tijdens Eurosonic Noorderslag 2015, de winnares van de Amsterdamse Popprijs 2014 en is NPO Radio 6 Soul & Jazz Talent. Een paar prestaties die zangeres vol trots op haar website vermeldt en terecht. Het was een beetje een ondankbare taak om het festival te openen om 19.30 uur in de kleine zaal want slechts een handvol bezoekers konden van een geweldig optreden genieten. De 50 aanwezigen zagen ook een retestrakke band en twee achtergrondzangeressen die ook makkelijk een stapje vooruit mogen doen, en daarvoor ook de ruimte kregen. Bij ‘Never Enough’ deed Sarah-Jane letterlijk een stapje terug om de twee de ruimte te geven zich vocaal te bewijzen. De soul en funk die Sarah-Jane uitademt is van internationale allure en absolute wereldklasse.
U2Two
De coverband U2Two wordt door menig kenner getipt als meest overtuigende imitatie ter wereld. Zanger Sam Kramer heeft Bono vast al honderden keren bestudeerd want de gelijkenis is angstaanjagend goed. Niet alleen de stem is identiek maar ook de bewegingen en gewoontes zijn tot in de puntjes gelijk. Helaas hebben de heren de pech dat ze moeten concurreren met Rita Zipora, die tegelijkertijd in de theaterzaal staat. Bij menig concert is de grote zaal vaak veel te klein, maar wanneer meer dan de helft leeg is lijkt The Max een vreselijke grote vloer. Door het ontbreken van chemie tussen band en dat beetje publiek was het optreden niet erg pakkend en werd er vooral veel gewandeld en biertjes gehaald. Dichterbij U2 kom je waarschijnlijk niet maar zaterdagavond stond er eigenlijk gewoon een coverbandje op het podium.
Rita Zipora
De Amsterdamse zangeres is hard bezig om Nederland te veroveren met haar muziek en lichtshow. In samenwerking met het Paradiso Melkweg Productiehuis ontwikkeld ze een show waarin haar muziek ondersteunt wordt door lasertekeningen die live gemaakt worden. Als voorbereiding op haar twee showcases in de Melkweg op 11 en 12 oktober was het optreden tijdens Helemaal Melkweg een mooie generale repetitie. De theaterzaal was tot de laatste plek gevuld en gingen de toeschouwers zelfs op de grond zitten om niet te hoeven missen. De muziek van Rita Zipora is een Nederlandstalige dichtbundel met een visueel elektronische kaft en blijkt een echte “pageturner”.
Klassieke foto’s
Naast het overvolle muzikale blokkenschema is er elke editie van Helemaal Melkweg altijd veel te ontdekken op ander gebied. In de cinema is een aangrijpende docu te zien over het vluchtelingenprobleem maar ook een portret over de Nederlandse bluesband CCC inc. met de oud-leden van Doe Maar. In de ruimte tussen de twee zalen op de begane grond is er mogelijkheid om te genieten van verse cocktails of Surinaams eten en kon je een portretschets laten maken met jouw verhaal van de Melkweg. De grootste interesse was voor de analoge fotograaf in de Exporuimte. De mogelijkheid om een portret te laten fotograferen met de techniek uit 1848 door Galerie Jùnn is erg in trek bij het publiek.
Hoffmaestro
Dat de Zweedse feestband populair is bleek al snel bij het betreden van de grote zaal die goed vol stond. Ze lieten al eerder zien op Lowlands en Paaspop zien dat ze geen seconde achterover leunen en vanaf het eerste moment de zaal inpakken. De aanstekelijke mix van reggae, ska, hiphop en rock sloeg al meteen aan bij het publiek dat zich makkelijk als klapvee naar de slachtbank liet brengen. Vooral frontman Jens Malmlöf is een echte aanjager maar vooral een entertainer, want zanger kun je hem nauwelijks noemen. Het moet ook een drukke bedoeling zijn in de tourbus van de band met elf gasten met muzikale ADHD en met meer energie dan een pallet Redbull. Vooral ‘Out Of Luck’ en vooral ‘The Storm’ zorgden voor een explosie in de grote zaal die op aansporen van Jens massaal van links naar rechts bewoog met hier en daar zelfs een crowdsurfer. Naast de degelijkheid van Volvo en Ikea heeft Zweden ook weer een gegarandeerd feestnummer met Hoffmaestro.
Dazzled Sticks
Een bijzondere samenwerking is het zeker te noemen, rockgitarist Tjeerd Bomhof en hiphopper Sticks. Maar meestal zijn de dingen die wat vreemd lijken juist zo lekker en dat bleek ook zaterdag tijdens Helemaal Melkweg. Als voormalig frontman van rockband Voicst heeft Tjeerd onder zijn pseudoniem Dazzled Kid zijn sporen al verdient in de vaderlandse rockscene. Junte Uiterwijk hoeft als Zwolse rapper Sticks ook nauwelijks introductie en na zijn briljante optreden met Rico op Lowlands is hij helemaal terug in de eredivisie van de hiphop. De combinatie van gitaar, dikke electro beats en de poëtische raps deden het erg goed in de kleine, stampvolle kleine zaal. Het geniale Lionel Ritchie shirt van Dazzled Kid verbleekt bijna bij de briljante rijm die Sticks maakt op TV-vervuiler Prem. “Speakers Go Boom” is waarschijnlijk het enige wat rijmt op Prem Radhakishun, alleen daarom al een dikke pluim. Dazzled Stick is een beetje vreemd maar verdomd lekker.
Kuenta i Tambu
Kuenta i Tambú (KiT) is de percussiegroep van Roël Calister, broer van zangeres Izaline Calister. De roots van de band liggen in Curaçao en dan met name de Afrikaanse muzikale kant van het Caribische eiland. Verhalen en Drums is de letterlijke vertaling van de bandnaam en daar is eigenlijk alles mee gezegd. Swingende verhalen met een grote diversiteit aan (traditionele) percussie instrumenten zorgden voor een tropisch feest in de Oude Zaal. Stilstaan is geen optie, zelfs niet voor de Nederlandse stramme heupen van de meeste toeschouwers. De electronische beats, dancehall en bubbling doen het uitstekend in combinatie met de vrolijke gezichten van de band. Vooral ‘Jackhammer’ en ‘Lightswitch’ zijn nummers waarop de combinatie uitstekend tot z’n recht komen. Kuenta i Tambu was de waardige afsluiter van het avondprogramma.
Foto’s (c) Armelle van Helden, www.Maxazine.nl
