Het lijkt een normale zondagse zomeravond in de straten van Amsterdam. Toeristen die langzaam hun lichaam bewegen door de Warmoestraat en de lokale Amsterdammers die op de fiets zich daar dood aan ergeren. Maar niets vermoedend aan diezelfde straat, in de Winston, is er echter toch wat anders aan de hand. Een gewone ouderwetse Hardcore Punk show. Een show met Swamps uit Massachusetts, VS als grote naam op de poster en de Nederlanders in Hawser en Deathtrap daar direct onder.
Als eerste is het de beurt aan de mannen van Deathtrap. Een band uit het zuiden van Nederland die sinds 2013 aan de weg timmert. Helaas was het tijdens hun set nog niet levendig in de zaal, desondanks de band zeer energiek bezig is op het podium. Wat ook leidde tot een kapotte gitaarband, wat al snel werd opgelost door attente vrienden van de band en duct tape, de beste vriend van elke band.
Na de laatste agressieve noten van Deathtrap is het weer tijd om de “frisse” lucht op te zoeken in de Warmoestraat, waar men weer even bij kan praten en afkoelen. Na het licht te hebben opgezocht is het weer tijd om in het donkere hol te kruipen dat zich Winston noemt om Hawser te aanschouwen. Hawser, ook een band uit het zuiden van Nederland (zuid/west), is als volgende aan de beurt om hun kunsten te vertonen. Een band die zich steeds ontwikkelt en elke keer een betere show weggeeft. Geen wonder dus dat na hun set in Winston, Hawser tien shows (als het er niet meer worden) zullen spelen in vijf verschillende landen in de komende 2 maanden. Ook deze band zet een energieke show neer, alhoewel deze jongens daarvoor wel een zeer enthousiast publiek mogen ontvangen. De zaal gaat inmiddels los en de vloer wordt vult zich met veel autonome mosh projectielen. Aangezien Hawser’s “Young And Restless” LP goed ontvangen is zijn er veel mensen in de zaal met kennis van de teksten en laten dit dan ook zeker weten vooraan het podium.
Met wat riffs van Rage Against The Machine knalt de Amerikaanse Samps de Winston in, waar ze zeer warm onthaalt worden. Een band die vertegenwoordigt wordt door een dynamische en agressieve zanger die gebruik maakt van het gehele podium. Ook werd hij bijgestaan in de vocalen door de gitarist waardoor het zeer interessant bleef tot het eind. Dit leidde misschien dat de andere gitarist en basgitarist verlegen raakten en vervolgende (grotendeels met de rug naar de zaal toe) de drummer vergezelde. Desalniettemin was het een strakke en actieve show met veel sing-a-longs en veel ge-mosh.
Al met al was dit een geslaagde zondag avond voor Winston. Een avond met 3 bands die kort maar zeer krachtige sets afleverde en een publiek die zich net zo krachtig door de zaal bewoog. Een goede dag voor de Hardcore Punk scene in Amsterdam.
Foto’s (c) Frank Botman/Maxazine
