De Melkweg is een poptempel die geen enkele muziekstroming uit de weg gaat. Om het publiek kennis te laten maken met alle facetten van dit popodium zijn ze tien jaar geleden begonnen met een mini-festival. Vanavond was de tiende editie van ‘Helemaal Melkweg’ en mocht het publiek voor slechts 10 euro alle zalen bezoeken en de diversiteit aan muziek aanschouwen.
In de vroege avond was het de eer aan Ozric Tentacles om de avond te openen in de grote zaal The Max. De zaal was voor de helft gevuld maar toch was iedereen onder de indruk van de muzikanten. Een Engelse band die typische Amerikaanse psychedelische rock speelt. De eerste rijen waren gevuld met typische “backpackers” voorzien van enorme haardossen en simpele t-shirts. De vier bandleden lijken ,in een constante roes, hun instrumentale geluid te produceren. Denk aan The Doors meets Pink Floyd meets CCR, met vooral de lachende bassiste die de aandacht trekt. Zeer vermakelijk maar al snel voorspelbaar.
In de klein zaal staan inmiddels de vier dames van La Luz om hun “surfmuziek” over te brengen op de 30 aanwezigen. De enorme leegte is voelbaar op de daadkrachtigheid van de dames uit Seattle. Gelukkig stroomt de zaal langzaam vol na drie nummers, en terecht. Het is zeker geen makkelijke muziek maar het is zo bijzonder dat de wachters in de foyer toch de moeite nemen om naar binnen te komen. Uiteindelijk is de zaal goed gevuld en kan iedereen zien dat er een geweldige drummer aan het werk is. Een half uur lang doet de muziek me denken dat ik me in een Quentin Tarantino film begeef.
Omdat de hoofdact in de grote zaal een half uur vertraging oploopt, geeft het aan iedereen de mogelijkheid om zich van een Surinaams broodje te voorzien in de hal van de Melkweg. Het is de moeite van het wachten waard, ik waan mij bijna op Lowlands… leuke muziek en heerlijk eten.
Inmiddels is in de kleine zaal een nieuw optreden begonnen en moet ik bekennen nog nooit van Cut te hebben gehoord. Op het podium staat een Dj en een zangers, wat weer een compleet andere setting is dan daarvoor. Door de fantastische lichtshow lijkt het alsof de zangeres niet eens op het podium staat, ze valt volledig weg tegen de achtergrond. De beat en de heerlijke stem doen mij denken aan Röyksopp, het is even omschakelen… maar de moeite waard.
Na een vertraging van 40 minuten begint dan eindelijk de hoofdact in de grote zaal The Max. Fiddlers is een Duits gezelschap wat al bijna 25 jaar Ierse folkmuziek maakt. Denk aan Rowén Heze maar dan op z’n Iers. Op het moment dat de heren met het publiek praten valt de Duitste tongval niet te ontkennen, maar wanneer ze musiceren is daar niets meer van te horen. Al na twee nummers vormt zich de eerste “pit” op de voorste vier rijen. Zanger Ralf Albers weet als geen ander het publiek meteen in een houtgreep te nemen en de menigte naar zijn hand te zetten. Het is prachtig om te zien hoe goed deze heren zijn in het bespelen van het publiek. Gitarist Patrick Prziwara lijkt rechtstreeks weggelopen uit de band Green Day maar is een koning in het opzwepen. Wanneer de complete band tijdens ‘Raggle Taggle Gypsy’ het publiek in wandelt is dat het sein om los te gaan. Er worden vele “selfies” gemaakt en Fiddlers Green wint vele harten. Het kan niet anders dan dat de band eindigt met ‘Folk’s Not Dead’, maar dat wacht ik niet af.
In de kleine zaal staat inmiddels Rico & A.R.T. klaar voor hun optreden. Het is al jaren een feit dat de betere rap tegenwoordig uit Zwolle komt. Mede door de populariteit van Typhoon zijn ook meerdere fans uit de randstad inmiddels aangesloten. Dat blijkt ook wel uit de grote menigte die aanwezig is. Rico is een fantastische rapper die zich op glad ijs bevindt door een reggae album op de markt te gooien. Zijn reggae debuut ‘Irie’ is vernoemd naar de bijnaam die A.R.T. hem ooit gaf. Ik kan het optreden alleen maar omschrijven als: Echte “oldskool” reggae met de heerlijke flow van Rico, gebotteld in een vuile beat van A.R.T…. onmogelijk om hier niet van te houden.
Hoewel het festival nog uren doorgaat is het na vier uur genoeg geweest. Het festival is een samensmelting van vele culturen en muziekstromingen en te omschrijven als:
Engelse band speelt Amerikaanse Psychedelische rock.
Spaans klinkende band speelt surfmuziek.
Duitse band speelt Ierse folk
Nederlands gezelschap speelt raggae/hiphop
Surinaamse broodjes in een typisch Nederlandse poptempel.
Helemaal top, Helemaal Melkweg.