De aanleiding van de show van Dearworld is triest. Robin Borneman, de frontman van de band, heeft besloten om afscheid te nemen van de band om meer tijd te hebben voor zijn andere muzikale projecten. De overige leden van Dearworld beraden zich nu op de toekomst van de band.
Maar Dearworld zou Dearworld niet zijn als ze aan dit gegeven geen positieve draai zouden kunnen geven. Dus besloten de heren om het einde van de band te bezegelen met een knallend feest in de Pul.
En zo komt het dat we vanavond een avondvullend programma voorgeschoteld krijgen in de Pul met dj’s en twee knallende optredens.
The Gooch
De gitaristen van the Gooch betreden het podium met Truckfighters en Komatsu t-shirts. Dat is voor de kenner van het stoner genre voldoende om te weten welke kant het op zal gaan met the Gooch: zware riffs, gortdroge drums en ronkende bassen.
Dearworld kondigt de band aan als: “Deze te gekke jonge hengsten timmeren flink aan de weg en naar horen zeggen gaan hun gitaarversterkers tot 11! “
De jonge honden van the Gooch voldoen met genoegen aan deze verwachtingen en strooien driftig met zware riffs en ronkende bassen. Het is echter niet alleen zwaar beuken geblazen bij deze band. De ritmesectie zorgt ook regelmatig voor funky grooves zodat het publiek al snel meegezogen wordt en enthousiast mee staat te schudden met de muziek. Hoewel het duidelijk is dat het merendeel van het publiek voor Dearworld komt krijgen de nummers van the Gooch steeds een enthousiast applaus.
Door het enthousiasme van het publiek krijgt de band ook een extra boost en niet toevallig vinden we de hoogtepunten van de show aan het eind. Zo is ‘Open the Gates’ met het onheilspellende intro en de vette riff die de versnelling aankondigt een prachtig opgebouwd nummer. ‘Unknown Oculus’ ook al van the Gooch’s debuutalbum drijft op een strak ritme met loodzware gitaarriffs. Opvallend in dit nummer is de knetterharde gitaarsolo, met name omdat de band behoorlijk spaarzaam met solo’s is.
Dearworld
Na een opwarmende dj-set is het rond 11 uur tijd voor de laatste show van Dearworld. De band is in 2008 in Oss opgericht met een doel: “Armed with a dream, a goal and an infectious set of original songs, the band’s main goal is to inspire every member of their audience to dance, and dance hard. “
Aan die droom komt vanavond een einde, maar de band heeft besloten om er met een knal uit te gaan! Dat blijkt: vanaf het begin gaat de band er vol voor en spat de energie van het podium af. Met name Robin heeft besloten om er nog een keer ontzettend van te genieten en hij zoekt dan ook veelvuldig de overige bandleden op. Ook het publiek is duidelijk gekomen om het afscheid te vieren. En zo ontstaat er tussen band en publiek een energie die de show naar een hoger niveau tilt. Grote woorden voor het bijzondere feestje dat we op deze avond in de Pul vieren. We zien slipjes en rozen het podium opgegooid worden, Robin krijgt een afscheidscadeautje aangereikt en het wordt echt emotioneel als Robin de microfoon grijpt voor een afscheidswoord. Hij zegt daarin dat de zeveneneenhalf jaar bij Dearworld de mooiste van zijn leven zijn geweest samen met zijn vrienden van de band en het publiek. Robin zegt dat de support en het begrip dat hij kreeg van de bandleden toen hij zijn afscheid aankondigde het mooiste voorbeeld van echte vriendschap is dat hij kent. Na het openen, rondspuiten en leegdrinken van een fles champagne barst het feest weer los.
We zouden bijna vergeten dat het ook nog een hele vette muzikale show is. Hoogtepunten van Dearworld’s optreden zijn wat mij betreft: Het dromerige ‘Isolationation’ waarin Robin’s stem een hoofdrol speelt. Het knallende ‘Waster’ met vette beats en Rutger Martens op gitaar. Het absolute hoogtepunt van de avond is het beukende ‘Symmetry’ waarbij de Pul verandert in een kolkende moshpit, compleet met stagedivers en crowdsurfers.
Tenslotte
Zo geef je een trieste gebeurtenis een positieve draai. Met de dj’s, the Gooch, Dearworld, maar vooral ook het superenthousiaste publiek is het afscheid van Robin Borneman uitbundig gevierd en heeft iedereen de Dearwold een warm hart toedraagt een hele toffe herinnering aan de laatste show van de band.
Foto’s (c) Kim Balster, Maxazine.nl
