Deanmoore is een Nederlandse progressieve rockband uit Lichtenvoorde opgericht in 2007. De bandleden zijn: Nils Wiegerinck (lead zang en gitaar), Harmen Stortelder (bas en backing vocals) en Roel Stoltenborg (drums). Met optredens op o.a. op Paaspop en Huntenpop staat de teller op bijna 100 optredens. Zelfs met airplay op 3FM en Radio 538 is de naam Deanmoore nog de grote onbekende in de progressieve rockscene. Illusions is hun vierde EP en het aparte uitziende cover artwork is van de hand van Roel. Bij aanschaf van deze EP zit tevens een entreekaart voor de releaseparty, deze vindt plaats op zaterdag 21 februari 21.00 uur in Den Diek in Lichtenvoorde.
‘The Progessionist’ is het eerste nummer van de EP. Het rustige intro duurt maar kort en al snel maakt Deanmoore duidelijk dat ze stevige rock niet uit de weg gaan. De stem van Nils is fijn om naar te luisteren. Zijn uitspraak heeft wat harde klanken, maar is wel duidelijk te verstaan. Als zijn stem wat ruwer wordt, klinkt dat nog steeds lekker. Jammer genoeg gaat de ruwe zang een beetje ten koste van de verstaanbaarheid. Het drumwerk op het openingsnummer is lekker aanwezig en heeft mooie dynamiek
Het intro van ‘Illusions’ is rustig, zowel instrumentaal als vocaal. Vooral het hoge bereik van Wiegerinck valt nu goed op. De overgang van het rustige intro gaat bijna geruisloos over in de duidelijk rocksound om later net zo makkelijk weer terug te draaien. Dat rustige blijft een paar minuten, om daarna naadloos over te schakelen naar
een hogere versnelling.
Bij ‘Untouchable’ gaat Nils met de zijn rauwe stemgeluid wel een beetje over de grens, het rauwe is net iets te veel. Wel zitten er zitten leuke details in de muziek verwerkt. In de meeste nummers is er veel variatie tussen zware rock en stillere passages. Ook zijn er veel ritme veranderingen, welke niet vreemd of onverwacht zijn, maar voor de één is het hierdoor toegankelijk maar voor de echte ‘prog-head’ is het jammer. Die zal de vreemde en onverwachte wendingen, waar ze zo van houden, zeker missen!
Ieder nummer is goed en luistert makkelijk weg. Toch is het jammer dat de nummers net te veel op elkaar lijken. ‘Illusions’ springt er daar heel positief uit. Het is de meest afwijkende en ook het mooiste nummer. Een betere naam voor het album had Deanmoore niet kunnen kiezen. (7/10) (eigen beheer)