Louder than Life festival Louisville, Kentucky (USA)

Dirk en Conny reisden in oktober naar Kentucky USA om verslag te doen van het nieuwe rockfestival Louder Than Life. Ze kwamen terug met mooie verhalen en prachtige foto’s. Lees vandaag het eerste deel van het drieluik over dit festival.

Louisville-Kentucky! Wat heeft een muziekliefhebber daar te zoeken. Nou dit! Op 4 en 5 oktober 2014 heeft hier de eerste editie van het Louder than Life festival plaatsgevonden. Louisville wat bekend staat om paardenraces, baseball, bourbon, BBQ en de hometown van de Five Finger Death Punch bassist heeft er een nieuw evenement bij.

Vroeger hadden we in Nederland het grootste metalfestival van Europa, het Dynamo Open Air. Een rol die is overgenomen door Wacken Open Air in Duitsland en Graspop in België. Waren de festivals vroeger simpel opgezet met een podium, bier, patat en frikadellen. Nu is dat anders met een camping, uitbestede catering, veel security en heel veel bands. Zoveel bands, dat je zelfs een spoorboekje moet maken met je favorieten.

In Amerika verlopen de festivals voor een groot gedeelte zoals in Europa, alleen met globaal minder toeschouwers en geen camping. Dat laatste wil organisator Danny Wimmer onder andere introduceren met het Louder than Life – music-whiskey & gourmet food festival. De muzikale line-up bestaat uit 35 bands waaronder o.a. Kid Rock, Judas Priest, Korn, Five Finger Death Punch, Limp Bizkit, Stone Temple Pilots, Volbeat, Alter Bridge, Papa Roach, etc. afgewisseld met eten, alcohol/whiskey en een camping. Eigenlijk moet er achter camping nog een –tje worden toegevoegd, want er staan welgeteld een paar tentjes en campers. Nog niet een echt succes… maar het begin is er.

Bourbon

In de staat Kentucky wordt 95% van de totale bourbon (whiskey variant) productie gestookt. De bekendste bourbon stoker is Jim Beam, die Kid Rock sponsort. In heel Amerika maar met name in het zuiden is bbq’en een deel van het leven. Uit de top 10 van beste bbq restaurants in Amerika staan er 5 uit de zuidelijke staten. Ook Kentucky is loaded met geweldige bbq restaurants. En wat een genot dat er 20 locale restaurants op het festival zijn om hun beste gerechten aan te bieden. Louisville zelf heeft een levendige bierbrouwtraditie en de locale brouwers presenteren zich ook op het festival. Kortom Bourbon, Bier en BBQ (de drie B’s) en Rock ’n Roll. Dit komt helemaal goed.

Vanuit ons hotel rijden we dankzij het navigatiesysteem via een woonwijk en een industrieterrein in 1x naar het festivalterrein. Onderweg komen we geen enkel festivalbord of route aanduiding tegen. Zonder enige vorm van file bereiken wij het terrein. Voor 15 dollar kunnen we parkeren op het festival terrein, waar voldoende parkeerplaats aanwezig is. Betalen om te parkeren in Louisville-Kentucky…. dat hoort niet en daar wordt over geklaagd. Veel alternatieven zijn er niet, want buiten het festivalterrein betaal je 20 dollar om te parkeren, openbaar vervoer en fietsers zien we niet. Lopen is ook geen optie want alles is groot in Amerika.

Bij de entree zien we de bekende nette lange rijen staan. Iedereen wacht netjes op zijn/haar beurt. Voordringen hoort er niet bij. Als de poorten dan uiteindelijk open gaan, dan is het wonderbaarlijk hoe snel die nette rijen naar binnen gaan. Daar kunnen we in Europa nog wat van leren. De controles bij de ingang gaan niet zo spastisch als in Europa. Tassen hoeven niet omgekeerd te worden en het verboden dopje op je waterfles mag gewoon mee naar binnen. Als we vertellen dat een flesdopje in Europa niet mee naar binnen mag, worden we aangekeken alsof we van een andere planeet komen.

BBQ

De locatie is groter dan het Pinkpop- en kleiner dan het Graspop terrein. Met 20.000 bezoekers per dag was het gezellig druk maar nooit overvol. Het festival wordt gesponsord door Jack Daniels, Jagermeister, Marshall Headphones en Monster Energy. Allen hebben een flink oppervlak op het terrein gekregen om zich te promoten. Jack Daniels heeft een enorme tent met een BBQ stand en bar. Daarnaast staat een mega truck met een museum over hoe Jack Daniels whiskey stookt. Jagermeister heeft een Germantown met schnitzelparadijs, handtekeningen acties met bands en Jagershots tussen de benen van in klederdracht gestoken dames. Marshall headphones heeft in combinatie met Victory Records en eigen stage waar nieuwe talent optreedt. Monster Energy heeft hun eigen hippe drinkspot en zij regelen alles rondom het backstage gebeuren.

De 20 BBQ restaurants staan met hun smokers, rokers, en grils afgewisseld met de bars aan de buitenkant van het festivalterrein. Voor zo’n 12 dollar kun je heerlijke ribs, beef briskets e.d. kopen. En dan heb je een bord vol. Heel wat anders dan de dure dieet porties op de Europese festivals. Naast BBQ kan je ook schnitsels, pizza, pasta en grieks krijgen. Maar om de een of andere reden stond er altijd een rij voor de BBQ (vr)eetschuren en niet bij de rest.

In de bars verkopen de 5 lokale brouwerijen hun bieren naast de landelijke bieren, Maiden’s trooper bier, Motorhead’s Bastards lager, Mastodon’s black tongue ale, Motorhead vodka, Slayer reign in blood rode wijn en overige drank (booze) en fris (pop). De prijzen zijn heel netjes omdat er geen tax hoeft te worden betaald op het festival. Een halve liter fris (soda) voor $ 3,- en grote binnenlandse bier $ 6,- en een grote special brew voor $ 8,-. Alleen Maiden’s Trooper beer kost $ 12,- en Motorhead/Slayer wine kost $ 10,-. Opvallend is de grote hoeveelheid light/lite bier dat gedronken wordt. Hier zit minder alcohol en calorieën in, dus drinken ze er 2x zoveel van. De 14 bourbon stokers presenteren zich in een grote tent met een rodeo-bull machine. Voor $ 8,- kan je flinke shot bourbon scoren.

VIP

Wat bij binnenkomst direct opvalt zijn de rijen die vervolgens overal op het terrein ontstaan. Ten eerste voor een alcoholbandje. Je moet namelijk ouder dan 21 jaar zijn om alcohol te mogen kopen en drinken op het terrein. Zonder bandje dan ook geen alcohol. En voor beide dagen is er een ander kleur bandje, dus vervalsingen maken is lastig. Lange rijen bij de merchandising en uiteraard bij de WC’s en de (vr)eetschuren.

Amerikanen zijn gek op VIP. De VIP-kaarten waren dan ook zo uitverkocht. Met een VIP-kaart krijg je toegang tot een tent en aparte bars, wc’s, (vr)eetschuren, bankstellen, stoelen, tafels en grote schermen/tv’s waar de verschillende locale sporten op worden uitgezonden. Zelf de locale highschool honkbal wedstrijd wordt uitgezonde.

Een metalmarkt zoals op Graspop is er ook, zij het wel beperkter. Wel zijn er 2 muziekwinkels aanwezig met een grote tent waarin ze een muur van versterkers en boxen hebben staan om allerlei gitaren uit te proberen die ze je dan voor een “festival prijsje” proberen te verkopen. De spelletjes waarbij je goodies zoals t-shits, zweetbandjes etc kan scoren zijn populair bij de festivalgangers.

Je zou bijna vergeten dat er ook nog muziek aanwezig is. Alhoewel je dat niet echt kan vergeten want doordat er veel wind staat, hebben ze het geluid snoeihard gezet. Bij de politie komen dan ook zo’n 70 klachten binnen, omdat de TV’s in de huizen overstemd wordt door het festival geluid. Het publiek dat vooraan staat hoort en voelt niets anders dan bas, bas en nog eens bas. En het is heel apart als je iemand ziet zingen maar je hoort het niet. Gelukkig is het geluid vanaf de 5e rij en verder goed te verteren. Decibelbeperking is iets wat ze hier nog niet kennen. Vreemd eigenlijk in een land waar claims aan de orde van de dag zijn.