Na een lange tijd van afwezigheid zijn de mannen weer terug met een nieuw album ‘Glitterbug’ en dus ook met een tour door Europa en Noord-Amerika. The Wombats hebben voor het concert in Amsterdam twee voorprogramma’s meegenomen, Compny en Sundara Karma. Vanaf de 1e noot zwingt ‘Gently’ en brengt het iedereen aan het dansen. Het is een goeie keus geweest van Compny om met dit nummer te beginnen. De stemvervormer in ‘It All’ geeft het nummer iets mysterieus. Het is de eerste keer voor deze band in Amsterdam, maar wat mij betreft mogen ze vaker komen.
Sundara Karma mag als tweede het voorprogramma verzorgen, maar of het Nederlandse publiek hier al klaar voor is, ik denk het niet. Het blijft rumoerig in de zaal als de band al op het podium staat, dit misschien omdat ze een paar kleine opstart probleempjes hebben. Iedereen is een beetje verbaast over de zangstem en jammer genoeg niet op de goeie manier. Instrumentaal klinkt het goed waardoor we niet compleet stil staan om het uit te zitten. De gierende gitaren in ‘Waves’ laten horen dat ze in ieder geval wel muziek kunnen maken en het laatste nummer knalt er echt in.
Eindelijk is het tijd voor de 3 mannen waar we voor komen en ook de fans staan gespannen te wachten.
Het eerste nummer waar The Wombats mee beginnen staat op het nieuwe album ‘Glitterbug’ (dat op 6 april uitkomt), maar is voor velen al een oude bekende. ‘Your Body Is A Weapon’ werd al in 2013 uitgebracht omdat de platenmaatschappij er enthousiast over was waardoor nu iedereen in Amsterdam als een malle mee kan doen met het nummer. Dit is gelijk een goeie inkopper voor de band en met ‘Jump Into The Fog’ doen vooral de fans mee. De Melkweg staat te schudden op de klanken van ‘Moving To New York’, het is onmogelijk om niet aangestoken te worden door de bassist Tord. Als een echte punkrocker stuitert hij over het podium met een een grote glimlach op z’n gezicht. Ook al springt Murph niet als een dolle over het podium, van de vermoeidheid van Murph is niks te merken. De extra stemrust die hij in de middag nam heeft hem goed gedaan.
Het is mooi om te merken dat The Wombats een goeie fanbase hebben in Nederland. ‘Greek Tragedy’ wordt gelijk herkent door velen en ik kan het niet laten om zelf hard mee te zingen met dit mooie nummer. Dit is de eerste single die is uitgebracht na een lange tijd en doet het erg goed. Hierna is het tijd voor een nummer waar iedereen mee kan doen ‘Laura’.
Als Murph aankondigt dat er nu een totaal nieuw nummer komt is er mager gejuich te horen. Waarop hij natuurlijk zegt “You can get a little bit more excited if you can” en hij heeft groot gelijk. Iedereen luistert aandachtig naar ‘Be Your Shadow’ en het publiek neemt het helemaal in zich op. De mooie synth intro kondigt ‘1996’ aan, wederom een nummer waarop Tord over het podium springt, de uitputting naderhand is niet zo raar. ‘This Is Not A Party’ is weer een nummer van het nieuwe album ‘Glitterbug’ en ondanks dat niemand het kent brengt het wel de mensen aan het dansen en aan het eind kunnen er al een aantal de woorden meezingen. ‘Headspace’ is ook een nieuwe en zoals de titel zegt gaan er een aantal mensen “spacen” het is onmogelijk om op dit nummer niet te bewegen.
“Hopefully you know this song. Please feel free to go utterly insane” spreekt Murph het publiek toe. Bij de eerste geluiden van de keyboard gaat iedereen juichen. ‘Techno Fan’ is lekker druk en springen is verplicht. Het is overigens niet handig om epilepsie te hebben, de paarse lampen en een groene skyline als backdrop zijn erg aanwezig. Dit is het eerste nummer waarbij een stagediver het podium op klimt. Na afloop van het nummer is hij volgens Murph nog steeds aan het surfen. ‘The English Summer’ is ook een nieuwe en in nasleep van ‘Techno Fan’ ontstaat er zelfs een pit. Wat de jonge meiden in het publiek niet altijd kunnen waarderen. De interactie tussen Murph en Tord is fijn om te zien, gitaren tegen elkaar en raggen. Tussendoor vertellen de mannen ervaringen van andere optredens en volgens drummer Dan is er een stagediver geweest die van het balkon af sprong, dat was wel van een ander kaliber.
Na alle drukte is het even tijd om uit te blazen. ‘Little Miss Pipedream’ is volgens Murph een oudje en wordt natuurlijk gelijk meegezongen. Dat de mannen dit ook een fijne vinden om te speken is te merken dat ze af en toe zelf ook weg dromen.
Als de gitaren weer om worden gehangen kan er weer gesprongen worden op ‘Kill The Director’. Heerlijk om mee te schreeuwen “This is no Bridget Jones” klinkt het als de microfoon naar de zaal wordt gericht. ‘Give Me A Try’ is pas een week uit en wordt door velen al herkend en door de grootste fans zelfs helemaal meegezongen. Het is leuk om te merken dat het publiek door blijft zingen als de band stil is om te luisteren.
“When the smoke comes, you know this is gonna be epic” aldus Murph. En episch is hun hit ‘Tokyo’ zeker. De band is mooi op elkaar ingespeelt, weten precies wanneer de intro moet overgaan in het nummer en dan weet iedereen dat het ook episch is. Tijdens dit nummer klimt er een gozer het podium op om Murph een kusje te geven, zijn afsprong was wat minder geweldig. Natuurlijk moet een meisje de zanger ook een knuffel brengen.
Als de mannen terugkomen voor de toegift zijn de mannen erg blij met het publiek. “I don’t know what is in the water in Amsterdam, you guys never let us down” zegt Murph. Waarop Dan reageerd “It is always a bit nerve wrecking playing new songs, but you guys have been amazing”. ‘Emoticons’ en ‘Let’s Dance To Joy Division’ zijn de beste afsluiters van de avond.
In Nederland zijn de mannen nog te zien op Pinkpop op 13 juni 2015.
Foto’s (c) Stephanie Free, Maxazine.nl