Calexico uit Tucson, Arizona is al twintig jaar een wereldwijd gerespecteerde indierock band. Voor het negende album Edge Of The Sun nodigde de band tal van muzikale gasten uit. Onder meer Neko Case, Sam Beam (Iron & Wine), Ben Bridwell (Band Of Horses) en de Griekse groep Takim zijn te horen op het album waarop problemen van immigranten worden bezongen. Zowel in Amerika als Europa een actueel thema. ‘Hoe kun je het negeren, hoe kun je niét om die mensen geven?’
De kern van Calexico bestaat sinds 1995 uit zanger/gitarist Joey Burns en drummer John Convertino. De band wordt geroemd om hun originele mix van indierock, folk, country, jazz en Zuid Amerikaanse Latin muziek. De bandnaam komt van het gelijknamige aan Mexico grenzende plaatsje in Californië. Daar is illegale immigratie van Zuid Amerikanen aan de orde van de dag, een thema dat de teksten op Edge Of The Sun inspireerde. Veel liedjes werden geschreven in Mexico City en opgenomen in thuishaven Tucson.
Email bijdragen
De muzikale spontaniteit van Edge Of The Sun is te danken aan de vele gastmuzikanten, vindt Joey Burns: ‘Het ging elke keer anders. Neko Case is een goede vriendin, wij hebben veel met haar samengespeeld in het verleden. Haar band The New Pornographers was in Tucson tijdens een tournee. Op die dag kwam ze een paar uur langs in onze studio en zong een paar geweldige partijen in’, legt hij uit.
‘Falling From The Sky wordt gezongen door Ben Bridwell. Die heb ik nog nooit ontmoet, al onze communicatie ging via email. Maar hij stuurde een ijzingwekkend mooie zangpartij op, het geeft de song een bijzondere melancholische sfeer mee.’
Universele boodschap
‘Where do you fall when you have nowhere to go’, is het refrein van Falling From The Sky. Het thema immigratie vormt de rode draad op Edge Of The Sun. En dan vooral het lot van deze mensen. ‘Het is een belangrijk thema voor ons als songschrijvers en nog steeds erg relevant,’ vertelt Burns. ‘Het gaat om mensen, persoonlijke ervaringen en emoties. Het verdient altijd aandacht. ‘Waar kom ik vandaan, waar ga ik heen en maakt het uit?’, zing ik in Cumbia de Donde. De strekking is: probeer ongeacht je situatie in het moment te leven. Hier en nu. Dat heeft niks met je ras, cultuur of nationaliteit te maken. Het is een universele boodschap.’
Het album eindigt met Follow The River op een positieve noot. ‘Wat je ook voor problemen bent tegengekomen, er is altijd een weg. Een symbolische rivier om te volgen die je naar een betere plek leidt.’
Tekst en video (c) FaceCulture
Foto (c) Gerald von Foris