Sharon Kovacs zag haar debuutalbum ‘Shades Of Black’ dit jaar bovenaan de hitlijst eindigen en speelde op vele festivals waaronder Pinkpop. Het is snel gegaan met de excentrieke Brabantse zangeres die anderhalf jaar geleden nog volslagen onbekend was. Muziek is voor Kovacs altijd een onmisbare uitlaatklep geweest: “Het hield me overeind toen ik me onbegrepen voelde.”
De nu 25-jarige Sharon Kovacs studeerde aan de Rockacademie in Eindhoven. Met producer Oscar Holleman (Krezip, Within Temptation) maakt ze in 2014 de EP ‘My Love’, waarvan de gelijknamige single het goed doet. Kovacs wordt uitgeroepen tot Serious Talent op 3FM en speelt dat jaar op het North Sea Jazz festival en Lowlands. Haar debuutalbum ‘Shades Of Black’ verschijnt in april 2015 en komt op 1 in de Nederlandse albumlijst. Vele festivaloptredens volgen en dit najaar toert Kovacs uitgebreid in het clubcircuit in binnen- en buitenland.
Levensbelang
Muziek is voor Kovacs zolang ze zich kan herinneren van levensbelang geweest. “Het heeft mij en ook mijn familie veel goed gedaan. Als kind voelde ik me vaak onbegrepen, maar in muziek kon ik alles kwijt. En daardoor begrepen mensen om me heen mij ook beter. Mijn muziek is persoonlijk maar mensen moeten er ook hun eigen verhaal in kwijt kunnen. Anders ben ik de enige die er wat aan heeft, en dat is niet mijn doel.”
Biologische vader
Toch verwerkt Kovacs wel persoonlijk leed op ‘Shades Of Black’, vertelt ze. “Sommige nummers zijn heel persoonlijk. ‘Fool Like You’ gaat bijvoorbeeld over mijn biologische vader die ik nooit heb gekend. Thuis werd daar nooit echt over gesproken maar ik moest dat wel een plekje geven. Ik ken hem niet persoonlijk maar ik wilde mijn kant van dat verhaal vertellen. Zo van: het is nou eenmaal zo maar dit is wat ik daarbij voel.”
Donkere periode voor Kovacs
Met de albumtitel ‘Shades Of Black’ knipoogt de zangeres naar ‘Fifty Shades Of Grey’ maar bedoelt ze gemoedstoestanden: “De kleur zwart heeft geen verschillende tinten. Maar als ik in een donkere periode zit, zijn er wel verschillende donkere kleuren. Je kunt je kut voelen maar je kunt je ook nog veel kutter voelen! Of vervelend, en verdrietig erbij. ‘Fifty Shades Of Black’, het kan eigenlijk niet maar het bestaat wel.”