Graham Bonnet is vooral bekend geworden omdat hij ooit Ronnie James Dio opvolgde in Rainbow, de band van ex-Deep Purple gitarist Ritchie Blackmore. Daarvoor had hij echter al met The Marbles een wereldhit gescoord met ‘Only One Woman’. Het nummer werd geschreven door de gebroeders Gibb van de Bee Gees. Bij Rainbow verwierf hij de titel “the most powerful voice in rock”. Nadat hij Rainbow verliet was Bonnet regelmatig te vinden aan de zijde van andere gitaarhelden uit de hardrockwereld. Zo verscheen hij ten tonele bij Michael Schenker, Yngwie Malmsteen, Steve Vai, Chris Impellitteri en Bob Kulick.
Sinds de jaren negentig verdween Bonnet steeds meer uit beeld. Hij nam nog regelmatig een solo album op maar kende daarmee weinig succes. Sinds begin deze eeuw probeerde de inmiddels 66 jarige zanger weer de oude paden van de hardrock te bewandelen om meer succes te krijgen. Zo was hij te horen op een cd van de Japanse heavy metal band Anthem, probeerde het weer met Impellitteri en deed een project met de Italiaanse gitarist Dario Mollo. Erg succesvol was het allemaal niet.
Nadat Bonnet in 2006 met de Taz Taylor Band door Europe succesvol op tournee ging en daarbij een set deed met veel van de oude succesnummers is hij dat pad blijven volgen. Maar wel op eigen titel. Vaak werd hij door promotors naar Europa gehaald en kreeg hij een lokale tributeband als begeleiding. Andere keren nam hij zijn band Alcatrazz met zich mee. Vorig jaar zette hij Alcatrazz aan de kant en begon Bonnet.
In Bonnet zitten naast Graham, gitarist Conrado Pesinato, drummer Justin Lack en bassiste Beth-Ami Heavenstone. Twee weken geleden begon zijn Europese tournee. Al is het woord tournee niet helemaal op zijn plaats. In Spanje werden drie optredens gedaan, twee geplande concerten in Duitsland werden afgelast en na de show in Haarlem staan alleen volgende week nog zes optredens in Engeland op het programma.
In Patronaat was er geen voorprogramma, de zaal was door een zwart doek in tweeën verdeeld en flink verkleind wat al wijst op een geringe kaartverkoop. Er waren amper honderd man aanwezig. Dit is een beeld waar Graham Bonnet de afgelopen jaren aan gewend is geraakt. Het stopt de beste man echter niet en hij zet zijn beste beentje voor om er iedere keer een gedenkwaardige avond van te maken.
Dat werd het in Haarlem ook. Graham Bonnet was verkouden, een euvel waar hij wel vaker mee gekampt heeft de laatste jaren. Daarnaast werd tijdens het concert duidelijk dat er problemen waren met Graham’s semi-akoestische gitaar. De problemen werden opgelost met een aantal grappen en grollen. Dat is Bonnet niet vreemd. Hij staat bekend om zijn uitspattingen in het verleden. Hij haalde het incident aan dat hem destijds zijn kop kostte bij zijn allereerste optreden in de Michael Schenker Group. Aan zelfspot ontbreekt het Bonnet duidelijk niet.
De nadruk ligt ook deze tour weer op het ‘Down To Earth’ album van Rainbow. Het was niet voor niets de grote doorbraak voor Bonnet. In Patronaat werd er met ‘All Night Long’ geopend waarna ‘Love’s No Friend’ volgde. Ook de volgende nummers ‘Makin’ Love’ en ‘Bad Girls’ stammen uit die periode.
Na het geweld uit Bonnet’s Rainbow tijd werd flink gas terug genomen met onder andere een Alcatrazz nummer (‘The Witchwood’) en een Beatles cover (‘Eight Days a Week’). Bonnet bespeelde een aantal nummers een gitaar van snarenplukker Conrado aangezien zijn eigen semi-akoestische gitaar dienst weigerde. Johnny B Goode werd spontaan ingezet en Bonnet ging gewoon door of dat het nummer in de set hoorde. Beth-Ami verliet vertwijfeld het podium. Conrado en Justin mochten hierna zich even uitleven in hun solo voordat Graham’s solo hitje ‘Night Games’ aan de beurt was. Met een andere hit, ‘Since You Been Gone’ werd de set besloten. Voor de toegift werd nog maar eens naar ‘Down To Earth’ terug gegrepen. Met een energieke versie van ‘Lost In Hollywood’ werd het concert afgesloten.
Het was een gedenkwaardig concert. De oude Bonnet worstelt al jaren live met zijn stem en dat was ook in Haarlem niet anders. Maar hij heeft nog steeds een geweldige uitstraling. Door de instrumentale problemen moest het publiek het zonder de hit ‘Only One Woman’ doen. Daarvoor in de plaats kregen de fans een show die zeker niet als dertien in een dozijn valt te bestempelen.