De Zwarte Cross opende zondag alweer voor de laatste keer deze editie haar deuren. Ditmaal geen storm door het weer, maar een storm van muziek. Met een storm aan artiesten, want ook op de laatste dag is er voor ieder wat wils.
De zon scheen, het terrein was zo goed als droog en alle dingen die beschadigd waren door de storm waren weer hersteld. Het was eindelijk een dag zoals op de Zwarte Cross het gehele weekend al had moeten zijn. Met veel mensen, gedeeltelijk mooi weer en de diverse programmering kreeg de Zwarte Cross een afsluiter die het verdiende.
Radio Moscow
Psychedelische rock en blues van het trio uit Iowa.. Een prima band om zich op de vroege middag te wagen aan The Roadhouse. Het debuut album van de band verscheen in 2007 en sindsdien hebben ze een prachtig tour schema opgebouwd. In 2013 was de band veel in Nederland te vinden op verschillende concerten en festivals. Daarna werd het wat rustiger rondom de band en werkten ze aan een nieuw album. Nu, bijna anderhalf jaar later komen ze eindelijk terug om het album live te laten beleven. Op de Zwarte Cross maakte de band zich klaar voor hun tweede Nederlandse show van dit jaar.
Drie minuten voor aanvang van de show was The Roadhouse meer een deadhouse. Op enkele fotografen na, was er niemand in de kleine schuur te bekennen. Als band moet je dan toch dat pijnlijke moment ondergaan om het podium voor een bijna lege zaal te betreden. De eerste grauwige en schimmige noten werden ingezet en het aanwezige publiek werd bijna omver geblazen. Letterijk. Het geluid stond zo oerend hard dat het lastig was om je aandacht bij de muziek te houden. Hoewel het geluid eigenlijk te hard stond, trok het wel de aandacht. In minder dan 5 minuten was het voorste gedeelte gevuld. Buiten The Roadhouse had zich inmiddels ook een kring van mensen gevormd. Bezoekers die geen gehoor beschadiging wilde riskeren, want zelfs met oordoppen was het binnen maar moeilijk uit te houden.
De set kwam goed op gang. De rock n roll blues kant laat zich goed horen bij de nummers van hun laatste album ‘Magical Dirt’. ‘So Alone’ is bijvoorbeeld zo’n nummer. De eerste 1 minuut 20 van het nummer bestaat uit snelle pakkende gitaar rifjes, ala Jimi Hendrix , samen met harde drums en onderliggende bas. GGecombineerd met de harde grillige stem van de zanger zorgt voor een muzikale explosie. Ook nummers van het debuut album ‘Brain Cycles’ werden in de set gestopt, zoals ‘Broke Down’ en ‘250 Miles’. ‘250 Miles’ werd gelijk bestempeld als publiek favoriet. Het is een nummer dat je laat meeslepen door repeterende gitaar rifjes..
Als het volume een stuk lager had gestaan had het nog meer publiek kunnen trekken. Een feestje maak je immers in de tent en niet erbuiten. Het was vocaal op het randje, maar paste juist wel perfect bij de donkere rock and roll stemming die de band probeerde te creëren.
Normaal
Normaal is al jaren vaste gast op Zwarte Cross. Het veld was dan ook af-ge-laden vol. Met een reden ook, want bezoekers die net als Normaal al jaren op Zwarte Cross komen, kennen de sfeermakerij als geen ander. Maar, na vandaag kwam daar een eind aan. Na 40 jaar zet de band er een punt achter en spelen ze hun laatste festival op de Zwarte Cross. Nog een keer veegden ze, oe-oerend hard de vloer aanvegen op de mainstage.
Geruime tijd voor aanvang van het optreden stond het veld helemaal vol. Er was geen doorkomen meer aan. Normaal stond er al om bekend dat de show een groot feest is, maar het publiek verwachte vandaag stiekem iets meer. Het was namelijk het laatste festival dat Normaal ging spelen. Een beetje extra kreeg het publiek ook. Met een setlist gevarieerd van oude en nieuwe nummers was er voor iedereen wat wils. Ook Tante Rikie kwam nog even een stukje meezingen. En na gejoel voor een toegift, kreeg het publiek een toegift.
Normaal stond eigenlijk ingepland voor een show van een uur en een kwartier, maar na een uitloop van bijna een half uur werd er toch echt een punt achter de set gezet. Alles was eruit gehaald wat ze eruit konden halen. In december speelt de band nog een afscheidsconcert in Gelrdome en dan is dan toch echt voorbij.
Jungle By Night
Jungle By Night staat bekend om hun volledige instrumentale muziek. Het is dansbaar, het is verwarmend en bovendien ook nog heel leuk om naar te kijken. Negen good looking mannen betreden het podium met als doel om het komende uur een feestje te bouwen.
Bij de eerste noten begonnen mensen voorin al uitbundig te dansen. Het plezier dat Jungle By Night zelf op het podium heeft werd goed overgedragen aan het publiek. De muziek van Jungle By Night onderscheidt zich van vele andere doordat er in ieder nummer ruimte is gemaakt voor een solo van een van de bandleden. Als de een soleert staat de rest van de groep er in een soort halve kring omheen om aanmoedigende support toe te werpen. Dit creëert energie die overslaat naar het publiek. Het aantal mensen voor het podium was niet groot, maar wel groter dan het gemiddelde van wat er tot dan toe had gestaan. Ook al liet het publiek het af en toe wat afweten, de mannen weten de energie vast te houden waarmee ze begonnen waren. Dat is iets wat niet alle bands / artiesten kunnen.
Tegen het einde van de set kreeg Jungle By Night pas een beetje door hoe je beste op het Zwarte Cross publiek kon inspelen. ‘Zwarte Cross, we hebben nog een nummer voor jullie, maar ik vind dat er nog niet genoeg gedanst is. Er is nog niet genoeg bier gegooid Zwarte Cross. Ik wil jullie allemaal vragen om naar voren te komen, grijp elkaar om de schouders en dan wil ik dat jullie dadelijk helemaal los gaan. Nog een tandje erbij, let’s do this’ waren de toesprekende woorden van trombonist (naam opzoeken). Zo gevraagd, zo gedaan. de mensen achterin liep langzaam naar voren terwijl Jungle By Night het laatste nummer begon. Bekertjes bier volgen over het veld tijdens het hoogtepunt van het nummer en de mensen hielden vol tot het einde.
Memphis Maniacs
Ook Memphis Maniacs is al jaren van de partij op de Zwarte Cross.. Met een volledige mashup show wordt op geheel eigen wijze muziek bij elkaar gebracht waarvan je nooit zou denken dat iemand die ooit bij elkaar zou gooien.Je kon het zo gek niet bedenken, van combinaties als ‘Budapest’ van George Ezra samen met ‘Sweet Child O’ Mine’ van Guns N’ Roses naar een hakken versie van ‘Message In A Bottle’ van The Police. Een optreden van Memphis Maniacs draait natuurlijk volledig om de gekkigheid.Het is daarom altijd maar weer de vraag wat ze je de volgende keer gaan brengen.
The Kooks
Er stonden dit weekend al heel wat vaste Zwarte Cross artiesten op het podium, maar voor The Kooks was het de eerst keer. De indierockband stond dit jaar nog op een ander Nederlands festival dus dat Zwarte Cross de vier mannen in haar line up heeft is zeer bijzonder.
De band nam de tijd om maar liefst 17 nummers te spelen. De opener ‘Around Town’ bracht het publiek gelijk even in de wat rustige sfeer. Voorin waren mensen aan het dansen, achterin waren de mensen nog niet zo geboeid voor de band. Alle bekende nummers van de band kwamen voorbij zoals ‘Ooh La’, ‘She Moves in Her Own Way’, Seaside’, ‘Junk of the Heart (Happy), en ‘Naïve’. Met weinig interactie met het publiek wist The Kooks toch een redelijk goede show neer te zetten. Ze hielden het publiek alleen niet vast, want toen het tegen het einde van de set weer langzaam aan begon te regenen hadden weinig mensen nog zin om wederom nat te worden.
The Kooks was een mooie aanvulling op de line-up, maar zou niet in de geschiedenis van beste optredens van de Zwarte Cross verschijnen. Het was goed, hier en daar een tikje vals, maar goed. De muziek van de band blijft nog steeds aanstekelijk en is ook zeker festival materiaal.
Het was een bizar weekend, waarin er van alles was te zien en te beleven. Het allerlaatste festival optreden van Normaal en de Memphis Maniacs met een fenomenaal mashup optreden zijn enkele hoogtepunten van het festival. Maar we kunnen denk ik wel stellen dat het zonder zo’n goede organisatie niet zo’n fantastisch weekend was geweest. Ze hebben vertrouwen in de bezoekers en deden er alles aan dat niemand zich ongehoord voelde. Ook tijdens het slechte weer heeft het festival ver boven de verwachtingen gehandeld. De organisatie zorgde van begin tot het eind voor een prachtig weekend, en mede daardoor konden de bezoekers optimaal genieten. Tot op de laatste seconde bleef de organisatie alert. De Zwarte Cross is zonder twijfel het best georganiseerde festival van Nederland. Organisatie, vrijwilligers en iedereen die een aandeel heeft gehad aan dit prachtige weekend; bedankt!
