The Ex festival is onderdeel van de concertreeks Tivoli Tijdloos, een reeks concerten ter afscheid van Tivoli Oudegracht. Een festival met en rondom The Ex, de Nederlandse punkband uit Amsterdam die vlak na de opening van Tivoli Oudegracht als kraakpand eind jaren ’70 hier al optrad. Vanavond sluiten zij hun 5-daagse festivaltour langs Nederlandse poppodia af in deze zelfde Tivoli Oudegracht, 34 jaar, meer dan 25 albums en ongeveer 1800 optredens over de gehele wereld later.
De band organiseert het Ex festival met de nodige gasten waar zij in de loop van die 34 jaar mee opgetreden hebben, in binnen- en buitenland. Het Londense Trash Kit mag deze bijzondere avond met freestyle punk aftrappen: 3 meiden, een drum inclusief djembé, een bas en gitaar, meer is er niet nodig om de eerste voeten van de vloer te krijgen. Zanger, adhd-er en alleskunner Ian Saboya van de Franse band Chocolat Billy steelt de show: hij ragt met een drumstokje op zijn gitaar, zingt liggend en kruipend op de grond zijn songs, en heeft het daarnaast ook nog voor het zeggen wat gespeeld wordt: de drummer stond al klaar met een gitaar, maar het nummer wat hij daarmee wilde spelen, wordt niet gespeeld. Dus maar weer terug achter de drums. Ook de zanger van Sonic Youth, Thurston Moore, gaat tekeer: een bierflesje dient als strijkstok, de rug van een vrouw en de borst van een man vanuit het midden van het publiek dienen eveneens als strijkstok voor zijn afgeragde gitaar. Het contrast kan niet groter zijn wanneer hij zijn gitaarpedals in een plastic draagtas stopt waarop reclame staat van een New Yorkse boekhandel. Space Siren daarentegen gooit het over de meer psychedelische toer met hun shoegaze noise. The Ex speelt een strakke show, met een rondspringende Arnold, een grimassen trekkende en zeer geconcentreerde Terrie Hessels, drumster Katherina Borneveld en gitarist Andy Moor. Bij het Ethiopische lied Lale Guma mogen masenko-speler Endris Hassen en danser Melaku Belay van de Ethiopische band Fendika niet ontbreken. Hen zullen we later ook nog zien en horen in de Spiegelbar, samen met zangeres Nardos Tesfaw en danseres Zinash Tsegaye. Arnold leeft zich uit in de bijbehorende dans op het podium, wij gaan na afloop in polonaise de grote zaal uit, langs de garderobe de trap op, naar de Spiegelbar, waar we opgewacht worden door jazzdrummer Han Bennink en Peter Brotzmann. Hun experimentele jazz-muziek is voor mij iets te ongrijpbaar, maar de overwegend mannelijke 30-ers genieten met volle teugen van deze senioren.
The Ex-zanger Arnold de Boer heeft de taak van MC op zich genomen, en praat de avond aan elkaar, in het begin heel relax, aan het einde steeds meer geëmotioneerd en moeilijker uit zijn woorden komend. Het is dan ook niet niks, 5 dagen achter elkaar optreden met deze mooie verscheidenheid aan bands, muziek en mensen.