Christofer Johnsson is natuurlijk vooral bekend als het meesterbrein achter Therion. Naast het schrijven voor deze Zweedse band heeft de man ook nog interesse voor andere zaken. Zo is hij lid van de Dragon Rouge, een esotherische sekte die is opgericht door Therion collega Thomas Karlsson. Ook heeft Johnsson een voorliefde voor rock uit de jaren ’70. Deze twee interesses komen bijeen in zijn nieuwe band Luciferian Light Orchestra.
Het moge duidelijk zijn wat je kunt verwachten op dit titelloze debuut: occulte rock met een jaren ’70 sausje. Wie er naast Johnsson aan het album gewerkt hebben blijft onduidelijk. Wel is bekend dat er twee drummers, één bassist, vijf gitaristen, twee keyboard spelers, drie Hammond organisten en maar liefst negen zangers aan dit kunstwerkje gewerkt hebben. Het zou vooral gaan om leden van Therion, aangevuld met leden van andere bands. In de achtergrondkoortjes zijn daarnaast leden van Dragon Rouge te horen. Voor de mix tekende niemand minder dan Lennart Östlund, die met onder andere ABBA en Led Zeppelin heeft gewerkt.
Opener ‘Dr. Faust on Capri’ wekt meteen hoge verwachtingen voor de rest van het album. De vette riffs, sfeervolle melodiën en spannende zang trekken je meteen de occulte wereld van bands als Black Sabbath en the Devil’s Blood binnen.
‘Church of Carmel’ heeft dan weer een romantische klank. Dit wordt bewerkstelligd door de combinatie van verschillende orgelgeluiden en de slepende melodielijnen. De hypnotiserende zang van de zangeres zorgt er voor dat je helemaal opgeslokt wordt door de muziek. De sfeervolle gitaarlijnen maken het geheel mooi af. Dit nummer had niet misstaan op een Jefferson Airplane album.
Het daarop volgende ‘Taste the Blood of the Altar Wine’ heeft dan weer een dreigende sfeer. Zo weten alle nummers op Luciferian Light Orchestra een eigen, intense sfeer neer te zetten. Toch klinkt het album als een geheel. Alle nummers zijn van hoge kwaliteit en geen seconde klinkt als opvulling. Alleen het zware, bijna metal aandoende ‘Sex With Demons’ valt een beetje uit de toon.
Hoogtepunt is, naast het eerdergenoemde ‘Church of Carmel’ en de naamloze bonustrack, ‘Venus in Flames’. Op dit nummer komen de classic rock en proto-metal invloeden goed naar boven. De ene na de andere riff vliegt om je oren, de tribale drums drijven het geheel voort en de ouderwetse toetsen maken het geheel mooi af. Ook de toevoeging van het koor op dit nummer mag zeker niet onderschat worden. Omdat er zo veel lagen zijn, blijf je iedere luisterbeurt weer iets nieuws horen.
Luciferian Light Orchestra levert met dit debuut een ijzersterke plaat af, die liefhebbers van vroege hardrock zeker zal bekoren. Alle nummers zijn sterk en het geluid is helder maar ouderwets, zoals dat hoort bij dit soort muziek. Johnsson heeft al gezegd dat dit zeer waarschijnlijk een vervolg gaat krijgen, zowel live als in de studio, en dat is natuurlijk erg goed nieuws. Echter, men gaat het wel moeilijk krijgen om dit debuut te overtreffen. (9,5/10) (Adulruna)